สวัสดีครับ ผมกลุ่มใจเรื่องนี้มากเลยอยากถามเพื่อน
ว่าผมควรปรับตัวอย่างไร
เรื่องมีอยู่ว่าผมกับแฟนคบกันมา4ปีต่างคนต่างเป็นคนแรกซึ่งกันและกันครับ
เราเลยมีสัญญากันว่าจะไปมีเพศสัมพันธ์กันจนกว่าจะพร้อมที่จะสร้างครอบครัวครับ(เพราะต่างคนก็ต่างไม่เคยมีมาก่อน)
คือเมื่อต้นปีแฟนผมต้องไปฝึกงานที่ ตจว. เลยเช่าหออยู่กับเพื่อนครับ ส่วนผมเป็นทหารเกณฑ์ติดอยู่ช่วงโควิดจึงงดลาไม่ได้กลับบ้าน
แฟนผมเริ่มฝึกงานตอนเที่ยงถึง4ทุ่มกว่าจะกลับถึงหอก็5ทุ่มครับ ส่วนผมก็ตื่นตี5นอน3ทุ่มเวลาเราจึงไม่ตรงกันเลยครับ(นี้เป็นเหตุผลสำคัญหรือเปล่าผมก็ไม่รู้)
แต่ผมมีวิธีจัดการโดยที่ผมจะนอนตั้งแต่3ทุ่มแล้วตื่นตอน5ทุ่มเพื่อมาคุยกับแฟนครับ อาจจะด้วยนิสัยของผมจะเป็นคนจู้จี้ในเรื่องต่างครบ เช่น ไปไหนใส่แมสต้อง2ชั้น หรือ ห้ามใส่ขาสั้น ก็เพราะห่วงครับ
แต่มาช่วงหลังๆแฟนผมก็ดูเริ่มติดเพื่อนมากขึ้นหรือไม่ก็มีโลกส่วนตัวมากขึ้น พอโทรคุยกันก็จะทำนู่นนี่นั่นจนแทบไม่ได้คุยเลย พอเราเริ่มบ่นก็จะรำคาญบ้างตัดสายบ้าง ผมก็กล้าพูดนะครับบางวันชีวิตพลทหารมันก็เหนื่อยกับงานบ้างพอถึงเวลาคุยแต่ไม่ได้คุยกันมันก็หงุดหงิดเพราะผมเองก็ง่วงเวลาพักผ่อนก็มีน้อย บางวันโดนตัดสายใส่นอนร้องไห้จนหลับก็มีมาแล้วครับ บางคืนนอนไม่หลับและจะมีผลกระทบในตอนเช้า ผมไม่กินกาแฟ ไม่กินเครื่องดื่มชูกำลังหรือสูบบุหรี่ครับจึงไม่มีอะไรกระตุ้นให้มีกำลัง
ตอนนี้ผมรู้สึกแย่ครับแย่มากๆนอนร้องไห้จนหลับไม่รู้จำจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงเหมือนทุกอย่างมันแย่ลงเรื่อยไปจึงมาปรึกษาเพื่อนไปครับ
รู้สึกว่าคนรักเริ่มห่างเหินไม่มีเวลาให้กัน
ว่าผมควรปรับตัวอย่างไร
เรื่องมีอยู่ว่าผมกับแฟนคบกันมา4ปีต่างคนต่างเป็นคนแรกซึ่งกันและกันครับ
เราเลยมีสัญญากันว่าจะไปมีเพศสัมพันธ์กันจนกว่าจะพร้อมที่จะสร้างครอบครัวครับ(เพราะต่างคนก็ต่างไม่เคยมีมาก่อน)
คือเมื่อต้นปีแฟนผมต้องไปฝึกงานที่ ตจว. เลยเช่าหออยู่กับเพื่อนครับ ส่วนผมเป็นทหารเกณฑ์ติดอยู่ช่วงโควิดจึงงดลาไม่ได้กลับบ้าน
แฟนผมเริ่มฝึกงานตอนเที่ยงถึง4ทุ่มกว่าจะกลับถึงหอก็5ทุ่มครับ ส่วนผมก็ตื่นตี5นอน3ทุ่มเวลาเราจึงไม่ตรงกันเลยครับ(นี้เป็นเหตุผลสำคัญหรือเปล่าผมก็ไม่รู้)
แต่ผมมีวิธีจัดการโดยที่ผมจะนอนตั้งแต่3ทุ่มแล้วตื่นตอน5ทุ่มเพื่อมาคุยกับแฟนครับ อาจจะด้วยนิสัยของผมจะเป็นคนจู้จี้ในเรื่องต่างครบ เช่น ไปไหนใส่แมสต้อง2ชั้น หรือ ห้ามใส่ขาสั้น ก็เพราะห่วงครับ
แต่มาช่วงหลังๆแฟนผมก็ดูเริ่มติดเพื่อนมากขึ้นหรือไม่ก็มีโลกส่วนตัวมากขึ้น พอโทรคุยกันก็จะทำนู่นนี่นั่นจนแทบไม่ได้คุยเลย พอเราเริ่มบ่นก็จะรำคาญบ้างตัดสายบ้าง ผมก็กล้าพูดนะครับบางวันชีวิตพลทหารมันก็เหนื่อยกับงานบ้างพอถึงเวลาคุยแต่ไม่ได้คุยกันมันก็หงุดหงิดเพราะผมเองก็ง่วงเวลาพักผ่อนก็มีน้อย บางวันโดนตัดสายใส่นอนร้องไห้จนหลับก็มีมาแล้วครับ บางคืนนอนไม่หลับและจะมีผลกระทบในตอนเช้า ผมไม่กินกาแฟ ไม่กินเครื่องดื่มชูกำลังหรือสูบบุหรี่ครับจึงไม่มีอะไรกระตุ้นให้มีกำลัง
ตอนนี้ผมรู้สึกแย่ครับแย่มากๆนอนร้องไห้จนหลับไม่รู้จำจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงเหมือนทุกอย่างมันแย่ลงเรื่อยไปจึงมาปรึกษาเพื่อนไปครับ