อาจจะพิมพ์ถูกผิดบ้างน่ะครับพอดีเป็นคนพิมพ์ไม่เก่ง
คือตอนนี่ด้วยโควิดผมไม่ได้ไปไหน
มันเบื่อๆก็เลย เล่นเกมส์เเต่ด้วยความที่โควิดอยู่เเต่บ้านก็ไม่รู้จะทำอะไรดี เเรงบันดาลใจก็ไม่รู้จะทำอะไรดี ผมก็เลยเล่นเกมส์เป็นส่วนมาก (เเต่งานในโรงเรียนผมทำส่งหมดน่ะครับ เรียนรู้เรื่องครับ)เเต่ตอนนี่ผมโดนพ่อบล็อกเน็ตไม่ให้ใช่งาน บล็อกให้ผมเล่นตั้งเเต่ 15.00 ถึง 22.30 ตอนเเรกก็ขัดใจเล็กน้อย เเต่ตอนนี่ก็ชินเเล้ว
ล่าสุด!!! พ่อเปลี่ยนเวลาให้เล่น
ให้เล่นตั้งเเต่ 20.00 ถึง 22.00
ผมจะบ้าตาย
คือ ทั้งวันครับ ผมเรียน 8.00 ถึง บ่าย 15.00 เวลาที่เหลือคือผมว่าง
ใช่ครับว่าง เบื่อ ไม่รู้จะทำอะไร
ผมเลยขอพ่อ เปลี่ยน เวลาเป็น 19.00 ถึง 22.30 เเต่พ่อไม่ยอม
ตอนโทรไปพ่อก็ทำเป็นเเบบ งานยุ่งไม่อยากคุยด้วย
ตอนนี่คือ ท้อมาก ไม่รู้จะทำอะไรดีครับ
เบื่อมากครับ
บางครั้งเวลาผมเรียนเสร็จทำงานเสร็จ ผมก็ไปตักขี้เเมวฉี่เเมว ทำทุกอย่างเสร็จเเล้วพอพ่อกลับมาพ่อก็จะบอกผมว่า ทำไหมไม่ไปดูเเมววันๆเอาเเต่เล่นมือถือเล่นเเต่คอม
ผมขอถามคำนึ่งเถอะครับพ่อ งานผมเสร็จเเล้วเเมวผมก็ให้อาหาร ตักขี้ตักฉี่หมดเเล้วครับ ผมจะมีเวลาตัวเองเลยไม่ได้เหรอครับ
ตอนนี่คือโดนเเบบนี่ทุกวันประจำจนผมเริ่มท้อกับชีวิตตัวเองเเล้วอ่ะครับ
ทุกคน
ผมเลยอยากได้คำตอบจากพี่ๆน้องๆอ่ะครับว่าควรทำยังไงดีที่จะไปบอกเค้าเเล้วเค้าจะเข้าใจเรา
หรือวิธีทำใจหรืออะไรที่มันช่วยผมได้น่ะครับ
ขอบคุณที่อ่านจนจบน่ะครับ
ขอคำตอบเเบบจริงจังน่ะครับ
ขอบคุณครับ