ความทรงจำ 😱😱😱

กระทู้สนทนา

นักเขียน เรื่องสั้น แต่งนิทาน แต่งนิยาย แต่งเรื่องสั้น

••• ตื่นๆๆ ได้เวลาทำงานแล้ว •••

พลันได้ยินเสียงนี้ ยามเช้า หญิงสาวก็รีบลุกจากเตียงนอน จัดแจงเก็บที่นอน อาบน้ำท่า และทานอาหารเช้า

••• หลังพักเที่ยง หญิงสาว ได้โทรกลับเข้าบ้าน พร้อมกับได้ยินเสียง จากปลายทาง

" เป็นไงบ้าง งานวันนี้ เหนื่อยไหม เป็นกำลังใจให้นะ เลิกงานกลับมาทานข้าวที่บ้านกันนะ บาย"

•• หญิงสาววางสายลง สายตาของเธอนั้น

เหม่อมองไปข้างหน้า เหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ ••

" โลมา อยู่นี่เอง เข้างานได้แล้ว เดี๋ยวเจ้านายจะว่าเอา "

.... กุ๊บกิ๊บ เพื่อนของเธอ เข้ามาสะกิด

ทั้งโลมา และกุ๊บกิ๊บ ต่างก็เข้า office กัน

¥¥¥ ตกเย็น เลิกงาน หญิงสาว และเพื่อน ก็เดินทางกลับบ้านพร้อมกัน ระหว่างทาง

กุ๊บกิ๊บ : เป็นไงบ้างเธอ ไหวอยู่นะ ?

โลมา : อืม.. เราขอบใจเธอนะ ที่เป็นกำลังใจให้เราเสมอ

กุ๊บกิ๊บ : แหม เราเพื่อนกันนี่ นี่ก็จะ 10 ปีแล้วเนอะ เวลาผ่านไปเร็วมากนะ

ทั้งคู่ก็สนทนากันมาเรื่อย จนกุ๊กกิ๊ก ลงก่อน

กุ๊กกิ๊ก : Bye พรุ่งนี้เจอกันนะ

.... หลังจากหญิงสาว ถึงบ้านแล้ว ก็จัดแจง อาบน้ำ ทานอาหาร และเตรียมตัวเข้านอน

°°° เป็นไงบ้าง เราเลิกงานก่อนเธออีกแล้วนะ รู้ไหมตลอดเวลาที่คบกันนี่

เราชอบเธอมากที่รอยยิ้มนะ สัญญาว่าจะอยู่กับเธอเสมอนะ ... มาเข้านอนกันนะ ฝันดีนะ °°°

โลมา เอื้อมมือไปปิดไฟ หัวเตียง เหลือเพียงแสงสลัวๆ จากพระจันทร์ เธอเอาผ้ามาห่ม แววตาเธอดูโศกเศร้า ระคนกับรอยยิ้ม เปื้อนบนใบหน้า แล้วเธอ ก็ค่อยๆ หลับตาลง ...

!!! เอ๊ะ เช้านี้ ทำไม พี่แกไม่มาปลุกเรานะ ... เกเร อีกแล้ว เดี๋ยวต้องจัดการล่ะ !!!

ว่าแล้ว โลมา หญิงสาว ก็เดินไปชั้นวางของ พร้อมหยิบถ่านมา 2 ก้อน เพื่อมาเปลี่ยนใส่ใหม่

ระหว่างที่เธอไปทำงานพร้อมเพื่อน

กุ๊กกิ๊บ : นี่โลมา เรื่องมันก็ 10 ปีแล้วนะ ยังไม่ลืมพีแกอีกหรือ

โลมา : อืม เราขออยู่แบบนี้แหละ มีความสุขดี

กุ๊กกิ๊บ : นึกๆก็สงสารพี่แกนะ มาเกิดอุบัติเหตุ

เพราะ สดุดไม้จิ้มลูกชิ้น แล้วดันมาตำตรงอก

พอดี ... เห้อ... คนเรานะ เอาแน่นอน กะชีวิตไม่ได้จริงๆ 😭😭😭

!!!!! 😲😲😲😲
อาาาา..ที่แท้ ตลอดเวลา เธออยู่กับเครื่องบันทึกเสียงนี้หรือ ...