เรื่องมีอยู่ว่าเราเจอสังคมเด็กมา ม.ต้น ม. ปลาย สังคมที่สนิทกันมากๆๆๆๆคือมีเรื่องอะไรก็แชร์กันคุยกันได้แล้วแบบพอมามหาลัยเราคิดว่าคงเป็นแบบนั้นแหละละเพื่อนเรามีแฟนเขาหนีออกจากบ้านเพื่อมาอยู่กะแฟนเขาช่วยกันทำงานไรงี้พี่สาวเขากะทักมาถามเราตลอดว่าน้องเค้าอะเรียนอยู่ไหมคือห่วงตลอดแหละละพอวันนึงเราไปรู้เรื่องมาว่าแฟนของเค้าพูดมาคำนึงว่าถ้าเกิดเราอะเลิกกะเพื่อพวกเธอเธอจะโกรธเราไหมคือเราเก็บมาคิดนานมากพอวันนึงเพื่อนเรามันกะสอนเราว่าความรักมันควรเป็นแบบนี้นะเรากะบอกว่าเราไม่รู้ขอแค่เรามีพ่อกะแม่กะพอละพอพูดงั้นเขากะเงียบแล้วพูดต่อว่าเราไม่ได้รับความรักจากเค้าไงเราเลยต้องการจากที่อื่นเราเห็นแล้วเรากลัวว่าสักวันนึงแฟนเค้าทำเราไม่รุ้ว่าแฟนเค้าพูดเล่นหรือจริงเราอยากเตือนเค้าทำใจไว้บ้างคิดนิดนึงกะดีแต่ผิดคาดพอบอกไปเค้าโวยวายเป็นเรื่องใหญ่ไปถามแฟนเค้าแฟนเค้าก็บอกไม่พูดกลายเป็นเราที่ผิดกลายเป็นว่าเราทำให้เขาทะเลาะกันมองเราเป็นตัวสร้างปัญหาว่าเรากุเรื่องขึ้นมาปั่นแล้วเขาไม่คิดรึไงว่าเราจะทำทำไม