กาลครั้งหนึ่ง ไม่รู้ว่านาน
หรือเปล่า ยังมีหมู่บ้านที่แสนจะเงียบสงบอยู่แห่งหนึ่ง ชาวบ้านที่นี่ ประกอบ
อาชีพเกษตรกรรมกันทั้งหมด อาจจะต่างไปก็แค่
คนหนึ่งทำนา คนหนึ่งปลูกข้าวโพด และอีกคนทำสวน
ผัก กินเองบ้าง ขายบ้าง
แลกเปลี่ยนกันบ้าง ก็มีความสุขกันตามอัตภาพ
และที่นี่ ไม่มีใครไม่รู้จัก
เศรษฐีใหญ่อย่างคุณการุณ
นอกจากจะมีเงินทองมาก
มาย ไร่นามากมี ลูกหนี้เยอะแยะแล้ว เขายังหล่อ
ชนิดหาตัวจับยากด้วย
(แต่ไม่มีสาวๆหมายปองนะครับเพราะความหยิ่งเป็นเหตุ สังเกตุได้)
ดังนั้นแม้จะอายุ30แล้วแต่
คุณการุณก็ยังเป็นโสดอยู่
(หล่อเสียของ ว่างั้น)
แต่พระเอกของเราก็หาสนใจไม่ ยังคงหล่อเสียของอย่างคงเส้นคงวาอยู่อย่างนั้น จนกระทั่งวัน
หนึ่ง พระเอกของเราก็ได้
ออกไปเดินล่นแถวท้ายหมู่บ้าน ได้เห็นทุ่งนาเขียว
ขจีสุดหูสุดตา ท่านเศรษฐีก็คิดอะไรสนุกๆขึ้นมาได้
อย่างหนึ่ง
ครั้นจะมอบให้ทุกคนโดยเสมอภาคก็คงไม่ดีแน่
ต้องหาอะไรมาให้ลุ้นกันบ้างดีกว่า จะได้ดูดีมีค่าบ้าง
ดังนั้น ท่านเศรษฐีจึงให้คน
ไปเชิญลูกหนี้ทั้งหมดมาพบที่บ้านในวันรุ่งขึ้น
"เอ้า...เชิญทุกคนนั่งตาม
สบายนะ ผมมีเรื่องจะคุย
แค่นิดเดียวเท่านั้น ว่าแต่
มากันครบหรือยังนี่"
"น่าจะครบแล้วละท่าน"
มีเสียงตอบมาจากกลุ่มลูก
หนี้อย่างมั่นอกมั่นใจ(จริงๆ
ทุกๆคนที่มา มีแต่พ่อหนี้ทั้งนั้นเลย แฮ่)
"เอาละ ถ้าอย่างนั้น ทุกคน
ฟังทางนี้ เนื่องจากวันนี้เป็น
วันเกิดของผม ผมก็เลยอยากให้ของขวัญแก่พวกท่าน แต่ของนี้มีแค่ชิ้นเดียว
ดังนั้น ผมจะทายปัญหา
พวกท่านข้อนึง ถ้าใครตอบได้ก่อนก็รับรางวัลไปเลย
ดีไหม"
"ดีขอรับ....ว่าแต่ .รางวัลคืออะไรล่ะท่าน"
"ยึดบ้าน แถมหนี้สินดีไหม"
"........."
การุณอมยิ้มกวาดตามองลูกหนี้ที่พากันมองบนอย่าง
ขำๆ
"ผมพูดเล่นครับ...รางวัล
คือ..ผมจะไม่เก็บค่าเช่าเป็น
เวลา5ปี และจะยกหนี้สินที่มีให้ด้วย ถ้าใครสนใจจะ
เล่นเกมก็ยกมือขึ้น"
พรึ่บ....ทุกคนพร้อมใจกัน
ยกมือ รวมทั้งคนรับใช้ของ
ท่านเศรษฐีด้วย
"คำถามคืออะไรขอรับ"
"ก่อนจะฟังคำถาม มีใคร
นับ1-10ไม่ได้บ้าง"
"เมื่อทุกคนเงียบ แสดงว่า
นับได้ งั้นฟังคำถามเลย
ให้พวกท่านแทนชื่อสัตว์
เหล่านี้ด้วยตัวเลข
วัว,หมา,แมว,นก,หมู
ผมให้เวลา3วัน ใครตอบถูกหมดก็มารับรางวัลไปเลย แต่ถ้าตอบถูกหลายคน
ผมจะจับฉลากรายชื่อนะครับ ขอให้ทุกคนโชคดี
แล้วเจอกันอีก3วันข้างหน้า"
*************
คนอื่นตอบได้หรือเปล่าไม่รู้
แต่ลุงชั้นแกตอบไม่ได้
และตอนนี้แกก็พยายามเค้น
สมองหาคำตอบอยู่อย่างขมักเขม้น
'ก็อยากได้รางวัลอ่ะ เข้าใจบ้างสิ'
วันที่1ผ่านไป
วันที่2ก็กำลังจะผ่านไป
"โว้ย..ยยยยยย"
อ้าว!!บ้าไปซะละ
"ยัง..ข้ายังไม่บ้า แต่ข้าคิดไม่ออก เอ็งอ่ะ..มาช่วยข้า
คิดเลย"
"ปู้โธ่..ผมเป็นคนเล่า ผมจะบอกได้ไง..แต่เดี๋ยว...สงสาร หาตัวช่วยให้ก็ได้ รอแป๊บ"
ทันใดนั้น น้องชมพูสาวน้อย
บ้านนาหน้าตาน่ารักก็ชะแว๊บออกมาจากประตูเล้าไก่ข้างบ้าน
"พ่อเป็นอะไรเหรอจ๊ะ . โมโหอะไรใคร"
"ก็ไอ้เศรษฐีกา น่ะสิมันเอา
ปัญหามาทาย แล้วพ่อก็อยากได้รางวัล แต่พ่อคิด
ไม่ออกอ่ะ"
เห็นหน้างอนๆของพ่อ ชมพู
ก็ได้แต่กลั้นขำ ท่าจะอยากได้รางวัลมาก
"เขาถามว่าไงล่ะพ่อ..เผื่อ
หนูช่วยได้"
"ฉู่ฉี่ๆ..." (ประหยัดการพิมพ์
ครับ😊)
"อ๋อ.ออออ...ไม่ยากพ่อ
คำตอบคือ ฉู่ฉี่ๆ..(เอาอีกละ
ไอ้คนเล่ามันอู้ครับท่านผู้อ่าน😁)"
"เรอะ...ฮึๆ..เสร็จข้าละไอ้ท่านเศรษฐี"
..............(ผู้เขียนวางไข่)
และแล้ว วันที่3แห่งการรอ
คอยก็มาถึง
เมื่อทุกคนมาพร้อมกันแล้ว
การุณ ก็ไม่รอช้า จัดให้ทุกคนได้ตอบคำถามเรียงตัว
โดยเสมอภาคทันที
จาก1.เป็น2.และ3.เรื่อยไป
จนมาถึงคนสุดท้ายคือลุง
ชั้น แกยืดอกอย่างภาคภูมิใจ ก่อนตอบเสียงดังฟังชัด
*"วัว=2 หมา=4 แมว=6
นก=4และหมู=4 ขอรับ"*
"โห...ลุ๊ง..."
เท่านั้นเอง ใบสัญญาการกู้ยืมก็ตกมาอยู่ในมือลุงชั้น
อย่างง่ายดาย ตามสไตล์นิทาน(ถ้าเป็นละครจะต้อง
ยิงภูเขาเผากระท่อมอีกนิด
หน่อย ค่อยได้เป็นเจ้าของ)
"เราหมดหนี้สินต่อกันแล้วนะ และที่นา7ไร่ของลุงก็จะปลอดภัยไปอีก5ปี ระหว่างนี้ก็ดูแลให้ได้ผลผลิตมากๆละกัน ลุงอาจจะรวยใน
5ปีข้างหน้านี้ก็ได้ใครจะรู้
ว่าแต่..ใครเป็นคนบอกลุง
ว่าให้ตอบแบบนี้ครับ..ผมอยากรู้จักเค้า"
หูย....มีรู้ทัน...
"ท่านเศรษฐีจะไม่ยึดของคืนใช่ไหมจ๊ะ"
"ไม่ครับ..ให้แล้วให้เลย
แค่อยากรู้เฉยๆ"
"ลูกสาวลุงเองแหละท่าน
เศรษฐี"
"โอ้...ถ้าผมอยากพบเธอสัก
นิดลุงจะอนุญาติไหม"
"ได้สิ"
"งั้น..พรุ่งนี้ ลุงให้เธอมาหาผมที่บ้านนะ ห้ามใส่เสื้อผ้า
มา แต่ก็อย่าโป๊มา แล้วก็อย่าเดินมาแต่ขาต้องติดดิน
พร้อมกับเอาของขวัญที่ไม่ใช่ของขวัญมาให้ผม2ชิ้นด้วย"
แม้จะรู้สึกว่าเศรษฐีกา สั่ง อะไรบ้าๆ แต่แกก็เอาไปบอกลูก
เมื่อได้ฟังดังนั้นแล้วน้องชมพูก็ยิ้มหวาน
"ได้จ้ะพ่อ...แต่หนูอยากได้
ของประกอบฉากสักสี่ห้าชิ้น"
"ว่ามา....เดี๋ยวพ่อจัดให้"
(ป๊าด...วาจาทันสมัยเกิ๊น)
และแล้ว...เมื่อวันรุ่งขึ้นมาถึง
"ท่านเศรษฐี มีคนประหลาด
มาหาท่านขอรับ"
"อืม..."
การุณยิ้มกว้างก่อนเดินออก
มาดูคนประหลาดที่หน้าบ้าน ภาพที่เห็นคือ สาวน้อยหน้าตาน่ารัก ห่มแห
แทนเสื้อผ้านั่งอยู่บนหลังลาแต่ขาเรี่ยพื้น
เท่านั้นเองเขาก็แสดงความ
เป็นสุภาพบุรุษด้วยการ
ปล่อยหมาตัวโตออกไปต้อนรับ
สาวน้อยจึงหยิบของขวัญ
ชิ้นแรกออกมาแจก เป็นเนื้อทอดน่าตาดีชิ้นใหญ่
น้องหมาจะรอเหรอครับ
เมื่อได้รับก็คาบวิ่งหายไปหลังบ้านทันที
ปล่อยเจ้าของหนุ่มให้จ้องตากับสาวสวยไปตามสบาย
"ของขวัญผมอยู่ไหน..ขอด้วยครับ.."
แน่ะ!!..มีหน้ามาทวงอีกแฮะ
ตะกี๊เกือบทำเขาใส้แตกเลย
นะอีตาการุณ
แต่เมื่อกล้าขอก็กล้าให้
น้องชมพูของเราจึงยกกรง
นกขึ้นมาเปิด
เมื่อเห็นอิสระอยู่ตรงหน้า
นกเล็กๆสามสี่ตัวก็บินปร๋อ
ออกไป
เงื่อนไขก็ทำแล้ว ของขวัญก็ให้แล้ว ทีนี้หนุ่มหล่อกับ
สาวสวยก็คุยกันไปเองเถอะครับ ไม่เกี่ยวกะผมละ😂
แต่ถ้าอยากให้มีต่อก็ได้
นะครับ ขอหัวใจดวงนึง
แล้วจะมาต่อให้
แต่ถ้าไม่ได้...ก็ยังจะต่ออยู่ดี😆
ขอเวลาไปเรียบเรียงแป๊บน๊า
อ้อ....*-*ยังไม่เฉลยนะครับ
ไว้มาต่อค่อยว่ากันจ้ะ
คำเฉลยอยู่ในค.ห.คุณสีน้ำนะครับ
และผมมาต่อตอนจบให้ด้านล่างแล้วน๊า...
ขอบคุณครับ
เนื้อคู่....ละมั้ง
หรือเปล่า ยังมีหมู่บ้านที่แสนจะเงียบสงบอยู่แห่งหนึ่ง ชาวบ้านที่นี่ ประกอบ
อาชีพเกษตรกรรมกันทั้งหมด อาจจะต่างไปก็แค่
คนหนึ่งทำนา คนหนึ่งปลูกข้าวโพด และอีกคนทำสวน
ผัก กินเองบ้าง ขายบ้าง
แลกเปลี่ยนกันบ้าง ก็มีความสุขกันตามอัตภาพ
และที่นี่ ไม่มีใครไม่รู้จัก
เศรษฐีใหญ่อย่างคุณการุณ
นอกจากจะมีเงินทองมาก
มาย ไร่นามากมี ลูกหนี้เยอะแยะแล้ว เขายังหล่อ
ชนิดหาตัวจับยากด้วย
(แต่ไม่มีสาวๆหมายปองนะครับเพราะความหยิ่งเป็นเหตุ สังเกตุได้)
ดังนั้นแม้จะอายุ30แล้วแต่
คุณการุณก็ยังเป็นโสดอยู่
(หล่อเสียของ ว่างั้น)
แต่พระเอกของเราก็หาสนใจไม่ ยังคงหล่อเสียของอย่างคงเส้นคงวาอยู่อย่างนั้น จนกระทั่งวัน
หนึ่ง พระเอกของเราก็ได้
ออกไปเดินล่นแถวท้ายหมู่บ้าน ได้เห็นทุ่งนาเขียว
ขจีสุดหูสุดตา ท่านเศรษฐีก็คิดอะไรสนุกๆขึ้นมาได้
อย่างหนึ่ง
ครั้นจะมอบให้ทุกคนโดยเสมอภาคก็คงไม่ดีแน่
ต้องหาอะไรมาให้ลุ้นกันบ้างดีกว่า จะได้ดูดีมีค่าบ้าง
ดังนั้น ท่านเศรษฐีจึงให้คน
ไปเชิญลูกหนี้ทั้งหมดมาพบที่บ้านในวันรุ่งขึ้น
"เอ้า...เชิญทุกคนนั่งตาม
สบายนะ ผมมีเรื่องจะคุย
แค่นิดเดียวเท่านั้น ว่าแต่
มากันครบหรือยังนี่"
"น่าจะครบแล้วละท่าน"
มีเสียงตอบมาจากกลุ่มลูก
หนี้อย่างมั่นอกมั่นใจ(จริงๆ
ทุกๆคนที่มา มีแต่พ่อหนี้ทั้งนั้นเลย แฮ่)
"เอาละ ถ้าอย่างนั้น ทุกคน
ฟังทางนี้ เนื่องจากวันนี้เป็น
วันเกิดของผม ผมก็เลยอยากให้ของขวัญแก่พวกท่าน แต่ของนี้มีแค่ชิ้นเดียว
ดังนั้น ผมจะทายปัญหา
พวกท่านข้อนึง ถ้าใครตอบได้ก่อนก็รับรางวัลไปเลย
ดีไหม"
"ดีขอรับ....ว่าแต่ .รางวัลคืออะไรล่ะท่าน"
"ยึดบ้าน แถมหนี้สินดีไหม"
"........."
การุณอมยิ้มกวาดตามองลูกหนี้ที่พากันมองบนอย่าง
ขำๆ
"ผมพูดเล่นครับ...รางวัล
คือ..ผมจะไม่เก็บค่าเช่าเป็น
เวลา5ปี และจะยกหนี้สินที่มีให้ด้วย ถ้าใครสนใจจะ
เล่นเกมก็ยกมือขึ้น"
พรึ่บ....ทุกคนพร้อมใจกัน
ยกมือ รวมทั้งคนรับใช้ของ
ท่านเศรษฐีด้วย
"คำถามคืออะไรขอรับ"
"ก่อนจะฟังคำถาม มีใคร
นับ1-10ไม่ได้บ้าง"
"เมื่อทุกคนเงียบ แสดงว่า
นับได้ งั้นฟังคำถามเลย
ให้พวกท่านแทนชื่อสัตว์
เหล่านี้ด้วยตัวเลข
วัว,หมา,แมว,นก,หมู
ผมให้เวลา3วัน ใครตอบถูกหมดก็มารับรางวัลไปเลย แต่ถ้าตอบถูกหลายคน
ผมจะจับฉลากรายชื่อนะครับ ขอให้ทุกคนโชคดี
แล้วเจอกันอีก3วันข้างหน้า"
*************
คนอื่นตอบได้หรือเปล่าไม่รู้
แต่ลุงชั้นแกตอบไม่ได้
และตอนนี้แกก็พยายามเค้น
สมองหาคำตอบอยู่อย่างขมักเขม้น
'ก็อยากได้รางวัลอ่ะ เข้าใจบ้างสิ'
วันที่1ผ่านไป
วันที่2ก็กำลังจะผ่านไป
"โว้ย..ยยยยยย"
อ้าว!!บ้าไปซะละ
"ยัง..ข้ายังไม่บ้า แต่ข้าคิดไม่ออก เอ็งอ่ะ..มาช่วยข้า
คิดเลย"
"ปู้โธ่..ผมเป็นคนเล่า ผมจะบอกได้ไง..แต่เดี๋ยว...สงสาร หาตัวช่วยให้ก็ได้ รอแป๊บ"
ทันใดนั้น น้องชมพูสาวน้อย
บ้านนาหน้าตาน่ารักก็ชะแว๊บออกมาจากประตูเล้าไก่ข้างบ้าน
"พ่อเป็นอะไรเหรอจ๊ะ . โมโหอะไรใคร"
"ก็ไอ้เศรษฐีกา น่ะสิมันเอา
ปัญหามาทาย แล้วพ่อก็อยากได้รางวัล แต่พ่อคิด
ไม่ออกอ่ะ"
เห็นหน้างอนๆของพ่อ ชมพู
ก็ได้แต่กลั้นขำ ท่าจะอยากได้รางวัลมาก
"เขาถามว่าไงล่ะพ่อ..เผื่อ
หนูช่วยได้"
"ฉู่ฉี่ๆ..." (ประหยัดการพิมพ์
ครับ😊)
"อ๋อ.ออออ...ไม่ยากพ่อ
คำตอบคือ ฉู่ฉี่ๆ..(เอาอีกละ
ไอ้คนเล่ามันอู้ครับท่านผู้อ่าน😁)"
"เรอะ...ฮึๆ..เสร็จข้าละไอ้ท่านเศรษฐี"
..............(ผู้เขียนวางไข่)
และแล้ว วันที่3แห่งการรอ
คอยก็มาถึง
เมื่อทุกคนมาพร้อมกันแล้ว
การุณ ก็ไม่รอช้า จัดให้ทุกคนได้ตอบคำถามเรียงตัว
โดยเสมอภาคทันที
จาก1.เป็น2.และ3.เรื่อยไป
จนมาถึงคนสุดท้ายคือลุง
ชั้น แกยืดอกอย่างภาคภูมิใจ ก่อนตอบเสียงดังฟังชัด
*"วัว=2 หมา=4 แมว=6
นก=4และหมู=4 ขอรับ"*
"โห...ลุ๊ง..."
เท่านั้นเอง ใบสัญญาการกู้ยืมก็ตกมาอยู่ในมือลุงชั้น
อย่างง่ายดาย ตามสไตล์นิทาน(ถ้าเป็นละครจะต้อง
ยิงภูเขาเผากระท่อมอีกนิด
หน่อย ค่อยได้เป็นเจ้าของ)
"เราหมดหนี้สินต่อกันแล้วนะ และที่นา7ไร่ของลุงก็จะปลอดภัยไปอีก5ปี ระหว่างนี้ก็ดูแลให้ได้ผลผลิตมากๆละกัน ลุงอาจจะรวยใน
5ปีข้างหน้านี้ก็ได้ใครจะรู้
ว่าแต่..ใครเป็นคนบอกลุง
ว่าให้ตอบแบบนี้ครับ..ผมอยากรู้จักเค้า"
หูย....มีรู้ทัน...
"ท่านเศรษฐีจะไม่ยึดของคืนใช่ไหมจ๊ะ"
"ไม่ครับ..ให้แล้วให้เลย
แค่อยากรู้เฉยๆ"
"ลูกสาวลุงเองแหละท่าน
เศรษฐี"
"โอ้...ถ้าผมอยากพบเธอสัก
นิดลุงจะอนุญาติไหม"
"ได้สิ"
"งั้น..พรุ่งนี้ ลุงให้เธอมาหาผมที่บ้านนะ ห้ามใส่เสื้อผ้า
มา แต่ก็อย่าโป๊มา แล้วก็อย่าเดินมาแต่ขาต้องติดดิน
พร้อมกับเอาของขวัญที่ไม่ใช่ของขวัญมาให้ผม2ชิ้นด้วย"
แม้จะรู้สึกว่าเศรษฐีกา สั่ง อะไรบ้าๆ แต่แกก็เอาไปบอกลูก
เมื่อได้ฟังดังนั้นแล้วน้องชมพูก็ยิ้มหวาน
"ได้จ้ะพ่อ...แต่หนูอยากได้
ของประกอบฉากสักสี่ห้าชิ้น"
"ว่ามา....เดี๋ยวพ่อจัดให้"
(ป๊าด...วาจาทันสมัยเกิ๊น)
และแล้ว...เมื่อวันรุ่งขึ้นมาถึง
"ท่านเศรษฐี มีคนประหลาด
มาหาท่านขอรับ"
"อืม..."
การุณยิ้มกว้างก่อนเดินออก
มาดูคนประหลาดที่หน้าบ้าน ภาพที่เห็นคือ สาวน้อยหน้าตาน่ารัก ห่มแห
แทนเสื้อผ้านั่งอยู่บนหลังลาแต่ขาเรี่ยพื้น
เท่านั้นเองเขาก็แสดงความ
เป็นสุภาพบุรุษด้วยการ
ปล่อยหมาตัวโตออกไปต้อนรับ
สาวน้อยจึงหยิบของขวัญ
ชิ้นแรกออกมาแจก เป็นเนื้อทอดน่าตาดีชิ้นใหญ่
น้องหมาจะรอเหรอครับ
เมื่อได้รับก็คาบวิ่งหายไปหลังบ้านทันที
ปล่อยเจ้าของหนุ่มให้จ้องตากับสาวสวยไปตามสบาย
"ของขวัญผมอยู่ไหน..ขอด้วยครับ.."
แน่ะ!!..มีหน้ามาทวงอีกแฮะ
ตะกี๊เกือบทำเขาใส้แตกเลย
นะอีตาการุณ
แต่เมื่อกล้าขอก็กล้าให้
น้องชมพูของเราจึงยกกรง
นกขึ้นมาเปิด
เมื่อเห็นอิสระอยู่ตรงหน้า
นกเล็กๆสามสี่ตัวก็บินปร๋อ
ออกไป
เงื่อนไขก็ทำแล้ว ของขวัญก็ให้แล้ว ทีนี้หนุ่มหล่อกับ
สาวสวยก็คุยกันไปเองเถอะครับ ไม่เกี่ยวกะผมละ😂
แต่ถ้าอยากให้มีต่อก็ได้
นะครับ ขอหัวใจดวงนึง
แล้วจะมาต่อให้
แต่ถ้าไม่ได้...ก็ยังจะต่ออยู่ดี😆
ขอเวลาไปเรียบเรียงแป๊บน๊า
อ้อ....*-*ยังไม่เฉลยนะครับ
ไว้มาต่อค่อยว่ากันจ้ะ
คำเฉลยอยู่ในค.ห.คุณสีน้ำนะครับ
และผมมาต่อตอนจบให้ด้านล่างแล้วน๊า...
ขอบคุณครับ