สวัสดีค่ะ คือตอนนี้เรากำลังคุยกับผู้ชายคนหนึ่งอยู่ค่ะ เขาเป็นคนอินโดนีเซียและเป็นชาวมุสลิมด้วยค่ะ ประเด็นหลักไม่ได้อยู่ที่เรื่องศาสนาเราอยากให้คนอ่านรู้เจ๋ยๆ เรารู้จักกันเพราะเขาทัก studygram (ไอจีที่ลงเรื่องเรียน) ของเรามาค่ะ ตั้งแต่ต้นปีแล้ว คุยกันมาเรื่อยๆ หาไปบ้าง แล้วก็กลับมาใหม่ ตอนแรกที่เราเริ่มจะคุยกับเขาทุกวันเราก็รู้สึกอึดอัดกับคสพ เราเลยบอกเขาไปว่าที่ไทยการคุยกันทุกวันแบบนี้สักวันหนึ่งอาจจะเป็นแฟนกันก็ได้นะ แต่เราไม่ได้อยากมีแฟน อยากเป็นเพื่อนด้วยไปเรื่อยๆ เพราะเขาน่ารักมาก <- เราบอกทั้งหมดนี้กับเขาค่ะ เขาก็บอกเขาไม่ได้คิดอะไรนะ อยากคุยฝึกภาษาเฉยๆ (เราคุยภาษาญี่ปุ่นกันค่ะ) เราก็โอเค โล่งใจ ก็เป็นงี้ไปเรื่อยๆ อะค่ะ หลายครั้งชอบผลัดกันหายไปแล้วก็กลับมาคุยกันใหม่ ทุกครั้งที่กลับมาคุยกันใหม่เรารู้สึกว่าเหมือนเราเริ่มคุยด้วยประโยคที่มันลึกซึ้งขึ้นอะค่ะ แบบว่า ฮือ มีส่งหัวจงหัวใจ บอกคิดถึงกัน แล้วทุกครั้งที่เราคุยอะไรกันเริ่มลึกซึ้งขึ้น (หมายถึงฟีลแฟนมากขึ้น) เราก็ถอยตลอดเลยค่ะ เราไม่รู้ว่าเราเป็นอะไร คือพอมันลึกซึ้งเราก็อยากออกมา เราไม่แน่ใจว่าเราชอบเขาแบบไหน และทุกครั้งที่เรากลับไปคุยกับเขาก็เพราะเราโหยหาเขามากเลยค่ะ ตอนที่ไม่ได้คุยกัน (วอนอย่าด่าเรา เราใจบาง;-;)

ล่าสุดคือ เราหายไปเป็นเวลา 20 วัน หลังจากที่วันนั้นเรากินโซจูไปแล้วเราก็ลั่นส่งสติ๊กเกอร์หัวใจไปหาเขาเพียบ พออีกวันเรารู้สึกผิดมากเลยค่ะ คือเรายังไม่แน่ใจกับตัวเอง ค่อนไปทางคิดว่าเราไม่ได้ชอบเขาแบบนั้น เราเสียใจแล้วก็ไม่ชอบที่ตัวเองทำแบบนี้ เราเลยตัดสินใจหายไปแล้วกะว่าพอเวลาผ่านไปนานๆ เราจะทักมาถามสารทุกข์สุขดิบกับเขาด้วยฟีลเพื่อน (เขาเป็นคนน่ารักมากจริงๆ เราอยากรู้จักเขาต่อไปเรื่อยๆ) และใช่ค่ะ เราหายไปได้ 20 วัน เราก็กลับมาด้วยความโหยหามาก เราอยากคุยกับเขา อยากให้เขาปลอบ ตอนแรกเราคิดว่าเขาจะโกรธเราหรือเปล่า แต่เขาไม่โกรธค่ะ เราบอกเขาว่าเราเหนื่อยมากเลย อยากร้องไห้ ยิ่งพอได้คุยกับเขายิ่งอยากร้องไห้ เขาก็ปลอบเรา แล้วบอกเราว่าห้ามร้องไห้นะ แต่ถ้าร้องไห้ให้บอกเขาแล้วเขาจะไปหา (คือมันแปลมาจากญปอะค่ะ) เราถามเขาว่าเนื้อเพลงหรอ เขาบอกมาจากใจ เราแบบ ฮืออออออออออ

ปกติผู้ชายเป็นอย่างนี้กันมั้ยอะคะ หมายถึงปลอบเพื่อนแบบนี้

ที่เรามาตั้งกระทู้เพราะว่าเราไม่รู้จะทำยังไงต่อดี เราไม่รู้ว่าเราจะหาเรื่องอะไรไปคุยกับเขา คือถ้าเป็นแฟนกันเราอาจจะทักไปบอกคิดถึงเขาทุกวัน แต่พวกเราไม่รู้ว่ามันคืออะไร เรากลัวว่าถ้าเราไม่มีเรื่องคุยเราจะต้องห่างหายกันไป กลัวว่าถ้าพยายามหาเรื่องคุยจะทำให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอึดอัด และถ้าต้องถามหาความชัดเจนจากเขา เราก็กลัว ทั้งๆ ที่ตอนแรกเราบอกว่าเราอยากให้เขาเป็นเพื่อน ฮืออออ

ขออภัยสำหรับความประสาทของตัวเองนะคะ เราไม่เคยมีแฟนค่ะ อยู่คนเดียวมาตลอด ใครอยากแสดงความคิดเห็นอะไรก็มาคุยกันค่ะ อยากจะพูดในมุมของเขาก็ได้ค่ะ ด่าก็ได้ค่าาา