ก่อนอื่นเลยเราเป็นคนต่างจังหวัดและมาเรียนมหาลัยอีกจังหวัดจบมาก็เลือกทำงานในจังหวัดที่เรียน และมีแฟนเป็นคนในพื้นที่จังหวัดที่อยู่ ตัวเรากับแฟนคบกันมา3ปี และอยู่บ้านเดียวกัน เป็นบ้านจัดสรรที่แม่แฟนซื้อไว้แต่ไม่ได้มาอยู่ เราทำงานคนละที่กัน แฟนเราทำงานที่ร้านของแม่เขา เปิดร้านขายปลีก-ส่ง มีรถยนต์2-3 คันและเอามาจอไว้บ้านที่เราอยู่ ส่วนเราทำงานห่างจากบ้านที่อยู่ประมาณ10+กิโล เดินทางไปกลับเองโดยรถมอเตอร์ไซค์ เพราะเราขับรถยนต์ไม่เป็น เวลาที่ฝนตก หรือรถมอเตอร์ไซค์เรายางรั่ว เราก็จะขอให้แฟนขับรถยนต์ไปส่ง แต่แม่ของแฟนจะใช้รถและบ่นว่ารถน้ำมันหมดอีกแล้วเอาใช้ไปไหนนักหนา ความจริงซึ่งเขาก็พอทราบว่าแฟนเอารถไปรับไปส่งเราอยู่บ้าง เรารู้แบบนั้นก็เลยเกรงใจ และกลัวเค้าว่าอีก กลัวเป็นภาระ จึงขอแฟนว่าจะขอออกไปอยู่หอ และแฟนเราก็ขอเลิกกับเรา ยื่นคำขาดว่าถ้าออกไปคือเลิกกัน การอยู่หอของเรา ไม่ได้เป็นครั้งแรก แต่พยามขอมาตลอด3-4ครั้ง ไม่เคยเป็นผลสำเร็จ ให้เหตุผลว่ามันอยู่นอกสายตา กลัวใครมาหา กลัวเรานอกใจ และตัวเขาเองหยุดมโนความคิดนั้นไม่ได้ แต่ส่วนตัวเราตั้งแต่คบกันมา ประวัติการนอกใจเท่ากับ 0 เพราะเราไม่เคยคุยกับคนอื่นและไม่เคยนอกใจเลยแม้แต่ครั้งเดียว เหตุผลที่เราอยากอยู่หอ เพราะใกล้ที่ทำงาน สะดวกกับตัวเราเอง เดินทางใกล้มากและอยู่ในชุมชน ก่อนหน้าที่จะคบกันเราเองก็อยู่หอมาตลอด หลังจากคบแฟนเราขอให้คืนหอ แม่ของแฟนและแฟนขอให้เรามาอยู่บ้าน เรายอมย้ายเข้ามาอยู่แต่ยังไม่คืนหอ เช่าทิ้งไปตั้ง6เดือน ขอไปนอนที่หอบ้างก็ไม่เคยเป็นผลสำเร็จ