เรื่องนี้ต้องย้อนไปไกลเมื่อตอนผมยังอายุ13ปีเท่านั้นเอง ซึ่งตอนนั้นก็เข้า ร.รมัธยมใหม่ๆเลยครับ ผมก็เป็นคนหนึ่งที่เรียน
ยังไงก็โง่เเถม ตัวหนังสือ
ยังกับไก่หาอาหารนั้นละห่ะเรียกไก่เขี่ยก็ได้ครับ
วันหนึ่งทาง ร.รผม ต้องเข้าร่วมกิจกรรมของร.พ.เเห่งหนึ่งละกัน ซึ่งตอนนั้นผมเนี้ยผิวผมดำคล้ำดำจนเพื่อนว่าเป็นคนดำประจำร.รเลย พอไปถึง รพ.ก็จัดกิจกรรมอะไรมาเรื่อยๆมีทั้ง ร้อง รำ ทำ เพลง ช่วงนี้เป็นช่วงที่สนุกที่สุดของการร่วมกิจกรรมครั้งนี้เเต่เเล้วความสนุกก็หายวับไปในพริบตาเมื่อ มีจัดกลุ่มเเบ่งกลุ่มกิจกรรมกันซึ่งจะมีหัวหน้า รองหัวหน้า เเละก็สมาชิกในทีมประมาณ8-10คนเฉพาะกลุ่มผมน่า พอจับกลุ่มเสร็จเเล้วเรานี้เเหละคือคนที่โดนเลือกคนสุดท้ายโดยที่หน้าตานั้นดำเเละผมก็ได้กลุ่มหลังจากนั้น วิทยากรจะให้เลือกหัวหน้าเเละรอง ซึ่งเราก็ได้รับเลือกเป็นรองหัวหน้าเเบบ งงซึ่งจุดเดือดมันอยู่ตรงนี้เเหละครับ เมื่อวิทยากรนำเอกสารมาให้ลงชื่อเช่นหัวหน้าชื่อนี้สมาชิกมีใครบ้าง มันก็ต้องเขียนเริ่มจากหัวหน้า(ซึ่งเป็นผู้หญิง)หน้าตาสวยพอสมควร เทอก็ลงชื่อส่งมาให้ผม ผมก็เซ็นตามปกติเเต่พอผมจะ ยื่นเอกสารให้เพื่อนที่เหลือเซ็นเท่านั้น
เเหละ มันมีคำจี้ดใจที่ผมต้องกำมัดเเละไม่มีวันลืมเลยทีเดี่ยว กับคำว่า(**ตัวหนังสือยังนี้ จะไปเป็นหัวคนได้หรอ** )ตอนนั้นผมโกรธเลือดขึ้นหน้าเลย(จนผ.ญในกลุ่มทักขึ้นว่าเป็นอะไร)เเต่ผมก็ต้องสงบสะติอารมณ์ด้วยเนื่องจาก บทบาทเเละช่วงเวลานั้นด้วยมั่งที่ทำให้ผมไม่ปี้เเตกเเละเราก็ไม่ควรทำด้วยก็เลยได้เเต่คิดในใจ **ตัวหนังสือ **กูทำให้พ่อเเม่ตายหรือไงว่ะมือก็กำมัดเเน่นเเละก็หายเข้าหายใจออกเเบบนั้งสมาธิจนผมสงบลงเเละคำพูดนี้มันติดหูผมจนตอนนี้20กว่าๆละยังลืมไม่ลงเลย เพื่อนโดนเเบบผมกันไหมถ้าเคยโดนคอมเม้นหน่อยครับเหตุการนี้คือเหตุการจริงครับไม่มีเเต่งเติม**
ตัวหนังสือเป็นเหตุ
ยังกับไก่หาอาหารนั้นละห่ะเรียกไก่เขี่ยก็ได้ครับ
วันหนึ่งทาง ร.รผม ต้องเข้าร่วมกิจกรรมของร.พ.เเห่งหนึ่งละกัน ซึ่งตอนนั้นผมเนี้ยผิวผมดำคล้ำดำจนเพื่อนว่าเป็นคนดำประจำร.รเลย พอไปถึง รพ.ก็จัดกิจกรรมอะไรมาเรื่อยๆมีทั้ง ร้อง รำ ทำ เพลง ช่วงนี้เป็นช่วงที่สนุกที่สุดของการร่วมกิจกรรมครั้งนี้เเต่เเล้วความสนุกก็หายวับไปในพริบตาเมื่อ มีจัดกลุ่มเเบ่งกลุ่มกิจกรรมกันซึ่งจะมีหัวหน้า รองหัวหน้า เเละก็สมาชิกในทีมประมาณ8-10คนเฉพาะกลุ่มผมน่า พอจับกลุ่มเสร็จเเล้วเรานี้เเหละคือคนที่โดนเลือกคนสุดท้ายโดยที่หน้าตานั้นดำเเละผมก็ได้กลุ่มหลังจากนั้น วิทยากรจะให้เลือกหัวหน้าเเละรอง ซึ่งเราก็ได้รับเลือกเป็นรองหัวหน้าเเบบ งงซึ่งจุดเดือดมันอยู่ตรงนี้เเหละครับ เมื่อวิทยากรนำเอกสารมาให้ลงชื่อเช่นหัวหน้าชื่อนี้สมาชิกมีใครบ้าง มันก็ต้องเขียนเริ่มจากหัวหน้า(ซึ่งเป็นผู้หญิง)หน้าตาสวยพอสมควร เทอก็ลงชื่อส่งมาให้ผม ผมก็เซ็นตามปกติเเต่พอผมจะ ยื่นเอกสารให้เพื่อนที่เหลือเซ็นเท่านั้น
เเหละ มันมีคำจี้ดใจที่ผมต้องกำมัดเเละไม่มีวันลืมเลยทีเดี่ยว กับคำว่า(**ตัวหนังสือยังนี้ จะไปเป็นหัวคนได้หรอ** )ตอนนั้นผมโกรธเลือดขึ้นหน้าเลย(จนผ.ญในกลุ่มทักขึ้นว่าเป็นอะไร)เเต่ผมก็ต้องสงบสะติอารมณ์ด้วยเนื่องจาก บทบาทเเละช่วงเวลานั้นด้วยมั่งที่ทำให้ผมไม่ปี้เเตกเเละเราก็ไม่ควรทำด้วยก็เลยได้เเต่คิดในใจ **ตัวหนังสือ **กูทำให้พ่อเเม่ตายหรือไงว่ะมือก็กำมัดเเน่นเเละก็หายเข้าหายใจออกเเบบนั้งสมาธิจนผมสงบลงเเละคำพูดนี้มันติดหูผมจนตอนนี้20กว่าๆละยังลืมไม่ลงเลย เพื่อนโดนเเบบผมกันไหมถ้าเคยโดนคอมเม้นหน่อยครับเหตุการนี้คือเหตุการจริงครับไม่มีเเต่งเติม**