เราเป็นคนไม่มีความสามารถมากเลยหรือคะ 
แต่ทุกวันนี้มีวุฒิการศึกษาใช่ว่าจะไม่ตกงาน (งานหายากมากเลยค่ะ (เพิ่งเข้าใจคำนี้ในวันที่มีอายุเลข 3) งานหายากจริงๆ)
เคยได้ยินแต่คำว่าไม่เลือกงานไม่ยากจน (แต่ทุกวันนี้ในสังคมจริงๆ งานเลือกคนนะคะ ไม่ใช่คนเลือกงาน)
ไม่คิดเลยค่ะ ว่าในชีวิตวันหนึ่ง เราจะล้มเหลวได้ขนาดนี้ ไม่มีแม้แต่เงินซื้อข้าวซื้อน้ำกิน อยู่แบบอดๆ หิวๆ
เราไปสมัครงานทั้งหมด 7 ที่ แต่ไม่ได้สักที่เลย จนวันเวลาผ่านไป 1 เดือนกว่าแล้ว เงิน 2,000 ที่เรามีสำรองไว้ก็หมดแล้ว
*แต่เราเก่งมากเลยนะเงิน 2,000 เราใช้แบบจำใจต้องใช้ให้น้อยที่สุด ไม่เกินวันละ 20 บาท ในที่สุดก็หมดไปแล้ว

แต่ยังดี เรายังมีคนที่เรารัก อย่างเช่นลูก พ่อแม่ ให้คอยมีกำลังสู้เพื่อเค้า  ทำให้เราต้องสู้ทั้งๆ ที่เหนื่อยๆ ไม่ไหวก็ต้องไหว
ขออย่าให้ใครเป็นแบบเราเลยค่ะ ชีวิตที่ไม่มีอะไรจะกิน ชีวิตที่ล้มเหลว ชีวิตที่หันไปมองคนในครอบครัวแล้วยิ้มให้กำลังใจกันทั้งน้ำตา