ด้วยความที่เป็นช่วงโควิด เลยจำเป็นต้องเรียนออนไลน์ ส่งผลให้งานมันเยอะมากๆ จากปกติที่ทำในคาบส่ง แต่พอเรียนออนไลน์คืออาจารย์แค่สอนๆแล้วก็ให้งานแล้วจากไป...(ด้วยเวลาที่จำกัด) งานทุกงานเลยกลายเป็นการบ้านไปเลย ตอนสอบก็กดดันมาก เพราะเวลาจำกัดกว่าปกติ แล้วยิ่งเปิดกล้องสอบจากปกติที่เป็นคนลนง่าย ทำข้อสอบช้า และไม่มีสมาธิสอบคือยิ่งหนักเข้าไปใหญ่ และอื่นๆมากมาย ทำให้รู้สึกเหนื่อยท้อแท้และไม่มีแรงบันดาลใจในการเรียนเลยค่ะ พูดกับตัวเองทุกวันว่าอยากลาออก ว่าเราเรียนไปทำไม เรียนแล้วได้เอาไปใช้จริงหรอ เราจำเป็นต้องเรียนหว่านแห่แบบนี้ด้วยหรอ (ขออนุญาติพูดถึงบุคลิกของตัวเองเพื่อประกอบการออกความเห็นนะคะ)ด้วยความที่เป็นคนไม่ตั้งใจเรียนในคาบอยู่แล้ว เพราะเป็นคนที่เรียนรู้ด้วยตัวเองเข้าใจมากกว่าให้คนอื่นสอนค่ะ (เคยหลับๆอยู่แล้วเพื่อนปลุกมาให้สอนทั้งที่เริ่มเรียนพร้อมกัน ใช้เวลาทำความเข้าใจที่อาจารย์เขียนบนกระดานพักนึงถึงจะสอนเพื่อนได้) ส่วนตัวเป็นคนไม่อ่านหนังสือก่อนเรียนค่ะ ดองงานเก่ง กว่าจะส่งงานคือเส้นยาแดงผ่าแปด หรือไม่ก็แอบเลทนสนุง แหะๆ ง่ายๆคือเป็นขี้เกียจในระดับนึง คะแนนเก็บเลยน้อยกว่าชาวบ้าน อยู่รอดมาได้ทุกวันนี้เพราะคะแนนสอบดึง ในคาบคือหลับ ตั้งแต่เรียนonsiteยันonlineก็คือหลับในคาบเหมือนเดิม จนเพื่อนบอกนี่ประมาณว่า'ลาออกเหอะอะ เรียนไม่คุ้มค่าเทอม เอาตังไปจ่ายค่าข้อสอบอย่างเดียวพอ' เอ๊ะ มันน่าคิดนะ เหมือนเพื่อนมาตีกะโหลกแล้วเราปิ๊งขึ้นมา เพื่อนพูดได้น่าสนใจอยู่นะ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร จนนี่ไปเจอเรื่องการสอบเทียบ ก็กำลังศึกษาข้อมูลอยู่แต่ยังไม่รู้ตื้นลึกหนาบางสักเท่าไหร่ เราสอบเทียบดีมั้ยคะ หรือควรเรียนๆให้จบม.6เหมือนคนอื่น สอบเทียบมีผลเสียอะไรมั้ย ต่างจากเรียนต่อจนจบยังไง มีผลกับการเข้าเรียน/เลือกมหลัยและอาชีพในอนาคตมั้ยคะ รบกวนความมีปสก.และความรู้ด้วยค่ะ //สิบนิ้วพนมแล้วก้มกราบ