อึดอัดมากครับ กับความต้องการให้เฉยชากับทุกสิ่งทุกอย่าง
มีคติประจำใจคือ นั่งอยู่บนภูดูเสือกัดกัน ผู้ชนะคือผู้วางเฉย
ทั้งๆทีบางทีเราไม่ได้อยู่บนภู แต่อยู่กลางวงเสือต่างหาก เสือกัดกันเสร็จมันก็กัดเราต่อ นั่งเฉยๆก็ตายสิครับ

เช่น เวลาเห็นใครเดือดร้อน ถ้าเราช่วยไม่ได้ ให้เราเฉย ไม่ต้องยุ่งไม่ต้องสงสาร อย่าหาเรื่องใส่ตัว พูดถึงว่าสงสารเห็นใจก็ไม่ได้ 
แต่ถ้าช่วยได้ ก็บอกว่าไม่ต้องไปช่วย เอาตัวเองให้รอดก่อน ต่อให้ไม่ได้เดือดร้อน ก็บอกว่าแล้วเราจะได้ผลประโยชน์อะไร
บางทีก็บอกคนที่คิดแก้ปัญหาก็คือเอาตัวเองเข้าไปกลางปัญหา สุดท้ายพอซวยขึ้นมาก็เพราะโง่เอง สู้นั่งเฉยๆรอให้คนอื่นแก้ปัญหาฉลาดกว่าตั้งเยอะ
เรื่องอะไรที่เป็นการกุศล ก็มองแต่ว่ามันต้องเป็นเรื่องผลประโยชน์ ถ้าไม่ได้ผลประโยชน์ก็อย่าโง่ไปทำ คนทำคือได้ผลประโยชน์ทั้งนั้น หลอกคนไปทำบ้างล่ะ

ตอนสมัยน้ำท่วมใหญ่ ก็ไม่รีบหากระสอบทราย มาหาเอาก็ตอน 3 (ครึ่ง)ถุง 100 กว่าจะขยับรถขึ้นก็ตอนน้ำท่วมถึงท่อไอเสีย 
เวลาจะต้องเตรียมอะไรไว้ก่อนก็ไม่เคยเตรียม ประกันก็ไม่ซื้อ ถึงไม่แพงก็ไม่เอา พอมาเกิดเหตุอะไรก็สายไปแล้ว ต้องมารีบออกไปหาซื้อทันที ซึ่งก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง 

แม้แต่เดี๋ยวนี้ เรื่องจองวัคซีนก็ไม่ยอมจองแต่เนิ่นๆ เอาแต่จะรอ แรกๆบอกไม่ต้องฉีด ของอันตรายให้คนอื่นฉีดไป พอต่อมาบอกว่าอย่าไปแย่ง จะรีบทำไม เดี๋ยวเดือนสองเดือนก็มีล้นเอง ค่อยไปฉีดตอนไม่มีคนฉีดแล้ว โชคดีที่แอบจองเองเลยได้ของตัวเองมา นี่ก็ผ่านมาจะครึ่งปีนับแต่ตอนนั้น ยังไม่เห็นจะเป็นอย่างที่พูดเลย แถมทำท่าเหมือนจะมาแย่งที่แอบจองอีก
เรื่องอะไรไม่เคยจะรีบ เอาแต่บอกว่าคนที่นิ่งที่สุดคือผู้ชนะ แต่นี่นิ่งจนไม่ทำอะไรเลย แล้วถูกเสือกินไปอย่างนั้นทั้งๆที่หนีก็ได้ สู้ก็พอได้
การวางเฉยมันก็ต้องมี กาละ เทศะ บ้างสิ

บางทีก็ยกสุมาอี้มาพูด บอกว่าเห็นมั้ย เล่าปี่ ขงเบ้ง ซุนกวน โจโฉ รบกันจนตายไม่เห็นได้ครองแผ่นดิน สุมาอี้นิ่งเฉยเลยชนะสามก๊ก ผมนี่งงไปเลยว่ามันเกี่ยวกันตรงไหน จะโยงทำไม 
(สุมาอี้ผมว่าไม่นิ่งนะ ไม่ได้อยู่เฉยๆด้วย)

อึดอัดครับ อึดอัดมาก แต่ก็แอบๆช่วยอะไรคนอื่นได้เท่าที่เราไม่เดือดร้อนเรื่อยๆครับ ถึงจะไม่มาก อย่างน้อยทำให้คนอื่นทุกข์น้อยลงสักนิดก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย แต่ก็เหนื่อยที่ต้องมาติดอยู่แบบนี้ พูดอะไรก็ไม่ได้ หลายปีมานี้ระบายได้ก็แต่ในพันทิปนี่แหละครับ