ก่อนอื่นเลย คือเรามีแฟนเป็นวัยทำงาน แบบว่าพึ่งจบมาทำงานได้ครึ่งปี-หนึ่งปี  อายุก็ไม่ต่างกันมา 1-2ปี
ช่วงแรกๆที่คบกันตอนนั้นไม่ค่อยมีปัญหาอะไรเท่าไหร่ แต่พอหลังๆมาเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น เขาบอกว่าเราไม่เคยเข้าใจเขาเลย เขาต้องการแค่ความสบายใจ คนซัพพอร์ตเขา ซึ่งเราเองก็คิดว่าเราไม่เคยขาดตกบกพร่องเรื่องนี้เลย ลักษณะนิสัยเขาเป็นคนที่มีปัญหาชอบพูดให้จบ ทำงานหัวเป็นเกลียวตัวเป็นน็อตเลย ซึ่งมันก็ดีเราก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ทุกครั้งที่มีปัญหากันเราไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขาชอบพูดจาแต่คำแรงๆ เราเป็นคนเงียบ ไม่ค่อยพูดอะไร เป็นคนไม่ชอบมีปัญหา แต่ถ้าได้พูดก็ถึงไหนถึงกันเหมือนกัน

ตอนนี้มันเหมือนต่างคนต่างเหนื่อย เราเองก็ต้องเรียน เขาเองก็ทำงาน อยุ่ด้วยกันทุกวัน ตีกันทุกวันเลย เราชอบไปแอบร้องไห้บ่อยๆ ซึ่งมันไม่โอเคมากๆเลย
เราทั้งคู่ยังรักกันเหมือนเดิม เป็นห่วงกันเหมือนเดิมนะ แต่ชอบทะเลาะกัน เรื่องเล็กๆน้อยๆก็เอามาเป็นประเด็น พอมีปากมีเสียง ที่บ้านเขาก็คิดว่า เราเป็นคนเริ่ม เราเป็นคนไม่เคยยอมคน ต่างๆนาๆบ้าง

ปล.เราอยู่บ้านเขาอยู่กับครอบครัวเขาด้วย

เวลาทะเลาะกันเราโครตอึดอัดเลย ทำได้แค่เงียบให้ได้มากที่สุด ฮือออ