สวัสดีครับกระทู้นี้อาจจะไม่สมบูรณ์มากนะครับเพราะผมไม่เคยตั้งกระทู้เรื่องความรักเริ่มกันเลยดีกว่าครับ
คือแฟนผมสอบติด นักเรียนจ่าทหารเรือเหล่า นาวิกโยธิน ครับใช่ครับแฟนผมไม่ได้เป็นชายแท้
เมื่อวันที่01/05/62 ผมก็ได้ไปส่งแฟนผมไปเรียนที่โรงเรียนชุมพลทหารเรือกับทางครอบครัวของเขา
ตอนแรกที่ติดผมคิดหนักมากเลยนะครับว่าแฟนผมจะนอกใจผมไหมจะเลิกกับผมแล้วไปมีแฟนเป็นผู้หญิงไหมคิดมากจนเก็บไปฝันเลยครับ
แฟนผมก็บอกว่าเขาไปเรียนเขาไม่ได้ไปหาแฟนเพิ่มเขาบอกให้ผมรอ ให้ผมเชื่อใจเขา
ผมก็จะรอครับ เขาเลือกทางนี้แล้วเราก็คอยแต่ให้กำลังใจเขาอย่างเต็มที่
ผมก็คิดนะครับว่าเราจะไปกันรอดไหมเพราะผมไม่เคยเห็นแฟนนักเรียนจ่าทหารเรือคู่ไหนมีแฟนเป็นชายรักชายเลย
แต่สิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกดีมากเลยคือพ่อแม่ของแฟนผมครับเขารักผมเหมือนลูกเลยครับ
ยิ่งเป็นแบบนี้ หาพ่อแม่แฟนที่จะดีได้ยากมากพ่อแม่ของผมก็ดีกับแฟนผมครับเพราะเราก็ต่างเคยไปเที่ยวบ้านกันและกัน
ตอนวันที่ผมไปส่งเขาเข้าเรียนตอนแรกผมว่าจะไม่ร้องไห้แล้วนะครับเพราะไม่อยากให้แฟนผมเป็นห่วงแต่แม่แฟนผมพูดว่า"ไม่ต้องคิดมากนะเดียวก็ได้กลับมาอยู่ด้วยกัน"ผมนี้น้ำตาแตกเลยครับ
เพราะก่อนที่จะสอบทหารเรือเราได้อยู่หอด้วยกันเป็นเวลา9 เดือนครับเพราะเราเจอกันที่มหาลัยที่ผมเรียนพ่อแม่ของเราทั้งสองคนก็รู้ครับว่าเราอยู่หอด้วยกัน อยู่ด้วยกัน9เดือนไม่เคยห่างกันนานแลกไกลขนาดนี้
แต่เขาตัดสินใจเลือกทางนี้แล้วผมก็ต้องเชื่อใจเขาผมก็จะคอยให้กำลังใจเขา
นรจ.จะเริ่มฝึกภาคสาธารณะเดือน พ.ค. ทุกพรรค ทุกเหล่าจะมาฝึกด้วยกันทั้งหมดเดือนแรกจะเหนื่อยมากครับในเดือนแรกไม่ได้เล่นโทรศัพท์1เดือนครับเลยขาดการติดต่อจากเขาเป็นห่วงมากคิดถึงมาก
ขอบคุณมากครับที่อ่านจนจบ ถ้าผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยนะครับ
ความรู้สึกแฟนนักเรียนจ่าทหารเรือ นรจ นย
คือแฟนผมสอบติด นักเรียนจ่าทหารเรือเหล่า นาวิกโยธิน ครับใช่ครับแฟนผมไม่ได้เป็นชายแท้
เมื่อวันที่01/05/62 ผมก็ได้ไปส่งแฟนผมไปเรียนที่โรงเรียนชุมพลทหารเรือกับทางครอบครัวของเขา
ตอนแรกที่ติดผมคิดหนักมากเลยนะครับว่าแฟนผมจะนอกใจผมไหมจะเลิกกับผมแล้วไปมีแฟนเป็นผู้หญิงไหมคิดมากจนเก็บไปฝันเลยครับ
แฟนผมก็บอกว่าเขาไปเรียนเขาไม่ได้ไปหาแฟนเพิ่มเขาบอกให้ผมรอ ให้ผมเชื่อใจเขา
ผมก็จะรอครับ เขาเลือกทางนี้แล้วเราก็คอยแต่ให้กำลังใจเขาอย่างเต็มที่
ผมก็คิดนะครับว่าเราจะไปกันรอดไหมเพราะผมไม่เคยเห็นแฟนนักเรียนจ่าทหารเรือคู่ไหนมีแฟนเป็นชายรักชายเลย
แต่สิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกดีมากเลยคือพ่อแม่ของแฟนผมครับเขารักผมเหมือนลูกเลยครับ
ยิ่งเป็นแบบนี้ หาพ่อแม่แฟนที่จะดีได้ยากมากพ่อแม่ของผมก็ดีกับแฟนผมครับเพราะเราก็ต่างเคยไปเที่ยวบ้านกันและกัน
ตอนวันที่ผมไปส่งเขาเข้าเรียนตอนแรกผมว่าจะไม่ร้องไห้แล้วนะครับเพราะไม่อยากให้แฟนผมเป็นห่วงแต่แม่แฟนผมพูดว่า"ไม่ต้องคิดมากนะเดียวก็ได้กลับมาอยู่ด้วยกัน"ผมนี้น้ำตาแตกเลยครับ
เพราะก่อนที่จะสอบทหารเรือเราได้อยู่หอด้วยกันเป็นเวลา9 เดือนครับเพราะเราเจอกันที่มหาลัยที่ผมเรียนพ่อแม่ของเราทั้งสองคนก็รู้ครับว่าเราอยู่หอด้วยกัน อยู่ด้วยกัน9เดือนไม่เคยห่างกันนานแลกไกลขนาดนี้
แต่เขาตัดสินใจเลือกทางนี้แล้วผมก็ต้องเชื่อใจเขาผมก็จะคอยให้กำลังใจเขา
นรจ.จะเริ่มฝึกภาคสาธารณะเดือน พ.ค. ทุกพรรค ทุกเหล่าจะมาฝึกด้วยกันทั้งหมดเดือนแรกจะเหนื่อยมากครับในเดือนแรกไม่ได้เล่นโทรศัพท์1เดือนครับเลยขาดการติดต่อจากเขาเป็นห่วงมากคิดถึงมาก
ขอบคุณมากครับที่อ่านจนจบ ถ้าผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยนะครับ