เรากับแฟนอายุห่างกัน 1 ปี เรา 28 ครับ
น้องชายเราอายุ 13 ปี เพิ่งขึ้น ม.1
ด้วยความที่น้องยังเป็นเด็กที่เพิ่งมาจากประถมเราเลยยังเป็นห่วงน้องมาก เวลาไปไหนมักจะพาน้องไปด้วยเสมอ อีกทั้งน้องมีภาวะซึมเศร้าอ่อนๆ บางคนั้งต้องมาดูแลอย่างใกล้ชิด พอเราเริ่มมีแฟน แฟนก็อยากให้เรามาอยู่ด้วยตลอด เราก็บอกตลอดนะครับว่าต้องดูแลน้องด้วย แรกๆก็ยอมให้น้องมาอยู่ด้วยกัน 3 คน หลังๆมาก็บอกที่มันแคบ เป็นคอนโด 1 ห้องนอน อาจจะนอนไม่สะดวก เราเลยให้น้องไปนอนที่ห้องเราที่เช่าไว้ก่อนหน้าที่จะเข้ามาอยู่แฟน แต่ก็เปลี่ยนเป็นเรามาแค่มาอยู่ด้วยกับแฟนแค่ตอนกลางคืน กลางวันเราก็ไปทำงานเลิกงานมาก็อยู่กับน้องจนน้องนอน ค่อยมาอยู่กับแฟน พอเช้ามาก็วนลูบแบบนี้
เสาร์-อาทิตย์เรามักจะไปอยู่กับน้องเลยแบบเต็มวันมีแค่ตอนนอนนี่แหละครับ เราเหนื่อยกับการที่ต้องวนไปวนมา น้องก็ห่วง แฟนก็ห่วง
เราเลยเสนอว่าจะไปเช่าบ้านอยู่ด้วยกัน น้องเราโอเค แฟนเราบอกไม่โอเคไม่อยากมีค่าใช้จ่ายเพิ่ม
เราควรแก้ยังไงแบบไหนดี
ตอนนี้ที่คิดไว้คือให้เวลาน้องหน่อย เพราะหลังๆ เริ่มบ่นเหงา แบบอยู่คนเดียวมาเกือบทั้งวันถึงแม้จะมีเพื่อนคุยบ้างแต่ก็แบบไม่เหมือนกับคุยกับพี่
เรากับน้องสนิทกันมาก ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆ ทุกปีญหาทีาน้องเจอมักจะเล่าให้เราฟังเพียงคนเดียว

ควรทำอย่างไรดีที่หาจุดกึ่งกลางระหว่าง 2 คน คนกลางเหนื่อยนะครับ