สวัสดีครับ   นายเจ็ดนะครับ   วันนี้จะมาเล่าถึงการ
ฉีดวัคซีนไขว้ให้ฟังครับ

ผมฉีดเข็มแรกเมื่อ30ก.ค.
แบบWalk-in วันนั้นตอนแรกว่าได้แค่300คิว  บวก
ลงทะเบียนอีก300
สักพักหมอก็เพิ่มเป็น1,000
คิว
ผมไปถึงสถานที่ฉีดตอน7.00น.  ได้คิวที่เท่าไหร่รู้ไหมครับ  268 แน่ะ
พอถึงคิวเรียก  ก็เข้าไปทำประวัติและถ่ายเอกสารจากนั้นก็ชั่งน.น.
(ผอมลง3โลแน่ะครับ)
วัดความดัน (ขึ้นปรู๊ดเลย
143  ตื่นเต้นมาก555)
ซักประวัติ
โดนหมอถามว่าเป็นคนที่นี่จริงหรือเปล่า(เพราะไม่เคยมีประวัติการรักษาเลย)
จริงๆก็มีปวดหัวตัวร้อนอยู่นะ แต่กินพาราแล้วหายไงครับก็เลยไม่ถึงมือหมอ


เรียบร้อยตามขั้นตอนแล้ว
ทีนี้ก็เข้าไปนั่งรอฉีด  หมอจะเรียกครั้งละ10คน แขน
ซ้ายแขนขวาเลือกเอาเลย
ผมเลือกแขนซ้าย
คุณหมอมือเบามาก แทบไม่รู้สึกเลย  ตอนผมไหว้และบอกว่าเป็นกำลังใจให้
คุณหมอบีบแขนผมด้วย

เมื่อครบถ้วนทุกกระบวนการ ก็มานั่งให้หมอ
ดูอาการ30นาที ซึ่งก็ผ่านไปแบบไม่มีอะไรผิดแปลก
วัดความดันรอบสุดท้าย
รับใบนัดฉีดเข็มสองพร้อม
แบบเช็คอาการ  และคุณหมอยังเน้นว่า  แม้ไม่มีอาการ แต่เกิดความวิตกก็
สามารถโทรหาหมอได้
เอ้า..ลืมบอก  เข็มแรกผม
ฉีดซิโนแวคครับ
อาการโดยรวมดีหมด ไม่ปวดหัวตัวร้อน แค่มีผื่นตาม
คอ,แขน,และหลังเล็กน้อย
ในวันที่3


และแล้วหลังจากนั้นอีก20วัน ก็ถึงเวลาของวัคซีนเข็ม2 คราวนี้เป็น
แอสตร้าครับ
ครั้งนี้เตรียมตัวมาดี
ออกจากบ้านตั้งแต่ตี4   ไปถึงที่ฉีดตอน4.42น.😅

ได้มุดรั้วเข้าไปนั่งรอข้างใน
กันเลย  โดยมีเพื่อนที่ไปรอฉีดอีกประมาณ50คน
มีน้องผู้หญิงคุยเก่งคนนึง
มานั่งคุยด้วย(เธอบอกว่าจำผมได้ตั้งแต่รอบแรก)
เธอเล่าว่า เธอเพิ่งพ้นระยะกักตัวมา เพราะคนในหมู่บ้านติดไป5คน   และ บ้านเธอไม่มีใครยอมฉีดวัคซีนเลย นอกจากเธอคนเดียว  แถมยังใช้ชีวิตกันแบบประมาทด้วย  ก็เลยได้แต่ให้กำลังใจไป

น้องเล่าถึงอาการ
ผลข้างเคียงของวัคซีนเข็มแรกให้ฟัง เธอบอกว่าเป็นไข้อยู่2วันปวดหัวหนักมาก
จนต้องโทรหาหมอ
ซึ่งก็ได้รับคำแนะนำดีๆมากมาย และเธอสรุปว่าหมอที่นี่ใจดีกับคนไข้มาก
จริงๆเธออยู่ที่นี่แค่ทะเบียนบ้านครับ เพราะไปเรียนที่อื่น ทำงานที่อื่น จนยุคโควิดนี่แหละเธอถึงกลับมาอยู่บ้าน  (เธอชมว่าผมพูดเพราะและใจดีด้วยครับ)
ตอนแรกผมเรียกตัวเองว่าลุงเธอขำก๊ากเลย
แถมเรียกผมว่าพี่ด้วย
(เข้าใจยาหอมคนแก่โน๊ะ😁)

ตอนถึงเวลาแจกบัตรคิว
โอ้โห...วิ่งแย่ง เบียดกันจน
ลืมระยะห่างไปเลย(แถมใครไม่รู้ยังวิ่งมาชนผมเข้าด้วย  นายเจ็ดก็เลยหนีไปยืนท้ายแถว)
แต่มีรุ่นพี่คนนึงเค้าจำผมได้
ก็เลยไปลากกลับมา
เลยได้คิวที่18ครับ

เค้าบอกว่าจำเสื้อสีชมพู
ของผมได้😅 ตัวเนี้ย นพล
ไปเที่ยวกับพ่อเขา แล้วก็ซื้อมาให้  ก็เลยต้องใส่ให้คนซื้อเห็นสักหน่อย

และหลังจากนั้นก็มีสเต็ป
เหมือนกับเข็มแรกแทบทุกอย่าง แค่ลัดขั้นตอนเอกสารกับแยกที่นั่งเท่านั้น
คราวนี้ความดันปกติ น.น.ก็ไม่ขึ้นและหมอยังคงมือเบาอย๋างเดิม  นั่งรอดูอาการก็
ปกติ  กลับถึงบ้านตอน10.23น.  โดยรวมก็ดีครับ ผมยังทำอะไรได้โดยไม่ปวดแขน

แต่พอเริ่มมืด ผมไปยืนดูดาวพฤหัสได้สักพักก็เริ่ม
หนาว เลยกลับมานอน
ตอนนี้ละครับที่อาการเริ่ม
ออก เริ่มปวดหัวแบบแปลกๆ  เริ่มจากกลางหน้าผากก่อน แล้วก็ขยับมาที่ขมับข้างขวา จากนั้นก็ไปที่
ศรีษะด้านหลัง แล้ววนมาที่ขมับซ้าย(เกิดมาก็ไม่เคยปวดพิสดารอย่างนี้หรอกครับ  )

พอหนาวห่มผ้าได้สิบยี่สิบนาทีร้อน สักพักหนาวอีกแล้ว และหิวน้ำแทบตลอดทั้งคืน(เพราะนอนไม่หลับ
ก็ลุกกินน้ำสลับหนาวร้อน
อยู่อย่างนั้น)
ผมก็เลยเตรียมยากับน้ำไปไว้ในห้องด้วยเลย

รุ่งเช้าก็นอนแบ่บ😹
ไม่มีแรง จิตใจห่อเหี่ยว
หิวขนมหวานๆ ได้ไปคำนึง
ยังกะขึ้นสวรรค์เลยครับ
(น้องทำกล้วยบวชชีให้กิน)
สรุปตอนนี้ไม่ปวดหัวแล้ว
กินข้าวได้(แม้จะน้อยกว่าปกติก็เถอะ) แต่อาบน้ำหนาวมาก และยังหมดแรงอยู่  แต่สภาพโดยรวมแทบจะเป็นปกติแล้วครับ

แต่ถึงยังไงผมก็ดีใจนะที่ได้
วัคซีนครบ2เข็มแล้ว
ต่อจากนี้ก็ใช้ชีวิตตามเข็ม
ขัดแห่งความเข้มงวดกันต่อไป  สถานะการณ์อย่างนี้
เซฟเรา  เซฟพ่อแม่ พี่น้อง
เซฟหมอกันนะครับ
อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ กันก็ได้โน๊ะ จะได้อยู่รักและดูแลกันนานๆ

ขอบคุณครับ