คือเรากับเพื่อนคนนี้พึ่งรู้จักกันตอนเข้ามหาวิทยาลัย ตอนนี้คบกันได้ประมาณปีกว่าเเล้ว คือเขาจะเป็นคนที่อิจฉาเเละอยากรู้เรื่องของเรามากเกินไป หรือเราอาจจะคิดมากไปเองหรือเปล่าก็ไม่รู้ เเต่คือไม่ใช่เเค่เราที่โดนคนเดียวนะเพื่อนในกลุ่มบางคนก็มีโดนมาบ้างเหมือนกัน เท่าที่ได้คุยๆกัน เเต่เราจะเป็นคนเดียวที่โดนมากที่สุด พฤติกรรมเขาจะเป็นเเบบ
#เหมือนเวลามีสอบ พอหลังสอบเสร็จเขาจะถามเราทุกครั้งว่าได้คะเเนนเท่าไร่ เเรกๆเราก็รับได้ไม่ได้คิดไรมากก็บอกเขาไป เเต่มีครั้งหนึ่งที่เราเข้าไปอ่านเเละไม่ได้ตอบ เพราะไม่ว่าง เเละก็ลืมตอบไปเลย เเละผ่านไป1อาทิตย์เขาก็ชวนเราคุยเรื่องใหม่เเต่สุดท้ายก็มาจบที่เรื่องคะเเนนอยู่ดี เราก็เลยตอบเขาไปว่า ได้ไม่มากผ่านมาเเค่เฉียดๆ วันนั้นก็จบไป วันใหม่มาอีกคุยกันเรื่องอื่นเเต่ก็มาจบที่เรื่องคะเเนนอีกเหมือนเดิม ถามเราว่าได้เท่าไร่ (เอ้าเราก็คิดในใจ เมื่อวานไม่เข้าใจที่เราพูดไปหรอ คือเหมือนเขาจะต้องรู้ให้ได้ว่าได้คะเเนนเท่าไร่) เออเเล้วเราก็บอกเขาไป เเละตั้งเเต่วันนั้นเราก็เริ่มไม่อยากบอกเขาเรื่องคะเเนน เวลาเขาทักมาก็พยายามชวนเขาคุยเรื่องอื่นไป เเต่เขาก็พยายามถามเราเหมือนเดิมนะเราก็ตอบเเบบเลี่ยงๆตลอด บางครั้งได้คะเเนนมาก เราก็บอกเขาว่าสอบไม่ผ่าน บางครั้งเราก็ตอบเเบบตัดบทสนทนาไปเลย เเต่พอวันใหม่มา เขาก็กลับมาถามคำถามเดิมอึกคือเหมือนต้องรู้คะเเนนเราให้ได้ว่สได้เท่าไร่ (คือมันจะรู้สึกเหมือนมีเส้นบางๆกั้นอยู่ สำหรับคนที่ถามเราเพราะความหวังดี หรือเขาเเค่อาจจะอยากรู้เฉยๆ เเต่กับบางคนมันจะรู้สึกได้เลยว่าเขาอิจฉาเรา)
#เวลาใกล้สอบเขาจะชอบทักมา ถามว่าทำอะไรอยู่อ่านหนังสือถึงเรื่องไหนเเล้ว เราก็ตอบว่ายังไม่ได้อ่านเพราะยังไม่ว่าง เเต่คือมันไม่จบเเค่นั้นไง เขาจะถามเราต่อนะว่าทำไมถึงไม่ว่าง ทำอะไร (คือเราต้องรู้สึกยังไงอ่ะ) เราต้องอธิบายหรอ เพราะบางเรื่องมันก็เป็นเรื่องส่วนตัว (คือเหมือนเขาอยากรู้ว่าเราอ่านถึงไหนเเล้ว เหมือนเขากลัวเราอ่านได้มากกว่างี้หรอ หรือเราคิดมากไปเอง5555)
#เเละมีครั้งหนึ่วคือเเบบพีคมาก คือเราไม่อยากเล่นเฟสบุ๊คเพราะเขาเลยนะ คืออาทิตย์นั้นเราไม่เข้าเล่นเฟสบุ๊คไปเลย1อาทิตย์เต็มๆเพราะไม่อยากให้เขาทักมา
เวลาเขาทักมาถ้าเป็นเรื่องงานเราจะตอบตลอด
เเต่ถ้าไม่ใช่เรื่องงานหรือเรื่องคะเเนนเรื่องสอบ เขามักจะทักมาถามว่า ทำอะไรอยู่ วันนี้ได้ไปไหนไหม เราก็เข้าใจนะเเต่มันไม่ใช่เเค่นั้นไง คือสมมติถ้าเขาถามเราว่าวันนี้ได้ไปไหนไหม เราก็ตอบนะว่าได้ไปอยู่ เขาก็จะถามต่อว่า ไปไหน เราก็ตอบ ไปธุระ เขาก็ยังถามต่ออีกนะว่า ธุระอะไร คืออออ.......... มันต้องจบตั้งเเต่คำว่าธุระเเล้วป่ะ มันเข้าใจอยากตรงไหน หรือเราต้องตอบไปว่าธุระส่วนตัวงี้หรอ
คือทำไมเราต้องบอกเธอบางครั้งมันก็เป็นเรื่องส่วนตัวมันก็จะประมาณนี้เวลาเขาทักมา อาทิตย์นั้นไม่ได้เจ้าเล่นเฟสบุ๊ค1อาทิตย์ เราก็คิดว่าเออสบายใจล่ะ เเต่มันไม่ใช่ 55555 เขาโทรมาเลยวันล่ะประมาณ2รอบ บางครั้งก็เช้า เย็น กลางวันสลับกันไป คือเข้าใจความรู้สึกเเบบจะบ้าตายป่ะ เเละเขาก็ไปตามถามเพื่อนคนที่สนิทกับเราว่าติดต่อเราได้ไหม เพื่อนเราก็เข้ามาบอกทาง อินสตาแกรม เราก็บอกให้เพื่อนโกหกไปว่าติดต่อไม่ได้เหมือนกัน พอเรากลับมาออนเฟสเขาก็ถามเราว่าหายไปไหนมาบลาๆๆๆๆ ถ้าไม่ติดว่าเขามีเเฟนเเล้ว เราก็จะคิดนะว่าเขาชอบเราหรือเปล่า เเต่นี่เขามีเเฟนเเล้วเเละเขาก็เป็นผู้หญิงซึ่งเป็นไปได้ยากมาก
หรือทั้งหมดเขาไม่ผิด เเต่ผิดที่เราโลกส่วนตัวสูงเกินไปเเละเปิดรับคนอื่นยาก เพราะระยะเเค่1ปีกว่าๆเราไม่คิดว่าสนิทกันนะ เราไม่เคยคิดว่าสนิทกันเลย หรือเขาอาจคิด
เเต่คือเพื่อนคนอื่นที่ไม่ว่าจะสนิทกันหรือไม่สนิท ก็ไม่มีใครเป็นเเบบนี้ จะต่างคนต่างอยู่ มีคุยเล่นกันบ้างบางครั้ง เเละมีเจอกันบ้างตามโอกาส คือทุกคนปกติมากคือรู้กันอะว่าเเต่ละคนเป็นยังไง เเต่กับเพื่อนคนนี้เราไม่เข้าใจว่าเขาเป็นอะไร หรือเป็นเพราะเราที่คิดมากไปเอง
ใครเคยเจอเพื่อนเเบบนี้บ้าง😢
#เหมือนเวลามีสอบ พอหลังสอบเสร็จเขาจะถามเราทุกครั้งว่าได้คะเเนนเท่าไร่ เเรกๆเราก็รับได้ไม่ได้คิดไรมากก็บอกเขาไป เเต่มีครั้งหนึ่งที่เราเข้าไปอ่านเเละไม่ได้ตอบ เพราะไม่ว่าง เเละก็ลืมตอบไปเลย เเละผ่านไป1อาทิตย์เขาก็ชวนเราคุยเรื่องใหม่เเต่สุดท้ายก็มาจบที่เรื่องคะเเนนอยู่ดี เราก็เลยตอบเขาไปว่า ได้ไม่มากผ่านมาเเค่เฉียดๆ วันนั้นก็จบไป วันใหม่มาอีกคุยกันเรื่องอื่นเเต่ก็มาจบที่เรื่องคะเเนนอีกเหมือนเดิม ถามเราว่าได้เท่าไร่ (เอ้าเราก็คิดในใจ เมื่อวานไม่เข้าใจที่เราพูดไปหรอ คือเหมือนเขาจะต้องรู้ให้ได้ว่าได้คะเเนนเท่าไร่) เออเเล้วเราก็บอกเขาไป เเละตั้งเเต่วันนั้นเราก็เริ่มไม่อยากบอกเขาเรื่องคะเเนน เวลาเขาทักมาก็พยายามชวนเขาคุยเรื่องอื่นไป เเต่เขาก็พยายามถามเราเหมือนเดิมนะเราก็ตอบเเบบเลี่ยงๆตลอด บางครั้งได้คะเเนนมาก เราก็บอกเขาว่าสอบไม่ผ่าน บางครั้งเราก็ตอบเเบบตัดบทสนทนาไปเลย เเต่พอวันใหม่มา เขาก็กลับมาถามคำถามเดิมอึกคือเหมือนต้องรู้คะเเนนเราให้ได้ว่สได้เท่าไร่ (คือมันจะรู้สึกเหมือนมีเส้นบางๆกั้นอยู่ สำหรับคนที่ถามเราเพราะความหวังดี หรือเขาเเค่อาจจะอยากรู้เฉยๆ เเต่กับบางคนมันจะรู้สึกได้เลยว่าเขาอิจฉาเรา)
#เวลาใกล้สอบเขาจะชอบทักมา ถามว่าทำอะไรอยู่อ่านหนังสือถึงเรื่องไหนเเล้ว เราก็ตอบว่ายังไม่ได้อ่านเพราะยังไม่ว่าง เเต่คือมันไม่จบเเค่นั้นไง เขาจะถามเราต่อนะว่าทำไมถึงไม่ว่าง ทำอะไร (คือเราต้องรู้สึกยังไงอ่ะ) เราต้องอธิบายหรอ เพราะบางเรื่องมันก็เป็นเรื่องส่วนตัว (คือเหมือนเขาอยากรู้ว่าเราอ่านถึงไหนเเล้ว เหมือนเขากลัวเราอ่านได้มากกว่างี้หรอ หรือเราคิดมากไปเอง5555)
#เเละมีครั้งหนึ่วคือเเบบพีคมาก คือเราไม่อยากเล่นเฟสบุ๊คเพราะเขาเลยนะ คืออาทิตย์นั้นเราไม่เข้าเล่นเฟสบุ๊คไปเลย1อาทิตย์เต็มๆเพราะไม่อยากให้เขาทักมา
เวลาเขาทักมาถ้าเป็นเรื่องงานเราจะตอบตลอด
เเต่ถ้าไม่ใช่เรื่องงานหรือเรื่องคะเเนนเรื่องสอบ เขามักจะทักมาถามว่า ทำอะไรอยู่ วันนี้ได้ไปไหนไหม เราก็เข้าใจนะเเต่มันไม่ใช่เเค่นั้นไง คือสมมติถ้าเขาถามเราว่าวันนี้ได้ไปไหนไหม เราก็ตอบนะว่าได้ไปอยู่ เขาก็จะถามต่อว่า ไปไหน เราก็ตอบ ไปธุระ เขาก็ยังถามต่ออีกนะว่า ธุระอะไร คืออออ.......... มันต้องจบตั้งเเต่คำว่าธุระเเล้วป่ะ มันเข้าใจอยากตรงไหน หรือเราต้องตอบไปว่าธุระส่วนตัวงี้หรอ
คือทำไมเราต้องบอกเธอบางครั้งมันก็เป็นเรื่องส่วนตัวมันก็จะประมาณนี้เวลาเขาทักมา อาทิตย์นั้นไม่ได้เจ้าเล่นเฟสบุ๊ค1อาทิตย์ เราก็คิดว่าเออสบายใจล่ะ เเต่มันไม่ใช่ 55555 เขาโทรมาเลยวันล่ะประมาณ2รอบ บางครั้งก็เช้า เย็น กลางวันสลับกันไป คือเข้าใจความรู้สึกเเบบจะบ้าตายป่ะ เเละเขาก็ไปตามถามเพื่อนคนที่สนิทกับเราว่าติดต่อเราได้ไหม เพื่อนเราก็เข้ามาบอกทาง อินสตาแกรม เราก็บอกให้เพื่อนโกหกไปว่าติดต่อไม่ได้เหมือนกัน พอเรากลับมาออนเฟสเขาก็ถามเราว่าหายไปไหนมาบลาๆๆๆๆ ถ้าไม่ติดว่าเขามีเเฟนเเล้ว เราก็จะคิดนะว่าเขาชอบเราหรือเปล่า เเต่นี่เขามีเเฟนเเล้วเเละเขาก็เป็นผู้หญิงซึ่งเป็นไปได้ยากมาก
หรือทั้งหมดเขาไม่ผิด เเต่ผิดที่เราโลกส่วนตัวสูงเกินไปเเละเปิดรับคนอื่นยาก เพราะระยะเเค่1ปีกว่าๆเราไม่คิดว่าสนิทกันนะ เราไม่เคยคิดว่าสนิทกันเลย หรือเขาอาจคิด
เเต่คือเพื่อนคนอื่นที่ไม่ว่าจะสนิทกันหรือไม่สนิท ก็ไม่มีใครเป็นเเบบนี้ จะต่างคนต่างอยู่ มีคุยเล่นกันบ้างบางครั้ง เเละมีเจอกันบ้างตามโอกาส คือทุกคนปกติมากคือรู้กันอะว่าเเต่ละคนเป็นยังไง เเต่กับเพื่อนคนนี้เราไม่เข้าใจว่าเขาเป็นอะไร หรือเป็นเพราะเราที่คิดมากไปเอง