คือแฟนผมไปเจอกระทู้ในกลุ่ม "คุณพ่อมือใหม่"
มีคำถามนึ่งที่มีคุณพ่อในกลุ่มนั้นตั้งกระทู้มาว่า
"ผมทำงานเช้า-ค่ำ ผมจำเป็นต้องช่วยแฟนป้อนนมลูกตอนกลางดึกไหมครับ"
    แฟนผมเห็นคำถามนี้ แล้วรู้สึกไม่พอแล้ว แล้วหันมาถามผมทันทีว่า
ถ้าเราให้ลูกกินนมขวด เป็นผม ผมจะช่วยไหม?......... แล้วทำหน้าเหมือนไม่พอใจกับกระทู้นี้
ด้วยความที่ผมยอมนางมาตลอดทั้งแต่ที่คบกันแรกๆ ผมเลยตอบไปว่า "ก็ต้องดูสถาณการณ์ค่ะ ว่าเค้าเหนื่อยไหม"
   แล้วนางก็วีนใส่ทันทีเลยครับว่า "ทำไม แค่นี้ทำไมทำไม่ได้ ตอนท้องก็ไม่ช่วยท้องแทน ตอนคลอดก็ไม่ช่วยมาคลอดแทน ขอแค่มาป้อนลูกแค่นี้ทำไมทำไม่ได้" 
ซึ่งบอกไว้ก่อนเลย งานบ้าน 70% ผมเป็นคนทำ ซักผ้า เก็บกวาดห้อง ผมทำส่ะส่วนใหญ่ แฟนผมจะทำตอนไหนก็แล้วแต่อารมณ์
ส่วนตอนเย็น เลิกงาน ผมก็เล่นกับลูก อยู่ติดกับลูกแทบทุกนาที บางทีจนอยู่ดึกดื่น จนไม่มีเวลาทำธุระของตัวเอง
พอลูกงอแง ไม่เล่นกับผม ก็ไม่เห็นเธอจะลุกมาเล่นกับลูก นอนรอให้ลูกมากินนมอย่างเดียว
บางทีลูกหลับก็ดึก แล้ว ผมแค่อยากเข้าไปเล่นเกมบางอะไรบ้าง ก็ด่าผมเล่นแต่เกม ทั้งๆที่ผมก็เล่นกับลูกตั้งแต่เย็นจนจะเที่ยงคืนแล้ว
อีกอย่าง ผมก็ไม่ใช่พวกติดเกมแบบไม่ทำมาหากิน
 
ผมทำงาน 8:00 - 17:00 เป็นงานที่ต้องให้หัวและความคิดพอสมควร ส่วนนางก็จ้องแต่ทะเลาะ แม้กระทั่งในเวลางาน

ผมควรทำยังไง ทุกวันนี้ ถ้าไม่ได้มองหน้าลูก ก็หาความสุข ความสบายใจไม่ได้เลยครับ