สวัสดีค่ะ (กระทู้แรกของเราผิดถูกขออภัยด้วยนะคะ)
เราคบกับแฟนมาได้ 4-5 ปี ตอนนี้เราทั้งคู่อายุ 27 ปี เรายังไม่ได้แต่งงานกัน พ่อแม่รับรู้ เพียงแต่ยังไม่ได้สู่ขอแต่งงานเป็นกิจลักษณะ
ก่อนหน้านี้เรากับแฟนทำงานด้วยกัน เราเปิดบริษัทรับผลิตสินค้า....เดือนที่ผ่านมา สัญญาเช่าที่ ที่บริษัทหมด เราตัดสินไม่ทำต่อ เตรียมตัวซื้อบ้านที่จังหวัดหนึ่ง ซึ่งเป็นบ้านเกิดของแฟน และมีแพลนจะให้แฟนไปทำงานที่เป็นกิจการของบ้านเขา ส่วนตัวเรา(ตามแพลน)จะผันตัวเองมาเป็นโบรกเกอร์ รับงานจากลูกค้าแล้วส่งต่อให้โรงงานอื่นผลิต อาศัยฐานลูกค้าเก่าที่มีอยู่แล้ว และเปิดร้านขายของ เป็นยี่ปั๊ว ซึ่งพี่เราทำอยู่ เขาแนะนำให้เราทำเพราะเงินค่อนข้างดี
ต่อมา.....จนถึงสัญญาเช่าหมด เราย้ายมาอยู่ที่บ้านพ่อแม่แฟนก่อน เพราะรอผลบ้านที่ยื่นกู้ไป ช่วงนี้โควิทจนท. WFH ผลเลยช้า มาได้สักอาทิตย์นึง พ่อแฟนเริ่มเข้ามาคุยเรื่องงาน เขาอยากให้เรากับแฟนไปทำงานของบริษัทเขาทั้งคู่ เหตุผล คือ ท่านอายุมากขึ้น ถ้าลูกไม่ทำ ใครจะทำต่อ (แฟนเราเป็นลูกชายคนโตมีน้องชายอีกหนึ่งคน ตอนนี้เรียนจบแล้วแต่ยังไม่ทำงาน และไม่มาทำงานบริษัทของที่บ้าน เพราะไม่ถูกกันกับพ่อ)
และพ่อยังบอกกับเราและแฟนว่า ไม่ต้องซื้อบ้าน ให้อยู่ที่นี้(บ้านเขาไปก่อน) เพราะอยากให้เก็บเครดิตไว้ ไว้กู้เงินมาทำธุรกิจที่บ้านเขาต่อ เพราะตอนนี้พ่อกับแม่ไม่สามารถกู้แบงค์ได้เนื่องจากอายุมากแล้ว และหนี้ที่กู้มาตั้งแต่เปิดบริษัทก็ยังใช้ไม่หมด เรื่องงานที่เราจะเปิดขายของพ่อก็ไม่เห็นด้วย เพราะเขามองว่า จะสร้างใหม่ทำไม ที่พ่อสร้างมา มันก็มีอยุ่แล้ว ...........สมมติ ถ้าเราไปทำ มีหวังพ่อแฟนมีเกลียดเราแน่นอน
ใจเราเริ่มไม่ดี ถ้าเราไม่ซื้อบ้าน แต่รักษาเครดิตไว้กู้เงินมาทำธุรกิจ โอกาสจะกู้บ้านคงน้อยมาก
ตอนนี้ เข้าอาทิตย์ที่ 3 ที่เราอยู่บ้านแฟน และมาทำงานที่เป็นบริษัทของพ่อแม่แฟน เนื่องจากไม่กล้าขัดพ่อเขา เราได้ผลตอบแทน 2 คนกับแฟน สามหมื่นบาทต่อเดือน แต่เรามีภาระรถยนต์ 2 คัน ซึ่งเราแทบจะไม่มีเงินเก็บเลย ในเรื่องของตัวงาน เราก็ไม่ชอบงานหรือกิจการของที่บ้านแฟน ไม่ถนัด ไม่เคยทำ และไม่ชอบงานออฟฟิศ(ก่อนหน้านี้เคยเป็นพนง.ราชการก็ลาออกมาทำธุรกิจส่วนตัว) ส่วนที่บ้านเราก็พูดถึงเรื่องแต่งงาน เรากดดัน อึดอัดแบบบอกไม่ถูก แอบร้องไห้เกือบทุกวัน ถ้าเราทำงานกับที่บ้านแฟนต่อ คงไม่มีเงินเก็บพอที่จะแต่งงาน (ก่อนหน้านี้ แม่แฟนพูดถึงเรื่องแต่งงานว่าจะช่วยเรื่องทอง ส่วนเงินให้เราข่วยกันเก็บกับแฟนสองคน)
เราไม่อยากทำงานที่นี้ตลอดไป เราอยากออกไปทำงานของตัวเอง และอยากมีบ้านเป็นของตัวเอง ไม่อยากอยู่บ้านร่วมกับครอบครัวแฟน ไม่ใช่ว่าเราไม่รัก ไม่เคารพ แต่มันไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย วันหยุดอยากตื่นสายก็ทำไม่ได้ ถ้าคนในบ้านตื่น เราก็ต้องตื่นมาช่วยทำนู่นนี่นั่น อีกอย่างเราทำกับข้าวไม่เป็นเลย กดดันทุกครั้งที่แม่หรือน้องหรือแฟนเราทำกับข้าว เราต้องคอยหาอะไรทำ ซึ่งบางทีก็ไม่รู้จะเอาตัวเองไปอยู่ตรงไหนของบ้าน
อีกอย่างแม่และยายเราอยู่ตจว.เราอยากให้เขามาหามาเราได้ หรือมาอยู่กับเราที่บ้านที่เราซื้อได้ เพราะเมื่อก่อนตอนทีเราทำธุรกิจของตัวเอง แม่กับยายก็จะขึ้นมาเยี่ยมและอยู่กับเราบ่อยๆ
อยากสอบถามความเห็นค่ะ ว่า ถ้าทุกคนเจอกับตัวเอง จะจัดการกับปัญหานี้ยังไง
ไม่อยากทำงานที่เป็นกิจการของบ้านแฟน
เราคบกับแฟนมาได้ 4-5 ปี ตอนนี้เราทั้งคู่อายุ 27 ปี เรายังไม่ได้แต่งงานกัน พ่อแม่รับรู้ เพียงแต่ยังไม่ได้สู่ขอแต่งงานเป็นกิจลักษณะ
ก่อนหน้านี้เรากับแฟนทำงานด้วยกัน เราเปิดบริษัทรับผลิตสินค้า....เดือนที่ผ่านมา สัญญาเช่าที่ ที่บริษัทหมด เราตัดสินไม่ทำต่อ เตรียมตัวซื้อบ้านที่จังหวัดหนึ่ง ซึ่งเป็นบ้านเกิดของแฟน และมีแพลนจะให้แฟนไปทำงานที่เป็นกิจการของบ้านเขา ส่วนตัวเรา(ตามแพลน)จะผันตัวเองมาเป็นโบรกเกอร์ รับงานจากลูกค้าแล้วส่งต่อให้โรงงานอื่นผลิต อาศัยฐานลูกค้าเก่าที่มีอยู่แล้ว และเปิดร้านขายของ เป็นยี่ปั๊ว ซึ่งพี่เราทำอยู่ เขาแนะนำให้เราทำเพราะเงินค่อนข้างดี
ต่อมา.....จนถึงสัญญาเช่าหมด เราย้ายมาอยู่ที่บ้านพ่อแม่แฟนก่อน เพราะรอผลบ้านที่ยื่นกู้ไป ช่วงนี้โควิทจนท. WFH ผลเลยช้า มาได้สักอาทิตย์นึง พ่อแฟนเริ่มเข้ามาคุยเรื่องงาน เขาอยากให้เรากับแฟนไปทำงานของบริษัทเขาทั้งคู่ เหตุผล คือ ท่านอายุมากขึ้น ถ้าลูกไม่ทำ ใครจะทำต่อ (แฟนเราเป็นลูกชายคนโตมีน้องชายอีกหนึ่งคน ตอนนี้เรียนจบแล้วแต่ยังไม่ทำงาน และไม่มาทำงานบริษัทของที่บ้าน เพราะไม่ถูกกันกับพ่อ)
และพ่อยังบอกกับเราและแฟนว่า ไม่ต้องซื้อบ้าน ให้อยู่ที่นี้(บ้านเขาไปก่อน) เพราะอยากให้เก็บเครดิตไว้ ไว้กู้เงินมาทำธุรกิจที่บ้านเขาต่อ เพราะตอนนี้พ่อกับแม่ไม่สามารถกู้แบงค์ได้เนื่องจากอายุมากแล้ว และหนี้ที่กู้มาตั้งแต่เปิดบริษัทก็ยังใช้ไม่หมด เรื่องงานที่เราจะเปิดขายของพ่อก็ไม่เห็นด้วย เพราะเขามองว่า จะสร้างใหม่ทำไม ที่พ่อสร้างมา มันก็มีอยุ่แล้ว ...........สมมติ ถ้าเราไปทำ มีหวังพ่อแฟนมีเกลียดเราแน่นอน
ใจเราเริ่มไม่ดี ถ้าเราไม่ซื้อบ้าน แต่รักษาเครดิตไว้กู้เงินมาทำธุรกิจ โอกาสจะกู้บ้านคงน้อยมาก
ตอนนี้ เข้าอาทิตย์ที่ 3 ที่เราอยู่บ้านแฟน และมาทำงานที่เป็นบริษัทของพ่อแม่แฟน เนื่องจากไม่กล้าขัดพ่อเขา เราได้ผลตอบแทน 2 คนกับแฟน สามหมื่นบาทต่อเดือน แต่เรามีภาระรถยนต์ 2 คัน ซึ่งเราแทบจะไม่มีเงินเก็บเลย ในเรื่องของตัวงาน เราก็ไม่ชอบงานหรือกิจการของที่บ้านแฟน ไม่ถนัด ไม่เคยทำ และไม่ชอบงานออฟฟิศ(ก่อนหน้านี้เคยเป็นพนง.ราชการก็ลาออกมาทำธุรกิจส่วนตัว) ส่วนที่บ้านเราก็พูดถึงเรื่องแต่งงาน เรากดดัน อึดอัดแบบบอกไม่ถูก แอบร้องไห้เกือบทุกวัน ถ้าเราทำงานกับที่บ้านแฟนต่อ คงไม่มีเงินเก็บพอที่จะแต่งงาน (ก่อนหน้านี้ แม่แฟนพูดถึงเรื่องแต่งงานว่าจะช่วยเรื่องทอง ส่วนเงินให้เราข่วยกันเก็บกับแฟนสองคน)
เราไม่อยากทำงานที่นี้ตลอดไป เราอยากออกไปทำงานของตัวเอง และอยากมีบ้านเป็นของตัวเอง ไม่อยากอยู่บ้านร่วมกับครอบครัวแฟน ไม่ใช่ว่าเราไม่รัก ไม่เคารพ แต่มันไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย วันหยุดอยากตื่นสายก็ทำไม่ได้ ถ้าคนในบ้านตื่น เราก็ต้องตื่นมาช่วยทำนู่นนี่นั่น อีกอย่างเราทำกับข้าวไม่เป็นเลย กดดันทุกครั้งที่แม่หรือน้องหรือแฟนเราทำกับข้าว เราต้องคอยหาอะไรทำ ซึ่งบางทีก็ไม่รู้จะเอาตัวเองไปอยู่ตรงไหนของบ้าน
อีกอย่างแม่และยายเราอยู่ตจว.เราอยากให้เขามาหามาเราได้ หรือมาอยู่กับเราที่บ้านที่เราซื้อได้ เพราะเมื่อก่อนตอนทีเราทำธุรกิจของตัวเอง แม่กับยายก็จะขึ้นมาเยี่ยมและอยู่กับเราบ่อยๆ
อยากสอบถามความเห็นค่ะ ว่า ถ้าทุกคนเจอกับตัวเอง จะจัดการกับปัญหานี้ยังไง