หลายคนที่อ่านกระทู้อาจจะบอกเราเป็นลูกที่ไม่ดี หรือว่าเราต่างๆนาๆแต่การที่เราถูกพ่อกระทำนี่ไม่ผิดเลยหรอคะ?
ทำไมเราต้องทนกับสิ่งที่เค้าทำมาตั้งแต่เด็ก แถมถูกเลือกปฎิบัติกับคนน้องอีก เรากับพ่อไม่ถูกคอกัน
แต่จะเป็นฝ่ายพ่อที่ชอบหาเรื่องเราก่อน ทั้งที่เราอยู่เฉยๆของเรามาตลอด มาบ้านยายเรามาหาน้องก็ชอบมาหาเรื่องทะเลาะให้เรา
บอกเรามันแย่อย่างงู้นอย่างงี้ อกตัญญูบ้างล่ะ แล้วก็ชอบโทษแม่เราว่าเลี้ยงเรามาไม่ดี แม่เราตัดขาดกับพ่อมานานแล้วมีแต่พ่อเรานั่นแหละที่ทำตัวเอง นอกใจแม่เราไปหาใครต่อใคร ทะเลาะกับเราก็จะพาลไปหาแม่ แม่เราเลี้ยงเราดี เลี้ยงน้องเราดี แต่เรากับแม่ไม่ได้สนิทกันมาก เราแสดงว่ารักในแบบของเรา แม่ก็เหมือนกัน
แต่พ่อเลือกปฎิบัติเรากับน้อง เรากลายเป็นลูกที่แย่สำหรับเขา แต่กับน้องแทบจะหาทุกอย่างมาประเคนให้ แต่ส่วนนี้เราไม่ได้อะไร เราไม่เคยขออะไรจากพ่อเลยถ้าไม่จำเป็นจริงๆ สิ่งที่พ่อคิดว่าเขาเป็นบุญคุณมากๆกับเราคือ โน้ตบุ๊คกับโทรศัพท์ หาเรื่องทะเลาะแล้วก็มาโยงสองอย่างนี้ให้ได้
พ่อจะโทษทุกอย่างที่สำหรับเขาว่ามันไม่ดี แต่เขาไม่เคยโทษตัวเองสักครั้ง ไม่เข้าใจคนแบบนี้เลยเราไม่อยากเขาด้วย สักนิด
แต่เนื่องจากตอนนี้เราไม่ได้โตมาก ไม่สามารถหางานทำได้ การจะตัดความสัมพันธ์เราว่ามันก็เป็นเรื่องที่ยาก แต่เราทนมานานแล้วทำไมเราต้องทนต่อไปได้ด้วย