เเฟนเป็นคนเข้ามาจีบเราก่อนค่ะเวลาผ่านไปไม่นานเขาก็ขอเราเป็นเเฟนเราเองก็ตกลงเพราะเวลาคุยกับเขาความเครียดที่มีในเเต่ละวันมันก็หายไป คบกันได้11เดือนค่ะ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเเฟนเราเองปล่องให้เราเป็นฝ่ายที่ต้องรอเขาตลอด เเต่เราก็ไม่เคยจะไปงี่เง่าใส่เขานะคะถึงใจจริงจะอยากทำเเบบนั้นเเต่ก็เป็นเพราะยังอยากมีเขาอยู่ เขากลับมาคุยกับเราคือตอนเย็นของวันเลย เขามากับเหตุผลว่าเขาซ้อมบอลอยู่ แต่พอเราตอบกลับข้อความเขาไปเขาดันหายไปเลยทั้งที่เราเองไม่ได้เว้นระยะเวลาในการตอบอะไรขนาดนั้นเขาทักมาเราก็ตอบกลับเลยทันทีบางทีหนูก็สงสัยว่าเขาตอบแชทหนูแล้วเขาเขวี้ยงโทรศัพท์ทิ้งหรอทำไมตอบยากตอบเย็น เขาเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆค่ะเวลาคุยกันผ่านทางแชทก็จะไม่คุยกันแบบปะติดปะต่อมาๆหายๆคิดจะมาก็มาคิดจะไปก็ไป มันเป็นอะไรที่เราสงสัยมาจนถึงปัจจุบันนี้ทั้งที่เราแชทไปถามว่าทำอะไรอยู่ตอบเราไม่ได้แต่เล่นโซเชียลอย่างอื่นได้ลงสตอรี่ได้แต่ตอบแฟนไม่ได้ อยู่กันมา 11 เดือนเขาก็มาขอเลิกหนูเขาให้เหตุผลว่าเขาไม่อยากให้เรามาเสียเวลากับเขาเพราะว่าเขาไม่มีเวลาให้เรากลัวเราเสียความรู้สึก แต่ถ้าเขารู้สึกแบบนี้มาตลอดเขาควรจะบอกให้เร็วกว่านี้ไหมคะนี่มันเกือบปีแล้วนะ เราเองก็ไม่อยากเสียเขาไปเราได้แต่บอกว่าเราก็อยู่ของเราแบบนี้มาตลอดเราก็ไม่เคยไปงี่เง่าใส่เธอเวลาที่เธอไม่สนใจเราเรารับได้เรายินดีขอแค่เรามีเธออยู่ตรงนี้ก็พอแล้ว แต่พอเถียงกันไปเถียงกันมาคือหนูไม่ยอมจบอ่ะค่ะเพราะว่าหนูเองก็ตัดใจยากเนาะเขาก็บอกว่าความรู้สึกของเขาอ่ะมันไม่เหมือนเดิมแล้วเขาไม่ได้รักหนูเหมือนเดิมเขาไม่ได้มองหนูแบบคนรักเหมือนเดิมแล้วทั้งที่ที่ผ่านมาหนูไม่เคยทะเลาะอะไรกับเขาเลยนะคะ แต่สุดท้ายหนูก็ต้องยอมให้เขาไปอยู่ดีเพราะว่าเขาดึงดันที่จะไปจะห้ามก็คงไม่ได้แล้วเนาะ แต่ก็ขายข้อสงสัยแล้วค่ะเพราะว่าเลิกไปแค่วันเดียวก็แท็กคนใหม่ลงสตอรี่แหละแสดงว่าเขาคุยซ้อนด้วยค่ะหนูโง่ไหม ที่หนูเชื่อว่าเขาไม่มีเวลาให้หนูเพราะเขาซ้อมหนักหนูอุตส่าห์เป็นห่วงว่าเขาซ้อมหนักเขาจะมีเวลานอนบ้างหรือเปล่า เขาคุยกับหนูแค่คำสองคำหนูถามเขาไปแล้วว่าเป็นสิบเขาเป็นยังไงบ้างซ้อมวันนี้แต่ว่าเขาไม่เคยถามอะไรหนูเลยอ่ะเหมือนตอบแบบทรงๆเป็นความสัมพันธ์ที่แบบต้องมานั่งเดาใจกันน่ะว่าวันนี้จะรักเราไหมหนูพูดยาวไปไหมคะหนูไม่รู้ว่าเขาเห็นแก่ตัวไปรึป่าว