เราเป็นแบบนี้กับทุกคนที่เราเทเลยอะ พอเทเขาแล้วเราก็มารู้สึกเสียใจ เหมือนมันเสียดายช่วงเวลาดีๆที่เคยคุยกันมั้ง แต่ที่เทเพราะเรารู้สึกอิ่มตัวกับความสัมพันธ์ บางคนคุยกันนานมาก ทุกอย่างมันดูเหมือนจะดีไปหมด แต่สำหรับเรามันดีจนไม่เคยเห็นข้อเสียของกันและกัน มันเหมือนเราไม่รู้จักเขาจริงๆ หรือบางคนก็ดูเหมือนจะจริงจังกับชีวิตเป็นพิเศษ จนเราไม่อยากไปรบกวนชีวิตเขา ให้เขาไปเจอทางที่ดี เจอคนที่ดีกว่าเรา เราเลยอยากรู้ว่าใครเคยเป็นแบบเราบ้าง หรือมันมีเหตุผลอื่นที่เราไปเทเขาก่อนแล้วมาเสียใจทีหลังอีกมั๊ยอะ