ผมกันแฟนคบกันมา4ปีระหว่าง4ปีที่คบกันมาผมเลี้ยงดูเขามาตลอดทั้งส่งเงินซื้อของให้ทุกอย่าง ระหว่างที่คบกันมาเราก็รักกันดีแต่เขาก็มีเรื่องนอกใจผมบ้างแต่เขาไม่เคยไปหากันผมจึงให้อภัยเขามาโดยตลอด ผมคิดว่าเขาจะปรับปรุงตัว เราอยู่กันมาหลายปีจนวันหนึ่งผมต้องไปทำงานต่างจังหวัดด้วยความที่ผมไว้ใจและเชื่อใจเขามากผมจึงตัดสินใจไปทำงาน ผมเริ่มทำงานช่วงแรกเราก็คุยกันปกติทุกอย่างเรารักกันดีแต่เราทำงานเวลาไม่ตรงกันเขาทำงานช่วงเช้าถึงเย็น ส่วนผมทำงานช่วงเย็นถึงเช้าเราจึงไม่ค่อยมีเวลาได้คุยกันมาก พอผ่านไปสักพักมีเวลาเราก็โทรหากันตามปกติเขาเริ่มคุยกับผมน้อยลงแต่ผมไม่ได้คิดอะไรมาก มีวันหนึ่งเขาได้บอกกับผมว่าเขาเลิกงานเขาจะไปหาเพื่อนเขาผมเลยบอกตกลง หลังจากนั้นเขาเลิกงานแล้วผมจึงโทรหาเขาเขารับสายผมเลย แต่ผมยังไม่คิดอะไร จนผมได้โทรไปหาเพื่อนของเขาเพื่อนของเขาได้บอกกับผมว่าเค้าไม่ได้ไปหาเพื่อนของเขาเลยผมจึงเกิดสงสัยแล้วว่าเขามีอะไรปิดบังเราอยู่ผมจึงรอให้เขาโทรกลับมาผมทำเป็นไม่รู้เรื่องและเก็บความรู้สึกไว้ผมคุยกับเขาปกติจนมีวันหนึ่งผมโทรโทรหาเขาเขาเขาบอกผมว่าไปเที่ยวกับเพื่อนหลังจากนั้นผมก็โทรหาเขาเขาไม่รับสายผมเลยผมจึงโทรหาเพื่อนของเขาเพื่อนของเขาบอกกับผมว่าไม่ได้ไปด้วยกันมันเกิดเหตุการณ์แบบนี้หลายครั้งผมจึงมั่นใจแล้วว่าเขานอกใจผม ผมเก็บความรู้สึกอารมณ์สะสมไว้ไม่แสดงออกมา ผมจึงชวนให้เขามาเยี่ยมผมเขาตอบตกลงและถึงวันที่เขามาหาผมผมจึงพาเขาไปเที่ยวปกติผมได้เช็คโทรศัพท์แต่เขาได้ลบทุกอย่างหมดแล้วจนผมได้ไปเจอรูปที่อยู่ในแอพแต่งรูปที่ถ่ายกับผู้ชายคนนั้นเป็นจับมือกันสวมแหวนในห้องของผมที่ผมเช่าไว้ให้เขาอยู่จนผมได้รู้ความจริงทุกอย่างด้วยความรู้สึกที่เก็บสะสมมานานจนผมคบคุมสติอารมณ์ไม่ได้ผมจึงตบหน้าเขาไป1ครั้งและได้พาเขาออกจากร้านกาแฟผมจึงตบไปอีกครั้งด้วยความโกรธผมได้ถามเขาทุกอย่างและเขายอมรับ ผมเสียใจมากที่ผมไว้ใจเลี้ยงดูและซื่อสัตย์ต่อเขามาโดยตลอดผมมอบทุกอย่างให้เขาแต่เขากลับทำแบบนี้กับผมผมตั้งใจทำงานเพื่อเขามาโดยตลอด
#ผมเสียใจและสำนึกผิดที่ทำร้ายร่างกายผู้หญิงที่ผมรักมาก
#ผมอยากรู้ว่าทุกคิดว่าผมทำผิดหรือถูก
#ยอมรับฟังความคิดเห็นทุกอย่าง