เรากับแฟนคบกันได1ปีกับ2เดือน ช่วง6เดือนแรกทุกอย่างไปได้ดีคะ เรากับแฟนต่างกันมาก อายุเรา24แฟน41 ตัวเราเองจบแค่ม.3เงินเดือนแค่หมืนนิดๆ เรามีลูกติด ลูกอยู่กับยาย แฟนเราจบ ป.ตรี พ่อแม่รับข้าราชกาล ส่วนพ่อแม่เรา จบ ป.3ป.4 เรายังไม่เคยเจอพ่อแม่เค้า ส่วนเราพาเค้ามาไหว้พ่อกับแม่เราแล้ว แม่เราโอเคชอบเค้ามาก ส่วนเรื่องความแตกต่าง ฐานะ การศึกษา เราเองรู้สึกว่าเราด้อยมากๆ ละทุกวันนี้เราก็อยู่เหมือนพึ่งพาเค้าจนวันนี้เค้าพูดว่าถ้าไม่มีเค้าเราจะทำยังไง เราก็ตอบไปดื้อๆว่าคงต้องพึ่งพ่อกับ แม่ เนื่องจากเราตกงานช่วงโควิด ไม่ได้เงินเยียวยาอะไรจากทางรัฐบาลทั้งนั้น ค่าใช้จ่ายทุกอย่างแฟนเป็นคนช่วยยกเว้นของลูกเราพ่อกับแม่เรารับผิดชอบหมดตั้งแต่เราไม่มีรายได้ ละเเฟนเราไม่เคยพูดแบบนี้เลย ละเค้ายังบอกอีกว่าคบกับเรามีแต่ขาดทุน คงไม่ได้มาขอเรากับพ่อแม่ประมานนี้เราเสียความรู้สึกละเราคิดว่าเราคงไม่เหมาะกับเค้ามากๆเราคงทำให้เค้าเหนื่อยจริงๆ อยู่เป็นถาระของเค้า เราควรจะถอยมั้ยคะ เรารักเค้ามากทุกอย่างที่ทำให้เค้าต้องมาช่วยเหลือ เราไม่ได้ตั้งใจเลยสักนิด แต่สถานการณ์ทุกอย่างมันทำให้เราลำบากมาก เราควรจะถอยดีมั้ยคะ มันรู้สึกหน่วงใจละเค้าคงมองว่าเรายู่เกาะเค้ากิน  เราจะรับความรู้สึกนี้ยังไงดีคะ