เวลาที่ชีวิตต้องเจอกับเรื่องหนักๆ ที่ถาโถมเข้ามาพร้อมๆกัน
จนชีวิตแทบพังแทบรับมือไม่ไหว
คำว่า สู้ๆนะ ได้ยินจนชินชา จนแทบจะไร้ความหมาย
บางครั้งมันแทบหมดแรงสู้ต่อไปจริงๆกับชีวิต
เหมือนร่างไร้วิญญานแต่ยังหายใจอยู่เท่านั้นเอง 
จนบางครั้งคิดว่า ถ้าหลับคืนนี้แล้วไม่ต้องตื่นมา
เพื่อรับรู้เรื่องที่ทำให้ทุกข์อีก ขอหลับตลอดกาลได้คงจะดี

เราอยากรู้ว่าใครที่เคยเจอสภาวะแบบนี้ในชีวิต 

เคยคิดแบบนี้บ้างไหม
คุณมีวิธีอย่างไรในการรับมือ และประคองชีวิตไปจนถึง
ลมหายใจสุดท้ายที่ธรรมชาติให้มา 

ขอขอบคุณล่วงหน้านะคะ สำหรับท่านที่มาร่วมแสดง
ความคิดเห็นและแบ่งปันประสบการณ์ค่ะ