คือเราไม่กล้าสบตาใครเลยแม้กระทั่งพ่อแม่ตัวเองอะคือไม่ได้ทำผิดอะไรมานะเว้ย แต่ไม่อยากสบตาไม่อยากพูดอะแล้วถ้าอยู่กับใครที่ไม่สนิทก็คือจะนิ่งมากๆ ทั้งไม่สบตาและไม่คุยเลยเขาพูดอะไรมาเรายิ้มตอบแค่นั่น แต่ถ้าอยู่กับเพื่อนเราพูดคุยปกติจนพูดมากอะแต่ว่าพูดมากแค่กับเพื่อนนะคะ กับคนอื่นคือนิ่งสุดแล้วก็ไม่เข้าสังคมด้วยไม่อยากออกไปไหนไม่กล้าออกไปในที่คนเยอะๆไม่มั่นใจในตัวเองเลย มันรู้สึกแย่เพราะคนที่เรากล้าที่จะคุยที่จะบอกคือเพื่อนแค่ไม่กี่คนเองค่ะ เราเศร้าหรือทุกข์ใจก็มีแค่นี้ที่ไม่กล้าคุยกับครอบครัวก็มีเหตุผลอยู่คือเราคิดว่าครอบครัวไม่ใช่เซฟโซน แต่ออกมาปรึกษาเรื่องนี้เพราะเวลาเราไปเจอเพื่อนของเพื่อนหรอคนรอบข้างเราไม่กล้าพูดหรือแสดงออกอะไรเลยมันอึดอัดเราพยายามแก้ไขตัวเองแต่เราทำไม่ได้เลยค่ะ แล้วที่ไม่กล้าสบตาเวลาคุยกับใครยังงี้คือมันดูเสียมารยาทมั้ย ดูแบบเลิ่กลั่กตลอดเวลาเลย ควรทำยังไงดี
ไม่กล้าสบตาคนอื่น