คือ ในปัจจุบันผม อายุ 17 ปี ซึ่ง คือ ผมเป็นคนที่โลกส่วนตัวค่องข้างสูง เป็นคนที่ต้องการพื้นที่ส่วนตัวค่องข้างมาก เเต่ผมมีปัญหาที่ว่า พ่อเเละเเม่ผมนั้น ไม่ให้พื้นที่ส่วนตัว ผม เลย พอ ผมบอกว่าต้องการก็ ด่า ผม คือผมต้องการพื้นที่ส่วนตัวในการเรียนเเละทำงานเเค่นั้นเลย ซึ่งในทุกๆครั้งเวบาผมเรียนหรือทำงาน พ่อเเม่ก็จะเปิดเข้ามาเเบะพูดเสียงดังต่างๆ พอผมบอกว่าเรียนอยู่ก็โดน บอกว่า เเล้วทำไมไม่บอกหละ ซึ่งในครั้งนั้น ผมก็โอเคผมผิดเองที่ไม่บอกเเต่ทว่าตอนนี้เเม้ผมจะบอกว่ามีเรียนทั้งบอกว่ากี่โมง ถึงกี่โมง พ่อกับเเม่ ก็จะเข้ามา โดยไม่เคาะประตูหรืออะไรทั้งสิ้น ทั้งที่ผมบอกไว้ก่อนหน้านั้นเเล้ว เเต่พอผมพูด พ่อกับเเม่ก็ชอบพูดกลับมาว่า “ทำไม เข้ามาไม่ได้หรือไง” เเละพ่อกับเเม่ก็นั่งดูหนังหรือเสียงดังต่อ เเละต่อมาผมจึงล็อกผระตูในเวลาที่ผมทำงานเเละเรียน เเต่กลับประกฏว่าพ่อเเม่นั้นเคาะประตูอย่างเเรงเเละไขกุญเเจเข้ามาเเละก็มาด่าสารพัดว่าล็อคประตูทำไมเเละเเม้ปัจจุบันผมจะคุยกับพ่อเเม่ดีๆเเล้วเเต่ก็โดนด่ากลับมาตลอด เเต่กับน้องเเละพี่ผม พ่อเเม่ผมนั้นไม่เคยด่าหรือใช้งานใดๆเลย ทั้งที่ พี่ผมเเละน้องผมนั้น ทำเหมือนผมทุกอย่าง เเละ กลายเป็นว่าถ้าใครทำผิดผมต้องเป็นคนที่ทำผิดคนเดียวเเม้ว่าผมจะไม่เกี่ยวข้องอะไรเลย (ผมลืมบอกไปทุกคนในบ้านผมมีห้องส่วนตัวหมดเเละห้องผมเป็นห้องเก็บของเก่าที่ผมนั่งเคลียร์ห้องนั้นเองทั้งหมด)เเละผมไม่เคยที่จะได้เลือกสิ้งที่ผมอยากเรียนเองเลยซักอย่าง ซึ่งผมเคยโดนเเม่ผมบอกให้ไปเรียนตำรวจเพื่อมาเป็นเส้นสายให้พี่กับน้องผม เเต่ ผมดันสอบเข้าวิทย์คณิต ได้ ผมจึงไม่ได้สอบตำรวจ เเละพ่อกับเเม่ผมก็ไม่เคยที่จะดีใจเเม้ว่าปมจะได้รางวัลอะไรมาก็ตามซึ่งมีอยู่หลายครั้งที่น้องเเละพี่ผมมีงานเเข่งหรืองานต่างๆเขเามาซึ่งพ่อกับเเม่ผมก็ให้ผมทำให้พวกเขาเเต่พองานของน้องเเละพี่ไม่ผ่านหรือไใ่ชนะ ผมก็จะโดนด่าโดนว่าเสมอ เเต่พอผมพูดกลับไปว่า ทำไมไม่ให้ พี่กับน้องทำเอง ผมก็โดนว่ากลับว่า ก็ ผมนั้นว่างตลอดเวลาทั้งๆที่ผม นั้นเรียนเเละทำงานอยู่ตลอดจนไม่มีเวลามาเล่นเกมเหมือนพี่เเละน้อง ผมควรทำยังไงดีครับ ทั้งที่ผมก็เป็นลูกเเท้ๆคนนึ่งเหมือนกัน