พ่อไม่ได้ทำโดยตรง แต่ออกแนวตามใจแม่เพราะไม่อยากมีปัญหา
ตรรกะของแม่คือเป็นมนุษย์ป้ามากๆ เราพยายามคิดว่าถ้าแม่ไม่ใช่แม่เราแต่เป็นคนที่เจอข้างนอกคือเป็นแบบที่คนจะด่าลงโซเชียลแน่ๆ
- ไปกินร้านอาหาร ร้านอาหารลืมให้ของแถมสำหรับสมาชิก ผ่านไปสามเดือน ขับรถผ่านก็จะไปเอาของแถม ซึ่งไม่มี
ใบเสร็จ ไม่มีหลักฐานอะไรทั้งนั้น พนักงานหน้าเหวอกันหมด
- อยู่ทาวนเฮาส์ ไม่จอดรถในบ้าน เหตุผลคือ ในบ้านปลูกต้นไม้เยอะ ถอยเข้าบ้านยาก
- ไปทำงานสาย ไม่มีความจำเป็นต้องรีบไป เพราะทำมาเป็นสิบปี บริษัทก็ไม่ขึ้นเงินเดือนอยู่ดี ถือว่าไปสายเป็นการแลกเปลี่ยน
- เอารถไปจอดนอกบ้านจนมีที่ประจำ พอมีวันที่คนอื่นมาจอดบัง บ้านเราก็ไปว่าเค้า คนนั้นบอกว่าใครมาก่อนจอดก่อนดิ บ้านเราเลยเอารถอื่นไปจอดจองที่เอาไว้ บอกว่าถ้าตรรกะคือใครมาก่อนจอดก่อนงั้นเขาจะเอารถจอดกันที่ แม้ว่าตัวเองจะต้องลำบากใช้รถไม่ได้ก็ทำเพื่อแค่อยากจองที่ให้สะใจ
- เวลาเดินไปไหน มีคนอยู่ข้างหน้าเดินช้า จะเอามือยกขึ้นกันแล้วดันๆไปข้างหน้า พอคนข้างหน้าหันมามองหน้าก็มองตอบ แบบต่างฝ่ายต่างคิดว่าอีกฝ่ายผิด พอเราเตือนว่าไม่ควรทำงี้ เค้าก็จะบอกว่า ทำไม ก็ข้างหน้าเดินช้า = ชั้นควรดัน
- สอนเราว่า "เป็นคนดีมันตายเร็ว เธอควรจะชั่วซะบ้าง ชั้นสอนเธอมาดีเกินไป เธอเลยหน้าบางเกรงใจคนอื่น"
- ถ้าทะเลาะกันจนเสียงดังในบ้านก็ไม่เห็นต้องอายใครเลย ทำไมล่ะ มันไม่ได้เป็นอะไรกับชั้น
- เหยียดเพศที่สาม และ body shaming เราไม่ได้มีอะไรที่ไปเข้าข่ายให้โดนด่าแต่เราไม่โอเคเวลาเค้าด่าคนอื่นเลย เขาก็บอกว่า ไม่ได้ด่าต่อหน้า = ไม่ด่า
ไม่นับเรื่องอื่นๆที่เจ้าอารมณ์และต้องการให้ได้อย่างใจทันทีเดี๋ยวนี้
แม่ 70 แล้ว เรารู้สึกว่าตอน 60 เค้ายังเบากว่านี้ แล้วพอแรงมากๆ
พ่อก็เหนื่อยจะต่อคำ เลยตามใจ ไม่ห้าม บางทีแม่รีเควสอะไรที่ไม่เมกเซ้นส์ก็ยอมทำตามโดยไม่ถามอะไรเพราะไม่อยากฟัง พอเราบอกทีหลังว่าพ่อรู้มั้ยว่าเรื่องราวมันเป็นไง ทำไมไปทำตาม พอพ่อรู้ก็งงไปว่ามันมีเรื่องราวอยู่ข้างหลังที่เขาไม่รู้เลย แต่พอมีคราวใหม่ก็ทำตามที่ขออีกเพราะไม่อยากฟังพูดเยอะ
เราไม่รู้จะทำไง อยู่ด้วยแล้วทั้งเหนื่อย ทั้งเอือม และอายชาวบ้านที่พ่อแม่เราไม่มีจิตสำนึกในการอยู่ร่วมกันกับคนอื่นเลย
พ่อแม่เห็นแก่ตัวกับคนอื่นๆ ทำไงดี
ตรรกะของแม่คือเป็นมนุษย์ป้ามากๆ เราพยายามคิดว่าถ้าแม่ไม่ใช่แม่เราแต่เป็นคนที่เจอข้างนอกคือเป็นแบบที่คนจะด่าลงโซเชียลแน่ๆ
- ไปกินร้านอาหาร ร้านอาหารลืมให้ของแถมสำหรับสมาชิก ผ่านไปสามเดือน ขับรถผ่านก็จะไปเอาของแถม ซึ่งไม่มี
ใบเสร็จ ไม่มีหลักฐานอะไรทั้งนั้น พนักงานหน้าเหวอกันหมด
- อยู่ทาวนเฮาส์ ไม่จอดรถในบ้าน เหตุผลคือ ในบ้านปลูกต้นไม้เยอะ ถอยเข้าบ้านยาก
- ไปทำงานสาย ไม่มีความจำเป็นต้องรีบไป เพราะทำมาเป็นสิบปี บริษัทก็ไม่ขึ้นเงินเดือนอยู่ดี ถือว่าไปสายเป็นการแลกเปลี่ยน
- เอารถไปจอดนอกบ้านจนมีที่ประจำ พอมีวันที่คนอื่นมาจอดบัง บ้านเราก็ไปว่าเค้า คนนั้นบอกว่าใครมาก่อนจอดก่อนดิ บ้านเราเลยเอารถอื่นไปจอดจองที่เอาไว้ บอกว่าถ้าตรรกะคือใครมาก่อนจอดก่อนงั้นเขาจะเอารถจอดกันที่ แม้ว่าตัวเองจะต้องลำบากใช้รถไม่ได้ก็ทำเพื่อแค่อยากจองที่ให้สะใจ
- เวลาเดินไปไหน มีคนอยู่ข้างหน้าเดินช้า จะเอามือยกขึ้นกันแล้วดันๆไปข้างหน้า พอคนข้างหน้าหันมามองหน้าก็มองตอบ แบบต่างฝ่ายต่างคิดว่าอีกฝ่ายผิด พอเราเตือนว่าไม่ควรทำงี้ เค้าก็จะบอกว่า ทำไม ก็ข้างหน้าเดินช้า = ชั้นควรดัน
- สอนเราว่า "เป็นคนดีมันตายเร็ว เธอควรจะชั่วซะบ้าง ชั้นสอนเธอมาดีเกินไป เธอเลยหน้าบางเกรงใจคนอื่น"
- ถ้าทะเลาะกันจนเสียงดังในบ้านก็ไม่เห็นต้องอายใครเลย ทำไมล่ะ มันไม่ได้เป็นอะไรกับชั้น
- เหยียดเพศที่สาม และ body shaming เราไม่ได้มีอะไรที่ไปเข้าข่ายให้โดนด่าแต่เราไม่โอเคเวลาเค้าด่าคนอื่นเลย เขาก็บอกว่า ไม่ได้ด่าต่อหน้า = ไม่ด่า
ไม่นับเรื่องอื่นๆที่เจ้าอารมณ์และต้องการให้ได้อย่างใจทันทีเดี๋ยวนี้
แม่ 70 แล้ว เรารู้สึกว่าตอน 60 เค้ายังเบากว่านี้ แล้วพอแรงมากๆ
พ่อก็เหนื่อยจะต่อคำ เลยตามใจ ไม่ห้าม บางทีแม่รีเควสอะไรที่ไม่เมกเซ้นส์ก็ยอมทำตามโดยไม่ถามอะไรเพราะไม่อยากฟัง พอเราบอกทีหลังว่าพ่อรู้มั้ยว่าเรื่องราวมันเป็นไง ทำไมไปทำตาม พอพ่อรู้ก็งงไปว่ามันมีเรื่องราวอยู่ข้างหลังที่เขาไม่รู้เลย แต่พอมีคราวใหม่ก็ทำตามที่ขออีกเพราะไม่อยากฟังพูดเยอะ
เราไม่รู้จะทำไง อยู่ด้วยแล้วทั้งเหนื่อย ทั้งเอือม และอายชาวบ้านที่พ่อแม่เราไม่มีจิตสำนึกในการอยู่ร่วมกันกับคนอื่นเลย