ตามหัวกระทู้เลยค่ะ เรื่องยาวไปหน่อยขอโทษด้วยนะคะ เราไม่รู้จะทำยังไงดีคะ
ครั้งแรกตอนเราท้องค่ะ แต่เราก็เลือกที่จะให้โอกาสเขาเพราะยังไงเขาก็คือพ่อของลูกค่ะ ถึงเราจะรู้ว่าอยู่ไปก็คงไม่มีความสุข เพราะความเชื่อใจมันไม่มีอีกแล้วมีแต่ความระแวงที่เข้ามา แต่เราก็เลือกที่จะทำเพื่อลูกค่ะ ผ่านมา1ปี แผลเก่ายังไม่หายดีเลยค่ะ เขาก็ทำอีก คราวนี้แอบคุยกับน้องที่มาฝึกงานช่วงปีใหม่. นางทักมาในROV ค่ะ เราจับได้เราจะเลิกทันทีเลยค่ะเราคิดว่าเราคงทนไม่ไหวอีกแล้ว มันเจ็บมาก ทำไมเขาต้องทำกับเราแบบนี้ เขาคุกเข่ากอดขาเลยค่ะ ร้องไห้บอกขอโทษหลงผิดไปแล้ว แล้วเลิกคุยกับผู้หญิงคนนั้นไปหลายวันแล้วเพราะสำนึกผิดเลยบล็อคไลน์ไปแล้วผู้หญิงจึงทักมาในROV ค่ะ เราไม่ฟังตอนนั้นมันเจ็บมากค่ะ เขาบอกไม่อยากเสียเรากับลูกค่ะ ขอโอกาสอีกครั้ง จะไม่ทำอีกจะทำเพื่อลูกแล้ว เราถามเค้าค่ะว่าทำไมต้องทำแบบนี้ เขาบอกเพราะเราไม่เคยเชื่อใจเค้าค่ะ เขาบอกตลอดเวลาที่ผ่านมาเราชอบหาเรื่องทะเลาะกับเขาเรื่องผู้หญิงค่ะ บางทีทะเลาะหนักมากๆเขาก็ร็สึกไม่ดี ทั้งๆที่เขาไม่เคยมีใครแต่เราก็ชวนทะเลาะเลยนี้ทุกวัน เขาเลยเสียความรู้สึกค่ะ เขาบอกขอโอกาสให้เชื่อใจเขาจริงๆ จะๆม่มีใครอีกแล้ว ขอแค่เรื่องเดียว อย่าชวนทะเลาะทุกวันได้มั้ย เขาก็ร้องไห้ค่ะ เราไม่เคยเห็นเขาร้องไห้มาก่อนเลย พอเห็นพาใจเราลังเลเลยค่ะ ว่าจะเชื่อเขาดีไหม หรือจะออกมาดี แต่ใจก็รักเขานะคะ รักมาก เขาเป็นผู้ชายที่ดีทุกอย่าง เสียแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว ตอนนี้เรายังอยู่กับเขาอยูค่ะ เพราะตัดสินใจไม่ได้. สงสารลูกด้วยค่ะ แต่หลายวันที่ผ่านมาที่ยังอยู่ที่นี้ไม่มีความสุขเลยค่ะ ร้องไห้ทุกวัน รู้สึกหดหู่มากเวลาเค้าไปทำงาน เราเลยคิดค่ะว่าจะเลิกดีมั้ย สงสารลูกด้วยค่ะ ถ้าเราต้องทำงานเลี้ยงลูกคนเดียวจะไหวมั้ย  เขาก็บอกเราทุกวันนะคะว่าขอโทษ รู้สึกผิดแล้วจริงๆ เขามาปลอบเวลาเราร้องไห้ค่ะ อยู่ดีๆนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาน้ำตาก็ไหลเลยค่ะ เขาก็จะคอยเข้ามาปลอบบอกขอโทษเราทุกวัน เราควรจะทำยังไงดีคะ ตอนนี้ใจลังเลมาก ถ้าจะไปจะไปยังไงให้ลูกไม่ลำบาก สงสารลูกค่ะไม่อยากไปแล้วลำบาก แต่ถ้าจะอยู่ จะอยู่ยังไงใหเมีความสุขคะ ตอนนี้ไม่มีความสุขเลยค่ะ บอกหน้าเขาก็อยากจะร้องไห้ แต่ที่ผ่านมาเราก็ชวนเค้าทะเลาะทุกวันจริงๆหรือมันเป็นที่ตัวเราค่ะ เราควรให้โอกาสเขาดีมั้ยคะ