ดิฉันชอบรูปไม้แกะจากลำปางรูปนี้มาก ลูกน้องสามีเอามาให้กับความหมายดีๆที่คิดเอาเอง ม้าตัวผู้จะหน้าสวยกว่าและสง่างาม หันหน้าออกไปนอกบ้านหาเงินทองเข้าบ้าน ตัวเมียจะไม่สวยเท่าและหันหน้าเข้าบ้านไว้เก็บเงินทองที่สามีทำมาหาได้ เมื่อเราสองคนมีฐานะพอจะมีเงินเหลือสร้างบ้านใหม่ได้ก็ไปกู้เงินธนาคารมาปลูกบ้านใหม่บนที่เดิมที่เคยเป็นเรือนหอริมทางด่วน ถึงตอนนี้สุขุมวิท 62 ไม่ใช่ที่อยู่ของคนจนแล้ว พักใหญ่ๆก็ไปซื้อบ้านอีกสองหลัง หลังหนึ่งอยู่คลอง13 เส้นรังสิต-นครนายก ดินดีปลูกอะไรก็งามเป็นบ้านสวนที่มีความสุข อีกหลังหนึ่งเราเรียกว่า บ้านริมนาอยู่คลอง5ปทุมธานี ชอบมาก เช้ามาก็นั่งดื่มกาแฟดูนก ดูนา กาแฟน่ะคุณสามีชงให้ เขาชอบปรนนิบัติคนในบ้าน เช้ามายังต้องตื่นมาทำข้าวกล่องให้ลูกไปกินที่ทำงานไม่ให้ออกไปซื้อกินตั้งแต่มีโควิด
เราปลดหนี้ได้ก่อนเกษียณ3ปี ดิฉันมีเงินบำนาญ สามีเป็นบำเหน็จก้อนโต ได้มาก็เอาไปฝากสหกรณ์กินดอกเบี้ย ซื้อหุ้น ที่เหลือก็ซื้อคอนโดไว้เก็งกำไร คนใช้เงินเก่งก็ลูกสาวนี่ล่ะ นางเป็นเซเลปที่ไม่มีใครมาจีบเพราะเป็นนักกีฬายิงปืน...
ไอ้ช้างน้อยมาส่งข่าวว่าพ่อเข้าโรงพยาบาล เมื่อฉันไปเยี่ยมก็เห็นพ่อถูกมัดไว้กับเตียง พยาบาลเล่าว่าคุณตาจะลุกไปหาเมียท่าเดียว ฉันทันได้เห็นสายตาของพ่อที่เมื่อตื่นขึ้นมาก็ส่ายสายตาหาแต่แม่เลี้ยง หน้าฉันพ่อยังไม่มองมาเลย พูดก็ไม่ได้หมอใส่สายอะไรไม่รู้ระโยงระยาง รึจะเป็นความรักอันมั่นคงของพ่อ พ่อขาดเขาไม่ได้ รักมากถนอมมาก นางพูดอะไรพ่อเชื่อหมด แต่นางไม่เคยพูดความจริงเกี่ยวกั บตัวดิฉันเลย มีแต่สาปแช่งแกล้งด่าให้ต่ำตมลงไป เชิดชูลูกชายหญิงของตัวเองมากมาย นี่ถ้ามีใครสักคนถามคำนิยามของแม่เลี้ยง ดิฉันก็จะตอบว่า "หน้าด้านและใจดำ" ความหลงความรักของพ่อที่มีต่อแม่เลี้ยงมากล้นจนอดนึกถึงเรื่องไสยาศาสตร์ไม่ได้ พ่อไม่เคยนึกถึงลูกเล็กๆที่เป็นกำพร้า พ่อจูงมือลูกเล็กมาใส่ในมือมาร ! พ่อไม่เคยรู้ความจริงดิฉันไม่เคยบอกเล่าอะไรในเรื่องราวเหล่านี้ให้พ่อได้รับรู้เลย จนพ่อตาย...หลังจากที่เข้าๆออกๆโรงพยาบาลหลายรอบ
ดิฉันกราบขออโหสิกรรม จบกันเพียงชาตินี้ ชาติหน้าฉันใดอย่าได้มาพบเจอ อย่าได้มาเป็นลูกเป็นพ่อกันอีกเลย....
" รัชนีกร "
หลากหลายในใจคน ตอนที่ 7