พ่อกับแม่เราเลิกกันตั้งแต่เรายังอยู่ ป.3 ส่วนน้องเราอยู่อนุบาล เราไม่รู้สาเหตุที่เลิกกันค่ะเพราะตอนนั้นเรายังเป็นแค่เด็กน้อย แต่เราฟังจากปากแม่เราบอกว่าพ่อเจ้าชู้ ชอบทำร้ายร่างกายแม่ (อันนี้เราไปถามย่ามา ย่าก็บอกว่าจริง แต่แม่เราไม่อดทนเอง) ส่วนพ่อเราก็ด่าแม่เป็นนัยๆว่าด_กทอง มีคนอื่น พากันไปอยู่โรงแรม แต่พอเลิกกันแม่หนีไปอยู่ต่างจังหวัดแล้วพ่อก็มีผู้หญิงคนใหม่ ส่วนแม่เรามีใหม่หรือไม่ตอนนั้นเราไม่รู้ พ่อไม่ให้เรากับน้องเจอแม่เลย จนผ่านไปเป็นปีๆ แม่กลับมาทำงานในจังหวัดที่เราอยู่ แล้วก็แอบมาหาเรากับน้องบ้าง แล้วแม่ก็มีครอบครัวใหม่มีลูกอีกสองคน เรากับน้องไม่ค่อยได้ไปหาแม่เพราะพ่อไม่ชอบ เวลาไปทีไรพ่อจะด่าว่าจะไปด_กทองเหมือนแม่หรือไง แล้วก็ด่าหยาบสารพัด พ่อเราเป็นคนอารมณ์ร้อน เวลาโมโหยิ่งสาดเสียคำพูดใส่เรากับน้องทำให้เสียใจมาก ซึ่งพ่อกับแม่เลิกกันมาเป็นสิบปีแล้ว แต่พ่อก็ยังเกลียดแม่อยู่เหมือนเดิมค่ะ

ล่าสุดเรากับน้องไปวันเกิดลูกแม่อีกคนนึง ไปวันศุกร์แล้วกลับวันจันทร์ พ่อโทรมาต่อว่าเราว่าจะไปทำไม แล้วเราเงียบเพราะไม่รู้จะพูดอะไร กลัวพ่อมาก เถียงไปก็ไม่มีประโยชน์เพราะพ่อไม่ฟังคำแก้ตัวใดๆอยู่แล้ว พอวันจันทร์เรากลับมาเราไม่เจอพ่อ แต่ย่าก็ต่อว่าแล้วก็ด่าเรากับน้องว่าไปทำไมไม่เรียนออนไลน์ ซึ่งเราก็บอกกับเค้าไปว่าเรียนในโทรศัพท์ อยู่บ้านแม่ก็เรียนเหมือนกัน แล้วย่าก็พูดว่าทำตัวแบบนี้พ่อจะไม่ส่งเรียน ดื้อนัก เค้าบอกว่าจะเอาเงินไปให้คนอื่นดีกว่าส่งพวกเรียน มันเป็นคำพูดที่เราฟังแล้วเสียใจอะค่ะ ว่าแค่ไปบ้านแม่มันต้องพูดต้องด่ากันขนาดนี้เลยหรอ แล้วตั้งแต่วันนั้นมาพ่อก็ไม่คุยกับเรากับน้องเลย เดินผ่านไม่แม้แต่จะมองหน้า บ้านก็ไม่กลับ เราผิดมากขนาดนั้นเลยหรอ

ปล.บ้านพ่อกับบ้านแม่ห่างกันประมาณ 20 กิโลค่ะ อีกอย่างนึงแม่ก็ทำงานด้วย แม่มารับวันศุกร์ตอนเย็นเพราะว่าเลิกงานพอดี แล้วก็มาส่งเรากับน้องวันจันทร์เพราะว่าวันนั้นเป็นวันหยุดแม่ค่ะ