ตามกระทู้เลยค่ะ #กึ่งก่อนเลยอันนี้คือแฟนคนแรกนะคะ เราไม่เคยเปิดใจคบกับใครนอกจากคนนี้เพราะเขาคือคนที่เราแอบชอบที่เข้าหาเราก่อน

คือเราเป็นคนขี้น้อยใจแต่เราไม่อยากพูดบอกเพราะกลัวเขาจะว่าเรางี่เง่า และไม่อยากให้เขาหนักใจกับเรา ส่วนมากที่เราน้อยใจมักจะเกิดจากอดีตที่เราเคยโดนมาหลายครั้งเช่น คิดไปเองว่าเขานอกใจไปมีคนใหม่ซึ่งพอเราไปรู้ทีหลังมันก็คือเรื่องจริง ซึ่งปัญหาที่พบส่วนมากมักจะเกี่ยวกับเรื่องความรักเราไม่เคยสมหวังกับความรักเลยสักครั้ง เราไม่เคยเข้าหาใครก่อนเลยเพราะเราเป็นคนขี้อายไม่กล้าซึ่งคนที่เข้ามาเขาก็จะหวังผลอะไรกับเราสักอย่างหรือไม่จริงจังกับเรา มีแต่ความสัมพันธ์ระยะสั้นซึ่งคนที่โดนมักจะเป็นเราที่เจ็บหรือโดนทิ้งก่อนตลอด  (เราเป็นคนที่จริงจังกับความรักมากทุ่มเททุกครั้งที่มี)  ซึ่งมันเป็นแผลในใจอย่างหนึ่งที่ไม่สามารถบอกใครได้ มันก็เลยเกิดประเด็นที่ว่าเวลาแฟนทำอะไรให้เราไม่พอใจนิดหน่อยมันก็จะเกิดเป็นความน้อยใจ จากเรื่องเล็กๆน้อยๆก็เป็นเหตุและว่า    เราไม่เหมาะสมกับเขาหรือเปล่าควรปล่อยให้ขาไปเจอคนที่ดีกว่าเราหรือเปล่า???     ทุกครั้งที่เราคุยกันเขารับฟังเราทุกอย่างบอกเราอย่าคิดมากเเละเขาก็พยายามขอโทษและปรับความเข้าใจกับเราไม่มีความลับกับเรา เขารับฟังเราก็จริงแต่ดูเหมือนเขาจะไม่เข้าใจความรู้สึกเราจริงๆ ว่าจิตใจเราบอบช้ำอ่อนไหวต่อการกระทำที่เขาทำแค่ไหน เขาก็พยายามทะนุถนอมหัวใจเราทุกอย่าง แต่เรื่องที่เราน้อยใจมันเป็นเรื่องที่ไร้สาระมาก เกิดจากเรื่องที่เขาทำแล้วเขาไม่รู้ตัว หลังๆกลัวเขาเปลี่ยนไปไม่รักเราเหมือนเดิม เราเริ่มเก็บไปคิดและไม่บอกเขาเพราะกลัวเขาจะคิดมากและคิดว่าเรางี่เง่าดูความคิดไม่โตมากพอ ซึ่งเราพยายามปล่อยวางแล้วพยายามมากๆแต่ไม่สามารถลดความน้อยใจนี้ได้เลยยิ่งรักยิ่งผูกพันธ์มันยิ่งน้อยใจมากขึ้น กลัวว่าเขาจะทิ้งเราไปเหมือนความรักที่ผ่านมา