บ้านเรานอกจากเเม่เปิดห้องน้ำสาธารณะ
ข้างบ้านเเล้ว เเม่อยากเปิดรายได้เพิ่ม จากห้องเเถวที่มีอยู่เเล้ว 4 ห้อง ที่ตัวเองเป็นเจ้าของอยู่
เลยกั้นพื้นที่หน้าบ้าน ลามมาที่ในตัวบ้าน ห้องรับเเขกดูทีวี ก็กั้นพื้นที่ให้คนเช่ามาอยู่ขายของด้วย มันคือเราอยู่รวมบ้านกับคนเช่า
เสียงมันก็รบกวน เพราะพื้นที่ที่คนเช่าอยู่ในรวมบ้านเดียวกับเราเลย
ตัวเราที่เป็นลูก เวลาสอบออนไลน์ หรือเรียนออนไลน์ โน๊ตบุ๊คตัวเอง เสียบหูฟังไม่ได้ เสียงรอบข้างดังเข้ามาในตอนเรียนออนไลน์ โดนอาจารย์ว่า บ้าง
บางครั้งเราก็จะเป็นประสาท-ตาย
(ขอโทษที่พูดเเรงนะคะ เเต่มันเหนื่อย)
เหมือนก่อนตอน 4-5 ปีที่เเล้ว ตอนเรายังอยู่มัธยมปลาย เราเคยป่วยเป็นซึมเศร้า
ไบโพล่าห์ เเต่ปัจจุบันกินยา หายป่วยโรคนี้ไปเเล้วค่ะ
ถ้าหากเจอเรื่อง กระทบจิตใจมากๆ ทำให้เครียดอีกครั้ง ก็จะกลับมาเป็นซึมเศร้าอีกครั้งได้
กลับมาที่เรื่องคนเช่าบ้านค่ะ เราเป็นคนหวงบ้านมาก หวงพื้นที่ที่ตัวเองอยู่ หวงความสัมพันธ์เเละคนในครอบครัวที่ตัวเองมี
เวลาคนเช่าบ้าน มานอนค้างในบ้านเรา เปิดไฟ เเขวนของใช้ขายของ ตามผนังในบ้านเรา
เราจะเจ็บมาก ไม่อยากให้มีคนมาเหยียบย่ำบ้านเราเลย เราเดินออกหน้าบ้านตัวเองไม่ได้ คนเช่าบ้านยึดหน้าบ้าน เวลาเดินเข้า- ออกหน้าบ้านไม่ได้
บวกกับเรานอนผวา ห้องน้ำสาธารณะ อีก
เสียงกระเเทกประตู เสียงขี้ เสียงเยี่ยว
เราจะจิตตก สุขภาพจิตเสียไปหมด โดนทั้ง 2 ด้าน เลย ทั้งห้องน้ำเเละคนเช่าบ้าน
มันเป็นเอฟเฟ๊กซ์ จากอาการ ซึมเศร้า ที่เวลาเราป่วย เราจะไม่อยากเจอคนเเปลกหน้า เราอยากมีเซฟโซน มีพื้นที่ปลอดภัยที่จะไม่มีคนนอกมาอยู่ร่วมอาศัยด้วย
เกลียดคนเช่าบ้านมากๆ ความรู้สึกจิตมันหลุดไปแล้ว พูดไปเเม่ก็ไม่ฟัง จะเอาเงินท่าเดียว
เรานอนไม่หลับ เวลากินข้าว ดูทีวี คนเช่าบ้านก็มอง เรา พ่อ น้องชาย จะคุยอะไรกันในบ้าน ก็กลายเป็น คนเช่าบ้าน คอยเอาหูฟังบ้าง
เคยถึงขั้น นั่งนินทา คนในครอบครัวเราว่าทำอะไรบ้าง ในบ้านตัวเองชีวิตประจำวัน
คือเค้ามานั่งขายของ รวมพื้นที่หน้าบ้าน ลามมาถึงกั้นห้องรับเเขกในบ้าน หน้าทีวี เพียงเเต่เอาวอลเปเปอร์มากั้นบ้านเท่านั้นเอง
อยู่บ้านตัวเองทำไม มันมีคนเเปลกหน้ามาร่วมอยู่อาศัยด้วยนี่
ค่าเช่าเดือนละ หนึ่งพัน ห้าร้อยบาท
เเยกค่าไฟ ส่วนค่าน้ำใช้ฟรี เพราะอยู่บ้านเดียวกับเรา เปิดก๊อกน้ำกับคนในบ้าน รวมใช้ด้วยกัน
เหมือนกระทู้ที่เเล้วค่ะว่า คนในครอบครัวบ้านเราห้ามเปิดใช้น้ำบ้านตัวเองเยอะ ต้องเเบ่งน้ำให้คนเช่าบ้านได้ใช้
กระทู้นี้พิมพ์วกไป วนมา มากๆ ไม่รู้จะเรียบเรียงยังไง ให้ทุกคนในพันทิปเข้าใจ
เพิ่มเติมลืมบอกไปค่ะ : ช่วงเเรกๆคนเช่าบ้านเราขายของ จะขอห้องนอนส่วนตัวเราด้วย บอกอยากได้เป็นห้องเก็บของ คลังสินค้าไว้ขาย ตอนนั้นเราตกใจมาก ว่าตัวเองจะไปนอนที่ไหน ถ้าให้ห้องนอนคนเช่าเค้าไป เเละเเม่ดูท่าจะอนุญาติให้เอาห้องนอนเราด้วย เเต่ต่อมาภายหลังก็ไม่เอาห้องนอนเรา ไปเอาบริเวณหน้าบ้านกับห้องรับเเขก กั้นทำขายของเเทน
เราเกือบต้องไปนอนห้องนอนเดียวกับพ่อเเม่เเล้ว
บ้านเราที่มีห้องน้ำสาธารณะ จริงๆเเล้ว มันมีคนเช่าบ้าน อยู่ในบ้านเราเลยเหมือนกัน รำคาญเสียงเอะอะอย่างมากค่ะ
ข้างบ้านเเล้ว เเม่อยากเปิดรายได้เพิ่ม จากห้องเเถวที่มีอยู่เเล้ว 4 ห้อง ที่ตัวเองเป็นเจ้าของอยู่
เลยกั้นพื้นที่หน้าบ้าน ลามมาที่ในตัวบ้าน ห้องรับเเขกดูทีวี ก็กั้นพื้นที่ให้คนเช่ามาอยู่ขายของด้วย มันคือเราอยู่รวมบ้านกับคนเช่า
เสียงมันก็รบกวน เพราะพื้นที่ที่คนเช่าอยู่ในรวมบ้านเดียวกับเราเลย
ตัวเราที่เป็นลูก เวลาสอบออนไลน์ หรือเรียนออนไลน์ โน๊ตบุ๊คตัวเอง เสียบหูฟังไม่ได้ เสียงรอบข้างดังเข้ามาในตอนเรียนออนไลน์ โดนอาจารย์ว่า บ้าง
บางครั้งเราก็จะเป็นประสาท-ตาย
(ขอโทษที่พูดเเรงนะคะ เเต่มันเหนื่อย)
เหมือนก่อนตอน 4-5 ปีที่เเล้ว ตอนเรายังอยู่มัธยมปลาย เราเคยป่วยเป็นซึมเศร้า
ไบโพล่าห์ เเต่ปัจจุบันกินยา หายป่วยโรคนี้ไปเเล้วค่ะ
ถ้าหากเจอเรื่อง กระทบจิตใจมากๆ ทำให้เครียดอีกครั้ง ก็จะกลับมาเป็นซึมเศร้าอีกครั้งได้
กลับมาที่เรื่องคนเช่าบ้านค่ะ เราเป็นคนหวงบ้านมาก หวงพื้นที่ที่ตัวเองอยู่ หวงความสัมพันธ์เเละคนในครอบครัวที่ตัวเองมี
เวลาคนเช่าบ้าน มานอนค้างในบ้านเรา เปิดไฟ เเขวนของใช้ขายของ ตามผนังในบ้านเรา
เราจะเจ็บมาก ไม่อยากให้มีคนมาเหยียบย่ำบ้านเราเลย เราเดินออกหน้าบ้านตัวเองไม่ได้ คนเช่าบ้านยึดหน้าบ้าน เวลาเดินเข้า- ออกหน้าบ้านไม่ได้
บวกกับเรานอนผวา ห้องน้ำสาธารณะ อีก
เสียงกระเเทกประตู เสียงขี้ เสียงเยี่ยว
เราจะจิตตก สุขภาพจิตเสียไปหมด โดนทั้ง 2 ด้าน เลย ทั้งห้องน้ำเเละคนเช่าบ้าน
มันเป็นเอฟเฟ๊กซ์ จากอาการ ซึมเศร้า ที่เวลาเราป่วย เราจะไม่อยากเจอคนเเปลกหน้า เราอยากมีเซฟโซน มีพื้นที่ปลอดภัยที่จะไม่มีคนนอกมาอยู่ร่วมอาศัยด้วย
เกลียดคนเช่าบ้านมากๆ ความรู้สึกจิตมันหลุดไปแล้ว พูดไปเเม่ก็ไม่ฟัง จะเอาเงินท่าเดียว
เรานอนไม่หลับ เวลากินข้าว ดูทีวี คนเช่าบ้านก็มอง เรา พ่อ น้องชาย จะคุยอะไรกันในบ้าน ก็กลายเป็น คนเช่าบ้าน คอยเอาหูฟังบ้าง
เคยถึงขั้น นั่งนินทา คนในครอบครัวเราว่าทำอะไรบ้าง ในบ้านตัวเองชีวิตประจำวัน
คือเค้ามานั่งขายของ รวมพื้นที่หน้าบ้าน ลามมาถึงกั้นห้องรับเเขกในบ้าน หน้าทีวี เพียงเเต่เอาวอลเปเปอร์มากั้นบ้านเท่านั้นเอง
อยู่บ้านตัวเองทำไม มันมีคนเเปลกหน้ามาร่วมอยู่อาศัยด้วยนี่
ค่าเช่าเดือนละ หนึ่งพัน ห้าร้อยบาท
เเยกค่าไฟ ส่วนค่าน้ำใช้ฟรี เพราะอยู่บ้านเดียวกับเรา เปิดก๊อกน้ำกับคนในบ้าน รวมใช้ด้วยกัน
เหมือนกระทู้ที่เเล้วค่ะว่า คนในครอบครัวบ้านเราห้ามเปิดใช้น้ำบ้านตัวเองเยอะ ต้องเเบ่งน้ำให้คนเช่าบ้านได้ใช้
กระทู้นี้พิมพ์วกไป วนมา มากๆ ไม่รู้จะเรียบเรียงยังไง ให้ทุกคนในพันทิปเข้าใจ
เพิ่มเติมลืมบอกไปค่ะ : ช่วงเเรกๆคนเช่าบ้านเราขายของ จะขอห้องนอนส่วนตัวเราด้วย บอกอยากได้เป็นห้องเก็บของ คลังสินค้าไว้ขาย ตอนนั้นเราตกใจมาก ว่าตัวเองจะไปนอนที่ไหน ถ้าให้ห้องนอนคนเช่าเค้าไป เเละเเม่ดูท่าจะอนุญาติให้เอาห้องนอนเราด้วย เเต่ต่อมาภายหลังก็ไม่เอาห้องนอนเรา ไปเอาบริเวณหน้าบ้านกับห้องรับเเขก กั้นทำขายของเเทน
เราเกือบต้องไปนอนห้องนอนเดียวกับพ่อเเม่เเล้ว