บ้านผมเป็นคนยากจน
ผมอยู่ภูเก็ตตอนนี่ตกงานเพราะโดนพิษโควิท ไม่มีเงินติดตัวเลยสักบาท
แม่ก็มาเส้นเลือดในสมองแตก นอนติดเตียง ดีที่มีพี่กับน้องค่อยดูแลแม่อยู่ แต่ผมช่วยอะไรพี่กับน้องไม่ได้เลย
ทั้งค่าเช่าบ้านค่าน้ำค่าไฟค่าแพนเพิสแม่ จนทะเลาะกับพี่และน้อง โดนไล่ออกจากบ้านผมไม่ได้ช่วยเลย ผมพยายามหางานหาเงินมาช่วยแต่หาไม่ได้ ผมท้อมาก
ขอความช่วยเหลือจากเพื่อนจากคนรู้จัก ไม่มีใครช่วยเลย
ท้อมากท้อจนอยากตาย. ผมคงไม่เหลือ อะไรแล้วจิงๆ
เพื่อน ครอบครัว พี่น้อง ไม่เหลืออะไรเลย ทั้งท้อทั้งเครียด
รึผมควรไปตายๆให้เรื่องมันจบทุกอย่าง บ้านก็ไม่มีนอน
ข้าวก็ไม่ได้กิน ท้อจังว่ะ ควรทำยังไงดี โควิทก็นักขึ้นทุกๆวัน หางานก็ไม่มีที่ไหนรับ
อยากระบาย. ท้อกับชีวิตซวยๆเพราะโควิท
ผมอยู่ภูเก็ตตอนนี่ตกงานเพราะโดนพิษโควิท ไม่มีเงินติดตัวเลยสักบาท
แม่ก็มาเส้นเลือดในสมองแตก นอนติดเตียง ดีที่มีพี่กับน้องค่อยดูแลแม่อยู่ แต่ผมช่วยอะไรพี่กับน้องไม่ได้เลย
ทั้งค่าเช่าบ้านค่าน้ำค่าไฟค่าแพนเพิสแม่ จนทะเลาะกับพี่และน้อง โดนไล่ออกจากบ้านผมไม่ได้ช่วยเลย ผมพยายามหางานหาเงินมาช่วยแต่หาไม่ได้ ผมท้อมาก
ขอความช่วยเหลือจากเพื่อนจากคนรู้จัก ไม่มีใครช่วยเลย
ท้อมากท้อจนอยากตาย. ผมคงไม่เหลือ อะไรแล้วจิงๆ
เพื่อน ครอบครัว พี่น้อง ไม่เหลืออะไรเลย ทั้งท้อทั้งเครียด
รึผมควรไปตายๆให้เรื่องมันจบทุกอย่าง บ้านก็ไม่มีนอน
ข้าวก็ไม่ได้กิน ท้อจังว่ะ ควรทำยังไงดี โควิทก็นักขึ้นทุกๆวัน หางานก็ไม่มีที่ไหนรับ