สวัสดีมีเรื่องจะมาเล่าและถามค่ะเราอายุ22แล้วค่ะแต่เราไม่รู้จะเริ่มยังไงกับชีวิตตอนนี้จริงๆแล้วก่อนหน้านั้นเราคิดจะไปทำงานเกาหลีค่ะแต่อยากเรียนมากกว่าเลยเลือกเรียนก่อนทำงาน6วัน เรียน1วัน ส่งน้องสาวเรียนอีกง่ายๆคือเราพยายามจะทำเต็มที่เพื่อจะไม่รบกวนค่าใช้จ่ายกับพ่อแม่  จนตอนนี้คือเราจบ ปวส แล้วออกมาทำงานเต็มตัวแล้วแต่เราก็ไม่มีตังเก็บเลยค่ะพยายามแล้วแต่ไม่ได้จริงๆๆค่าใช้จ่ายเยอะกว่ารายได้ เราอยากจะทำให้พ่อแม่สบายเหมือนคนอื่นนะ อยากซื้อทุกๆอย่างให้ อยากให้ทั้งสองมีรถ มีบ้านสวยๆ มีที่ดินเยอะๆ  มีไร่มีสวนให้ทำตลอดปี เหมือนคนอื่นแต่ตอนนี้คือทำได้แค่ฝันไปก่อนค่ะ เรามีสิทธิ์แค่ฝัน ในขนาดที่เพื่อนรุ่นเดียวกันบางคนทำงานด้าน ราชการ บางคนทำงานอยู่ต่างประเทศส่งเงินมาให้พ่อแม่ใช้สุขสบายพอมองย้อนกลับมาที่คัวเองคือ ยังไปไม่ถึงครึ่งของคนอื่นเลยค่ะเราเองก้ออยากทำให้ท่านนะแต่เหมือนว่า ทุกครั้งที่เราจะตั้งใจเก็บตัง ก้อมีเรื่องให้เสียตลอด โดนเพื่อนยืมแร้วไม่คืนก้อเยอะ ยืมแร้วหาย ลงทุนขายออนไลน์ก้อขายไม่ออก มาทำงานโรงงานก้อ โอมีน้อย บ่อยครั้งทำงานด้วยร้องไห้ไปด้วย บางครั้งนอนร้องไห้กับชีวิตที่ไม่มีอะไรดีเลย พยายามคิดในแง่ดีแร้วแต่สุดท้ายก้อกลับมาถามตัวเองคลอดว่า เราเมื้อรัยจะทำให้ท่านสบายเหมือนคนอื่น เพราะท่านทั้งสองก้ออายุมากขึ้นทุกวัน น้อยใจกับชีวิตที่เจอแต่เรื่องแย่ๆๆทำอะไรก็ไม่ได้เรื่อง เหมือนคัวเองเป็นลูกที่ไม่ได้เรื่องอะไรสักอย่างเลย อยากถามว่าคุณเคยน้อยใจกับชีวิตคุนเหมือนเราไหมค่ะ ขอบคุณค่ะ