เราอายุ 30 ปี เป็นพนักงาน บจ. แฟนอายุ 32 ปี เป็นพนักงานบจ.  เช่นกัน แต่เขามีเงินเดือนเยอะ25K+ ส่วนเรา16K+ เขาดูมั่นคง มีบ้านกู้ชื่อตัวเองคนเดียว มีรถยนต์ 1 คัน มอเตอร์ไซค์ 1 คัน ก่อนมาคบเรา มีบ้านที่ต่างจังหวัดปลูกในที่ครอบครัว ส่วนเราเครดิตไม่ดีเพราะอดีตเคยพังเพราะช่วยเหลือแฟนเก่า
ทำให้เป็นหนี้บัตรเครดิต220K แต่ แฟนเราค่ากับข้าวออก10% ไปไหนก็เรา90% ค่าใช้จ่ายหยิบย่อยเราเคยช่วยเขาในบ้าน 2.5K/เดือน ยืมบัตรเครดิตไม่ใช้เนียนๆก็เรารับผิดชอบ เราอยู่กับเขาสบายตัวดี แต่เรากลับคิดว่า แล้วการดูแลที่เขาควรจะทำ การช่วยเหลือค่าใช้จ่ายเราบ้าง ทำไมไม่มีในความคิดเขา เขาให้ครอบครัว ตัวเอง เพื่อนเต็มที่ สังสรรค์บ่อย เลี้ยงเพื่อน แต่กับเราน้อยมากจะมีแบบนั้น ทานข้าว ไปเที่ยวไหน มักเป็นของเราออก90%  แล้วเขาชอบพูดว่าไม่คิดจะสร้างด้วยกัน แต่เขายังไม่คิดจะแต่งกับเราทั้งที่พ่อแม่เราอยากให้แต่ง เพราะเคยเป็นม่ายขันหมากตอนสามีคนแรก ที่มีลูกด้วยกันมาก่อนคบเขา เรามีลูก2คนค่ะ เขาก็2คน เรื่องลูกเราต่างคนต่างดูแล เพราะเขาไม่ได้เลี้ยงเอง แม่เขาเลี้ยงเองที่ต่างจังหวัด ส่วนเราอยู่บ้านกับครอบครัวค่ะ ไปๆมาๆบ้านเขา
คือที่จะปรึกษาคือเขาชอบคิดแต่สิ่งที่ตัวเองอยากได้  เช่น รถ นาฬิกา สังสรรค์ ติดเพื่อนมาก แต่กับเราของขวัญสักชิ้นก็ยาก (คบกัน3ปี) เราดูแลยันเสื้อผ้า ถุงเท้า กางเกงใน เราซื้อ99% ของใช้ทำความสะอาดบ้านเขาก็เรา70% งานบ้านก็เรา100% ไม่เคยช่วย ไม่เคยให้เงินดูแลตอบแทนหรือช่วยเหลือเรา
เวลาไปไหนกับลูกเขาเราออกค่าขนม99% เขาอยู่กับลูกเราไม่ออกสักบาท คิดนะคะ ดูเขาก็สร้างคบแต่เพื่อตัวเองทั้งนั้น แต่เขาก็บอกที่ทำบั้นปลายเรา2คนจะได้สบาย แต่ตอนนี้เราเหนื่อย ไม่อยากจะไปบ้านเขาเลี่ยงเลยเพราะเหนื่อยงานบ้านแถมยังต้องหาข้าว ซื้อของเขาบ้าน  เรื่องเงินปัจจัยหลักทั้งนั้นค่ะ เพราะเรื่องเซ็กส์เราโอเคกันทั้ง2ฝ่าย คำถามคือเราควรคบต่อ หรือควรพอ บอกตรงๆนะคะ เรากลัวการอยู่คนเดียว กลัวถูกมองว่าไม่เคยสมหวัง กลัวพ่ออายคนอื่นเพราะเราเป็นลูกสาวคนเดียว  อยากขอคำปรึกษาค่ะ ตรงแรงได้เลยนะคะ