เราค่อนข้างมีปมตอนเด็กที่ทำให้มาเป็นคนเฟรนลี่ ตอนนั้นคือเราประมาณ อนุบาล-ป.1 เราย้ายห้องบ่อยเลยไม่ค่อยรู้จักเพื่อนทำให้เรากลายมาเป็นเบ๊ของเพื่อนกลุ่มนึง ปีถัดมาเราก็ออกมาจากตรงนั้นเลย แต่ด้วยที่เราเป็นคนขี้เกรงใจ ไม่อยากให้เพื่อนไม่ชอบ ทุกวันนี้เราจึงเป็นคนเฟรนลี่มาก จนได้เกียติบัตรสัมพันธไมตรีดี โดยเพื่อนทั้งห้องโหวตค่ะ555. แต่บางมุมเราก็ชอบอยู่คนเดียวอ่ะค่ะ อยู่บ้านคนเดียวกับโทสับเครื่องเดียว  ชอบดูหนังคนเดียว ชอบอยู่บ้าน ขก. เจอคนรู้จัก ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว เพราะเวลานัดเพื่อนแล้ววุ่นวาย ต้องมารอ บางทีก็รำคาญค่ะ. แต่ไม่ใช่ว่าเป็นตลอดนะคะ. ก็ยังไปไหนมาไหนกับเพื่อนได้ปกติ แต่แค่บางมุมบางช่วงจะเก็บตัวแล้วรู้สึกเซฟโซนกว่า.  พิมพ์ยาวเลย555 ถือว่ามาระบายได้มั้ยนะ อยากรู้ว่ามีคนที่เป็นแบบเราบ้างไหมคะ. อยากเจอคนแบบเดียวกัน