ช่วงผมเด็กๆ ราวๆ ปี 2520 จังหวัดลำพูน 

ฤดูกาลมันมาตรงเวลาเป๊ะๆ 
หน้าร้อนก็คือร้อนจริง หมดหน้าร้อน หน้าฝนก็มา ช่วง กรกฎานี่คือน้ำหลาก ชาวบ้านทำนากัน ฝนไม่ค่อยทิ้งช่วง
หมดหน้าฝน ปลายเดือนตุลา ฝนหยุดตกเลย ลอยกระทง ไม่ว่าปีไหน ฝนจะไม่เคยตกวันลอยกระทง
หน้าหนาวก็จะหนาวมาก หนาวแบบชนิดที่ต้องใส่หมวกไอ้โม่งไปโรงเรียน
ขี่จักรยานต้องใส่ถุงมือ ไม่งั้นมือเย็นเจี๊ยบ คาบเรียนเวลาเช้า เขียนหนังสือไม่ออก เพราะมือสั่น
หน้าแข้งเด็กนักเรียนจะแตกลายกันทั้งห้อง เพราะอากาศมันแห้งและหนาว

ปัจจุบันนี้ เริ่มสังเกตุเห็นความเปลี่ยนแปลงได้ตั้งแต่ปี 2000 เป็นต้นมา
หน้าฝน ฝนทิ้งช่วง กรกฎา บางทีทั้งเดือน ฝนตกน้อยมาก
ปีนี้ 2021 ฝนทิ้งช่วง เดือนสิงหา ข้าวในนาเริ่มแห้งรอฝน
แล้วมรสุมความกดอากาศต่ำถึงจะเลื่อนลงมาจากจีน ราวๆกันยา ตุลา
บางที พฤศจิกา แนวร่องความกดอากาศต่ำยังไม่เลื่อนลงใต้เลย บางทีพฤศจิกา ทางภาคเหนือ ฝนยังตกไม่หยุด 

หน้าหนาวก็ไม่หนาวสะใจแบบเมื่อก่อนแล้ว (อาจจะมีบางปีที่มันเป็นหนาวโผล่ขึ้นมาบ้าง แต่มันไม่หนาวทุกปีแบบเมื่อก่อน)
เพราะจำได้ว่า เมื่อก่อนตอนเด็ก ใส่เสื้อกันหนาวเรียน + เล่น ได้ทั้งวันโดยไม่ต้องถอด
แล้วมันก็หนาวทุกวันตลอดสามเดือนไม่มีมาเป็นคลื่นความหนาว แล้วหยุด แล้วอากาศอุ่นขึ้น แล้วหนาวใหม่สลับไปมา
สังเกตุได้ เดี๋ยวนี้เห็นเด็กนักเรียนบางคนไม่ใส่เสื้อกันหนาวไปโรงเรียนกันแล้วตอนหน้าหนาว

ใครรู้สึกแบบเดียวกันบ้างครับ