สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กอายุ19ที่มีเรื่องเครียดทุกวันตลอดเวลา ไม่เคยได้สบายใจจริงๆมาหลายปีแล้วค่ะ จริงๆแล้วประเด็นของเรื่องนี้มีอยู่ว่า แม่เราค่อนข้างที่จะอารมณ์รุนแรง ลูกทุกคนก็จะถูกเลี้ยงมาแบบฉุนเฉียว พี่สาวเรา น้องชายเรา(เราในบางครั้ง) ก็อารมณ์รุนแรงทั้งนั้น แต่กลับกัน เราลายเป็นเด็กเก็บกดซะงั้น สำหรับเรานอกจากห้องนอนแล้ว บ้านก็ไม่ใช่เซฟโซน ร้องไห้เสียใจเรื่องครอบครัวบ่อยมากโทษตัวเองบ้าง โทษพระเจ้าบ้าง เพราะด้วยความที่มีแต่คนฉุนเฉียวอยู่ด้วยกันบ้านก็เหมือนพร้อมจะไฟลุกตลอดเวลา เราเสียใจ เราไม่เคยร้องไห้ให้ที่บ้านเห็น แอบมาร้องไห้คนเดียวตลอด เป็นอย่างนั้นตลอดมา จนตอนนี้รู้สึกว่า อารมณ์เริ่มควบคุมไม่ได้(ควบคุมให้หยุดร้องไม่ได้) อารมณ์อ่อนไหวมากขึ้น โดนคำพูดแม่พูดสะกิดนิดเดียวน้ำตาก็ไหล จนครั้งล่าสุดที่ร้องไห้ก็คือตอนที่พิมพ์อยู่นี่ก็มีความคิดที่แวบเข้ามาในหัวว่า ถ้าเราตาย คนอื่นจะเลิกหวัง เลิกคิดว่าเราอ่อนแอ และรู้สึกผิดที่ทำให้เราตกในสภาวะแบบนี้มั้ย เราไม่ชอบความคิดตัวเองตอนนี้เลยค่ะ ทำยังไงดีคะ...รบกวนหน่อยนะคะ