ผม dek 65 ครับอีกประมาณ 6เดือนสอบ ผมไม่ไหวแล้ว ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมจะมีชีวิตในวันพรุ่งนี้หรือเปล่า ไม่อ่านหนังสือเครียดอ่านไม่รู้เรื่อง แต่พอไม่อ่านก็เครียด ต้องอ่านทุกวิชาเพราะไม่รู้จะเข้าอะไรด้วยซ้ำ ไม่มีเพื่อน ไม่มีครอบครัวที่จะปรึกษาได้ ผมไม่เข้าใจตัวเองจริงๆสักกะเรื่อง ดูหนัง เสพการเมือง อ่านหนังสือที่ไม่ใช่เรียน มีแต่จะเอามาเปรียบกับชีวิตตัวเองจนทำให้รู้สึกว่า ชีวิตตัวเองไม่เหลืออะไรเลย ไม่เห็นแสงสว่างที่ปลาบอุโมงค์เลย ผมทำไงดีครับ

ที่จริงผมมีความคิดฆ่าตัวตายหรือรอบแต่ไม่กล้าทำ ทำร้ายตัวเองอยู่บ่อยๆ แต่พอตัดสินใจจะทำจริงๆแล้ว พ่อก็เปิดประตูเข้ามาถามว่าเหนื่อยมั้ย เพื่อโทรมาถามว่าเรียนไปถึงไหนแล้ว ผมไม่ไหวแล้วจริงๆ ผมคิดทุกเรื่องวนไวนมาทั้งวัน ตลอดเวลา คิดว่าทำไมวันเกิดคนมาอวยพรน้อย ทำไมพ่อแม่ลืมวันเรา ทำไมเราต้องโดนทิ้งตลอดเมื่อโดนจับงานกลุ่ม ทำไมผมต้องทิ้งหลายๆอย่างเพื่อการเรียนทั้งๆที่ตอนนี้ผมไม่มีความสุขเลย ผมไม่มีจุดหมาย ตอนนี้ผมเียนไม่ไหวแต่ผมบอกตัวเองเสมอว่า ถ้าเรียนไม่ดีไม่เหลืออะไรแล้วนะ ไม่เหลืออะไรแล้วจริงๆ ผมไม่ไหวแล้วครับ