ยกมือขึ้นสูงๆ ครอบครัวเราค่ะ เราเป็นลูกสาวคนเดียวมั๊ง พอมีลูกเขยเลยปลื้มลูกเขยมากกกกกที่สุด (ลูกเขยอเมริกันค่ะ) ตอนแรกก็เริ่มจากปลื้มหน้าตาก่อน ไม่ใช่ว่าหล่ออะไรนะคะ แต่ดูหน้าแล้วเป็นคนใจดี ยิ้มเก่ง เข้ากับคนง่ายสุดๆ แม่เราปลื้มมากกกก พาเพื่อนที่ทำงานมาดูหน้าลูกเขยไม่เว้นแต่ละวัน

หลังแต่งงานปีนึง คราวนี้เราตกกระป๋องของจริง เนื่องจากแฟนเรารู้มาว่าบ้านไหนมีลูกชาย ก็จะบวชให้พ่อแม่เพื่อเกาะชายผ้าเหลืองขึ้นสวรรค์ทำนองนี้ เค้าเลยขอบวชให้พ่อแม่เราค่ะ น้ำตาไหลพรากกันทั้งบ้าน ผ่านมาหลายปีแล้ว แต่กลับเมืองไทยแต่ละครั้ง แฟนเราก็ยังตื่นตีห้าเพื่อไปวัด เดินตามหลวงพ่อหิ้วของที่ได้จากบิณฑบาต คนรู้จักแฟนเราทั้งตำบล แต่ไม่มีใครรู้จักเรา น่าน้อยใจนัก ฮ่าๆๆๆ

เล่ามาซะยาว ตอนนี้แฟนเราก็ตกกระป๋องเหมือนเราแล้วนะคะ เพราะมีฝรั่งตัวน้อยๆเป็นขวัญใจคนที่บ้านแทน อิๆ