คือ.. เราคุยผู้คนหนึ่งได้สามสี่เดือนละ ซึ่งเค้าเป็นทำงานอยู่หน่วยงานเดียวกับแฟนเก่าเราคนล่าสุด เค้าไม่รู้เลยว่าเราเคยเป็นแฟนกับรุ่นพี่เค้า เราคุยกันได้เกือบเดือนเค้าไปค้นดูเฟสเราเพราะเค้ารู้สึกว่าคุ้นๆ เค้าเลยรู้ว่าเราเป็นแฟนกับคนนี้มาก่อนคำพูดเค้าตอนนั้นเหมือนเค้าจะนอยๆ เราก็พูดเรื่องของเรากับคนนั้นให้เค้าฟังทั้งหมดแล้วเราก็ไม่ได้ปกปิดอะไรเค้าตั้งแต่แรก แล้ว*ผู้บอกว่างั้นเราเป็นเพื่อนกันนะ* เราก็เข้าใจแหละ แต่จริงๆแล้วเราก็ชอบเค้าก่อนที่เราจะคบกับรุ่นพี่เค้าอีกนะ แต่คำว่าเพื่อนแบบกินข้าวด้วยกัน เมาด้วยกัน  นอนด้วยกันได้ (แต่ไม่ได้มีอะไรกันนะ)  ตอนนั้นเรากับเค้าอยู่ใกล้ๆ เค้าอบู่บ้านพัก เราอยู่หอข้างนอกก็โทรคุยกันตลอด ทำอะไร อยู่ไหน กับใคร เค้าจะบอกเราตลอดถ่ายรูปให้ดูตลอด ตอนนี้กับกลับมาอยู่บ้านต่างจังหวัดซึ่งเราก็มองว่ามันคงเป็นโอกาสที่เราจะได้ทำใจยอมรับคำว่าเพื่อนของเค้า ถึงแม้ว่าเราอยากจะเป็นมากกว่านั้นนะ แต่การกระทำของเค้ายังเหมือนรายงานเราทุกอย่างเหมือนเดิม อาจจะมากกว่าแต่คือโทรคุยคาสายจนถึงเช้า   **เราเลยถามเค้าไปว่าแบบนี้ยังเป็นเพื่อนอยู่อีกเหรอ ? เค้าตอบว่าใช่เพื่อนกัน**  เราเลยอยากถามว่า เพื่อนกันเค้าทำแบบนี้เหรอ หรือเป็นที่เรารู้สึกกับเค้ามาเกินไปแต่ทุกครั้งที่เราพยายามห่างไม่สนใจ เค้าก็ยิ่งเข้าหาเรานะ เราเข้าใจเหตุผลที่ว่าแฟนเก่ารุ่นพี่ ซึ่งด็ไม่ได้สนิทกันนะ เราไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกนี้ใครทุกคนเข้าใจยังไง   ใจหนึ่งเราอยากบีบคอเค้าทำไมไม่บอกชอบให้เร็วกว่านี้  เราไมเข้าใจคำว่าเพื่อนในมุ่มของเค้า