ย้ายมาอยู่บ้านสามีได้ ปีที่ 4 อยู่ด้วยกัน 3 คนค่ะ บ้านนี้เป็นชื่อพี่สาวสามี แต่เป็นบ้านแม่เค้าสร้างมากับมือ
       ก่อนหน้าที่ทำงานอยู่ กทม. ค่ะ วันๆ ใช้ชีวิตใน บริษัทและห้องพัก เป็นคนค่อนข้างมีเรื่องส่วนตัว 2 ปีแรกๆ หลังทานข้าวเย็นก็จะนั่งพูดคุยเป็นเพื่อนท่านทุกวันนะคะ แต่หลังๆ เริ่มไม่อยากนั่งด้วย เพราะแกจุกจิก จะไม่ว่าตรงๆ แต่จะพูดประชดกับหมากับแมวไป เรื่องเมนูอาหารเย็น วันไหนตัวเองไม่ชอบ หรือไม่รู้จักจะไม่แตะเลย หนักสุดไม่ยอมกินข้าวเย็น แต่ทนหิวไม่ไหวมานั่งกินข้าวคลุกน้ำปลา? เพื่อ อาหารก็มีตั้งเยอะ.
      และชอบว่าเราไม่รู้เรื่อง ทำอะไรก็ไม่ดีในสายตาแก เราออกความเห็นอะไรก็ขัดใจตลอดเลย ชอบเบรค ซึ่งเราก็ 30+ แล้ว บางทีต่อหน้าญาติลูกหลานแกหลายคน น่าจะไว้หน้ากันบ้าง  กับที่บ้านเรายังไม่ได้ทำงานเป็นคนใช้ขนาดนี้เลย บอกอะไรก็ไม่ได้ ผิดหมด นอกจากลูกคนโปรดแกค่ะ ที่ว่าแกได้ ปัญหาเหล่านี้สะสมมาทุกปีค่ะ เคยคิดจะหย่า แล้วกลับกทม. เริ่มใหม่ดีกว่า แต่สงสารสามีค่ะ เค้าไม่ผิดอะไร
เรื่องงานบ้านเราทำอยู่คนเดียวอยู่แล้วไม่ว่าใครค่ะ แกชอบรื้อของแล้ววางของไม่เก็บ หลังๆ เลยไม่ยุ่งกับพื้นที่ของแก นานๆค่อยทำความสะอาดให้น่ะค่ะ อึดอัดมาก แต่พยายามปลง ปัญหานี้มีมานานแก้ไม่หายจากสังคมจริงๆค่ะ  ขอพื้นที่ระบายนะคะ 
     ไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเลยค่ะ เพราะเราจะดูแย่มากที่สุดที่นำเรื่องครอบครัวออกมาพูดข้างนอก