เรามีพี่ชายอายุประมาณ23ค่ะ เราอายุห่างกับพี่มากๆค่ะ เรามองพี่ว่าเป็นไอดอลของเรา เพราะว่าพี่เก่งมาก เเต่เรารับอารมณ์ที่รุนเเรงไม่ไหวค่ะ เราเปรียบเหมือนหนูบ้าน พี่เราเปรียบเหมือนเสือเลยค่ะ เป็นคนที่เข้าใจยากค่ะ เราเคยทะเลาะกับพี่บ่อยมาก เเต่หลังๆมา เราพยายามที่จะไม่เถียงกลับ ยอมค่ะ เพราะว่าทุกครั้งที่เถียงกลับ พี่เราจะชนะเสมอ สุดท้ายก็ไม่ได้ผล เเละเรื่องที่ทะเลาะส่วนใหญ่ เป็นเรื่องที่ไม่ได่ใหญ่มากค่ะ เราจะยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นล่าสุดนะคะ พี่เราทำขนมเอาไว้ในตู้เย็นซึ่งเราคิดว่าพี่ทำให้เรา เพราะพี่ไม่ได้บอกอะไรไว้เลยค่ะ ซึ่งถือว่าเป็นปกติ เเล้วจู่ๆวันนี้พี่ก็ขึ้นมาบอกว่า กินขนมไปหรอ พี่ไม่ได้บอกให้กินซักกหน่อย กินไปทำไม!!! พี่จะเอาไปขายเพื่อน เเล้วทีนี้ให้พี่ทำไงอ่ะ เราก็เริ่มรู้สึกผิด เเต่เราเงก็ไม่รู้ ขนมมีหลายชิ้นค่ะ เรากินไป2ชิ้น เราเลยเครียดอยู่พักนึง เเล้วพี่ก็ขึ้นมา เหมือนว่างอนเเละโกรธมากค่ะ เเล้วเอาขนมมาให้ทั้งหมดเเล้วบอกว่า พี่ไม่เอาเเล้ว เอาไปเลย เป็นการประชดทางอ้อมค่ะ เเต่เรากินไม่ลงเเล้ว เพราะเรารู้สึกผิด เเต่รวมถึงว่าเราเองก็ไม่รู้ด้วยเช่นกันค่ะ เพราะพี่ไม่เคยบอกอะไรไว้เลย ไม่ได้มีเเค่เหตุการณ์นี้นะคะ ยังเป็นอีกหลายครั้ง...เราพยายามอดทนกับนิสัยดุร้ายเหมือนเสือของพี่ เเต่เราว่า เรารับกับอารมณ์รุนเเรงของพี่ไม่ไหวน่ะค่ะ พ่อกับเเม่ก็เหนือยใจด้วยค่ะ พ่อกับเเม่พยายามที่จะเข้าใจ เคยบอกเรื่องนี้ตอนที่พี่อารมณ์หลายครั้งเเล้วด้วย เคยบอกเรื่องที่พี่เคยตะคอก เเต่พี่เค้าไม่รู้ตัวค่ะ เหมือนนิสัย(สันดาร)ติดตัวไปเเล้วค่ะ เราเลยมีคำถามว่า ทุกคนที่มีพี่ชาย มีอารมณ์เเบบนี้คือปกติมั้ยคะ เเละ มีวิธีเเก้ยังไงบ้างคะ อย่างน้อย ก็ช่วยบอกวิธีที่จะอยู่ด้วยกันโดยที่ไม่ต้องกังวลว่าจะทะเลาะหรือเกิดเเบบนี้อีกก็ได้ค่ะ