สวัสดีค่ะ วันนี้อยากจะมาพูดคุยเพื่อได้รับคำแนะนำได้ด้านของคนอื่นๆที่ไม่ใช่คนใกล้ตัว เราอายุ27 คบกันแต่มันตอนนี้ 2ปี7เดือน แฟนเป็นคนไทย อายุ 30 แต่เติบโตต่างประเทศ​ แฟนเคยเรียนที่ไทยช่วงมัธยม ปัจจุบันทำงานอยู่ที่ต่างประเทศ เป็นเกาะขนาดใหญ่​ทางยุโรปตะวันตก เราเจอกับแฟนที่งานแต่งพี่ที่ทำงานเก่า ในฐานะเพื่อนเจ้าสาวเหมือนกัน เราเป็นเพื่อนเจ้าสาว พี่ที่ทำงานที่เดียวกันกลุ่มเดียวกัน แฟนเป็นเพื่อนเจ้าสาวสมัยมัธยม เค้ากลับไทยมาเพื่อนมางานแต่งครั้งนี้ แล้วเจอเรา ติดต่อคุยกันได้ผ่านเจ้าสาว เราตกลงคบกันใน2เดือนต่อมาหลังจากคุยกัน แต่เค้าก็กลับประเทศเค้าไปแล้ว เค้าไม่ใช่สัญชาติไทยนะคะ เพราะไม่ได้เกิดที่ไทย เราเคยตกลงตอนจะคบว่า3เดือนจะกลับมาไทยครั้งนึง แต่ที่ผ่านมาด้วย​สถานการณ์​ต่างๆเราเจอกันเพียงปีละ2ครั้ง ครั้งนึงระยะเวลาประมาณ1เดือน
เราย้ายจากที่ทำงานเก่ามาที่ใหม่ เป็นเอกชนที่ตรงสายกว่า ด้วยแรงกดดันและสถานการณ์​ที่โรคระบาดตอนนี้ เราบ่นเราเหนื่อยเราท้อกับสิ่งที่เป็นอยู่บ่อยครั้งกับแฟน แฟนเราต้องการให้เราไปอยู่ด้วยตลอดเวลา
เข้าเรื่องคือ... แต่ ที่บ้านเราไม่โอเคค่ะ พ่อแม่เป็นคนค่อนข้างหัวโบราณมาก เวลาเค้ามาเที่ยวที่ไทย จะไปเที่ยวตจว. หรือต่างประเทศในเอเชีย เราไม่เคยได้ไปกัน2ต่อ2สักเท่าไหร่ เค้าจะไม่อยากให้ไปเลย และแน่นอนค่ะ เค้าไม่ให้เราไปอยู่ต่างประเทศ​ ต้องแต่งงานเท่านั้น แฟนเราไม่ได้เป็นคนรวยอะไรมากมาย พอมีพอใช้ แม่ต้องกันสินสอด1M หมั้น500K ก่อนก็ได้ 
ตอนแรกที่คิดไว้กัน ก็คือมาแต่งงานที่ไทยแล้วก็ไปในฐานะ คู่สมรส แต่สถานการณ์​แบบนี้ จะมาก็ลำบากอยู่นะคะ กักตัว ค่าใช้จ่ายมันบานปลายมาก แฟนเราจึงอยากจะให้เราทำวีซ่าท่องเที่ยว แล้วไปแต่งงานกันที่นู่น ทำเรื่องทำราว แล้วสถานการณ์​ดีค่อยกลับมาแต่งที่ไทยอีกครั้ง 
เราอธิบายแบบนี้ คุยจนทะเลาะกันค่ะ ยังไงก็ไม่ให้ไป จะให้แฟนกลับมาหมั้นก่อน
เค้าก็มองแบบ เราเป็ยผู้หญิงไปอยู่นู้นคนเดียว ไปให้เค้าดูถูกหรอ? คือแม่แฟนกับน้องแฟน ก็อยู่ที่นู่นนะคะ 
ใจจริงๆคือเราไม่อยากอยู่ไทยค่ะใน ณ ตอนนี้ ในทุกๆอย่าง เราอยากจะไปอยู่ เวลาว่างเรียนภาษาต่อ อยู่ทำงานเก็บเงิน ส่งมาให้พ่อกับแม่นะคะ แต่เค้าจะมองว่าเราเห็นแก่ตัว เห็นแก่ความรัก​ของตัวเอง ทิ้งเค้า
จริงๆรายละเอียด​เยอะมากๆค่ะ เล่าข้ามเล่างงตรงไหนไป ถามได้นะคะ
อยากถามความเห็นว่าควรจะยังไงดี