เรื่องตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ
รู้ว่าควรเลิก แต่ทำใจไม่ได้

เค้ามีทั้งรถยนต์ และรถมอไซค์
ส่วนเราไม่มีรถเลย แต่ขับรถยนต์ได้
เวลาขอให้พาไปไหน
จะเอารถแบบไหนไปส่งก็ได้นะคะ มอไซค์ รถยนต์

ขอให้พาไปหาหมอ ให้ไปส่งอย่างเดียว แต่เดี๋ยวกลับเอง
เพราะในซอยไม่มีแท็กซี่ผ่าน แล้วรพ.มันไม่ไกลมาก
ไม่เกิน 15นาที ก็ไม่ไป

ชวนไปกินก๋วยเตี๋ยว ก็ไม่ไป
ให้เดินไปเอง แล้วซื้อกลับมาให้ด้วย

ให้พาไปส่งของใกล้ๆ ก็ไม่ไป
ให้พาไปทำธุระใกล้ๆใช้เวลาไม่นาน
ก็ไม่พาไป

ไม่เคยขอให้ช่วยในเรื่อวที่มันยากเลยค่ะ
แค่ขอให้ช่วยในเรื่องที่เค้าสามารถทำได้สบายง่ายๆ
แต่ทำให้ไม่ได้

แต่ก็นั่นแหละ พอคิดว่าตัวเองควรหยุดได้แล้ว
พอได้แล้วกับคนนี้ ก็มานั่งร้องไห้ เสียใจอยู่คนเดียว

ควรคุยยังไงกับเค้าดีคะ ใช้คำพูดแบบไหนดี?
ถ้าเรื่องแค่นี้ยังพึ่งไม่ได้ แล้วในอนาคตจะเป็นยังไง
คือยังอยากอยู่ด้วย แต่ตอนนี้เหนื่อยมากเลยค่ะ