สวัสดีค่ะ เราเป็นผู้ป่วยโควิท19 ตอนนี้อาการเราไม่หนักมาก. เราโชคดีที่ได้ฉีดวัคซีนแล้ว
และเราโชคดีที่เชื้อไม่ลงปอด ตอนนี้เรารู้สึกหดหู่ไม่มีกำลังใจค่ะ ไม่ใช่เรื่องโควิทนะคะ แต่เป็นเรื่องครอบครัว
2วันก่อนน่านี้พี่ชายของพ่อเราได้เสียไป. ด้วยโรคหัวใจวายเฉียบพลัน พ่อเราอยู่ตจว
ต้องนั่งรถรวมญาติมางานศพพี่ชายพ่อที่กทม ทีแรกเรายังไม่รู้เรื่องพี่ชายพ่อเสียพึ่งรู้ตอนโทรไปบอกพ่อ
ว่า พ่อตอนนี้เป็นโควิทนะ หมอให้รักษาตามอาการ. ฟังจบพ่อพูดว่าเอองั้นแค่นี้แหละกูไม่ว่างมางานศพพี่ชาย
อืม เราก็แบบ คิดในใจว่า คนตายไปแล้วสำคัญกว่าลูกหรอ...
สักพัก. ลูกพี่ลูกน้องเรา. ก็ไลน์หาเรา บอกว่าปู่นางเสียปู่นางก็พี่ชายพ่อเรานี่แหละ
แล้วถามต่อว่า เราได้ไปงานศพเค้าไหม เราตอบว่าไม่ได้ไปคงไปไม่ได้เพราะเป็นโควิทอยู่พึ่งตรวจเจอ
ลูกพี่ลูกน้องเราก็ตอบมาว่า อ๋อพี่ก็ไม่ได้ไปมีลูกต้องเลี้ยง.
คือแล้วลูกพี่ลูกน้องเราก็เอาเรื่องนี้ไปเล่าให้แม่นางฟัง...แล้วแม่นางก็เป็นคนปากสว่าง
ไอเราเองก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรคือ นอนกักตัวอยู่ห้องเฉยๆ. โดนพ่อโทรมาด่าประมาณว่า
เออ ไปบอกลูกพี่ลูกน้องทำไมว่าเป็นโควิท. รู้ไหมอีแม่มันมาถามพ่อต่อหน้าญาติๆ
ในงานศพว่า.อ้าวอาจารย์ได้ข่าวลูกสาวติดโควิท เป็นไงบ้างล่ะ
ละบางคน ที่ไม่ชอบขี้หน้าเรา เค้าก็หัวเราะเยาะ บางคนก็พูดว่าเออดี สมน้ำหน้ามันขอให้มันตายๆไปเลย
ต้องบอกว่า เราเองอายุ30แล้ว ไม่เคยยุ่งกับทางครอบครัวฝั่งพ่อค่ะ เราหาตังใช้กินเอง
ทางฝั่งพ่อเราจะนับ ญาติดีได้แค่ไม่กี่คน เหตุผล เพราะ แม่เราจนทางบ้าน เกลียดแม่เราและพาลเกลียดเราไปด้วย
ทางใงพ่อเราถือว่าค่อนข้างมีฐานะประมาณนึงค่ะ. แต่เราเจ็บใจตรงที่ พ่อโกรทเราโทษว่าเป็นความผิด
เราที่ทำให้พ่อเสียหน้าโดนคนที่บ้านใหญ่ด่าด่าประมาณว่า เลี้ยงลูกยังไงให้เป็นโควิท
เหอๆๆ ละก็ด่าว่าสอนลูกคนอื่นได้สอนลูกตัวเองไม่ได้มันไปแรดร่านที่ไหนมาถึงติดเชื้อเด๋วก็ตายห่าหรอก
ละก็ คนในงานก็เหมือรประมานว่าซุบซิบนินทาเรื่องเราติดโควิท คือเราโครต งงว่าเราผิดอะไร
ทำไมต้องด่าต้องเกลียดเหมือนเราไปฆ่าใครตาย ทั้งที่เราก็ออกมาใช้ชีวิตมีที่อยู่ที่กินมีงานมีการทำจองเราเอง
ตั้งนานเป็นสิบๆปีแล้ว. แล้วคนเป็นพ่อ สมควรพูดแบบนี้กับลูกหรอ. ไม่รักพ่อเลยหรอพ่ออับอายมาก
ถ้าไม่ใช่ลูกกูทิ้งไปนานแล้ว. เหอๆๆ ไม่รุ้หรอว่าคนป่วยอะบางทีก็อยากได้กำลังใจอะทำไม
ต้องมาโทษมาว่าให้เรา ... ทั้งที่พ่อเองก็รุ้พวกญาติๆฝั่งพ่อเค้าเกลียดเราตั้งแต่อยู่ในท้องแม่แล้ว
ทำไมถึงห่วงภาพลักษ์ตัวเองมากกว่าลูกสาวคนเดียว. เรารู้สึกน้อยใจมาก. ที่พ่อโทรมาด่าเราแต่ไม่ถามอาการเราเลย
ว่ากินข้าวยังเป็นไงบ้างตอนนี้. คือ ถ้าเป็นพ่อคนอื่น เค้าจะโกรธลูกแบบนี้ไหม
เราไม่อยากโกรธบุพการีรู้ว่ามันบาปแต่มันอดเสียใจไม่ได้จริงๆค่ะ
ขอบคุณพันทิปมากนะคะ
ที่มีพื้นที่ให้เราได้ระบายบ้าง
ติดโควิทแล้วไง??
และเราโชคดีที่เชื้อไม่ลงปอด ตอนนี้เรารู้สึกหดหู่ไม่มีกำลังใจค่ะ ไม่ใช่เรื่องโควิทนะคะ แต่เป็นเรื่องครอบครัว
2วันก่อนน่านี้พี่ชายของพ่อเราได้เสียไป. ด้วยโรคหัวใจวายเฉียบพลัน พ่อเราอยู่ตจว
ต้องนั่งรถรวมญาติมางานศพพี่ชายพ่อที่กทม ทีแรกเรายังไม่รู้เรื่องพี่ชายพ่อเสียพึ่งรู้ตอนโทรไปบอกพ่อ
ว่า พ่อตอนนี้เป็นโควิทนะ หมอให้รักษาตามอาการ. ฟังจบพ่อพูดว่าเอองั้นแค่นี้แหละกูไม่ว่างมางานศพพี่ชาย
อืม เราก็แบบ คิดในใจว่า คนตายไปแล้วสำคัญกว่าลูกหรอ...
สักพัก. ลูกพี่ลูกน้องเรา. ก็ไลน์หาเรา บอกว่าปู่นางเสียปู่นางก็พี่ชายพ่อเรานี่แหละ
แล้วถามต่อว่า เราได้ไปงานศพเค้าไหม เราตอบว่าไม่ได้ไปคงไปไม่ได้เพราะเป็นโควิทอยู่พึ่งตรวจเจอ
ลูกพี่ลูกน้องเราก็ตอบมาว่า อ๋อพี่ก็ไม่ได้ไปมีลูกต้องเลี้ยง.
คือแล้วลูกพี่ลูกน้องเราก็เอาเรื่องนี้ไปเล่าให้แม่นางฟัง...แล้วแม่นางก็เป็นคนปากสว่าง
ไอเราเองก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรคือ นอนกักตัวอยู่ห้องเฉยๆ. โดนพ่อโทรมาด่าประมาณว่า
เออ ไปบอกลูกพี่ลูกน้องทำไมว่าเป็นโควิท. รู้ไหมอีแม่มันมาถามพ่อต่อหน้าญาติๆ
ในงานศพว่า.อ้าวอาจารย์ได้ข่าวลูกสาวติดโควิท เป็นไงบ้างล่ะ
ละบางคน ที่ไม่ชอบขี้หน้าเรา เค้าก็หัวเราะเยาะ บางคนก็พูดว่าเออดี สมน้ำหน้ามันขอให้มันตายๆไปเลย
ต้องบอกว่า เราเองอายุ30แล้ว ไม่เคยยุ่งกับทางครอบครัวฝั่งพ่อค่ะ เราหาตังใช้กินเอง
ทางฝั่งพ่อเราจะนับ ญาติดีได้แค่ไม่กี่คน เหตุผล เพราะ แม่เราจนทางบ้าน เกลียดแม่เราและพาลเกลียดเราไปด้วย
ทางใงพ่อเราถือว่าค่อนข้างมีฐานะประมาณนึงค่ะ. แต่เราเจ็บใจตรงที่ พ่อโกรทเราโทษว่าเป็นความผิด
เราที่ทำให้พ่อเสียหน้าโดนคนที่บ้านใหญ่ด่าด่าประมาณว่า เลี้ยงลูกยังไงให้เป็นโควิท
เหอๆๆ ละก็ด่าว่าสอนลูกคนอื่นได้สอนลูกตัวเองไม่ได้มันไปแรดร่านที่ไหนมาถึงติดเชื้อเด๋วก็ตายห่าหรอก
ละก็ คนในงานก็เหมือรประมานว่าซุบซิบนินทาเรื่องเราติดโควิท คือเราโครต งงว่าเราผิดอะไร
ทำไมต้องด่าต้องเกลียดเหมือนเราไปฆ่าใครตาย ทั้งที่เราก็ออกมาใช้ชีวิตมีที่อยู่ที่กินมีงานมีการทำจองเราเอง
ตั้งนานเป็นสิบๆปีแล้ว. แล้วคนเป็นพ่อ สมควรพูดแบบนี้กับลูกหรอ. ไม่รักพ่อเลยหรอพ่ออับอายมาก
ถ้าไม่ใช่ลูกกูทิ้งไปนานแล้ว. เหอๆๆ ไม่รุ้หรอว่าคนป่วยอะบางทีก็อยากได้กำลังใจอะทำไม
ต้องมาโทษมาว่าให้เรา ... ทั้งที่พ่อเองก็รุ้พวกญาติๆฝั่งพ่อเค้าเกลียดเราตั้งแต่อยู่ในท้องแม่แล้ว
ทำไมถึงห่วงภาพลักษ์ตัวเองมากกว่าลูกสาวคนเดียว. เรารู้สึกน้อยใจมาก. ที่พ่อโทรมาด่าเราแต่ไม่ถามอาการเราเลย
ว่ากินข้าวยังเป็นไงบ้างตอนนี้. คือ ถ้าเป็นพ่อคนอื่น เค้าจะโกรธลูกแบบนี้ไหม
เราไม่อยากโกรธบุพการีรู้ว่ามันบาปแต่มันอดเสียใจไม่ได้จริงๆค่ะ
ขอบคุณพันทิปมากนะคะ
ที่มีพื้นที่ให้เราได้ระบายบ้าง