เอาจริงนะตอนนี้เราแทบจะไม่เหลือใครในบ้านแล้วทั้งพ่อและแม่และญาติ ความรู้สึกตอนนี้คือแย่มาก เหนื่อยมาก คิดแต่ว่าตัวเองต้องตายอย่างเดียว
เราเป็นอีกคนหนึ่งที่เคยผูกคอตัวเองเพื่อจะให้ตัวเองตาย ถึงแม้เราทำยังงั้นแม้แต่ครอบครัวเราก็ยังไม่เคยรู้มาก่อน มีแต่เพื่อนที่รู้ว่าเราคิดยังงั้น
ทุกๆครั้งที่เราโดนด่าโดนว่าพ่อแม่ก็ไม่เคยคิดถึงความรู้สึกเราเลย ในบ้านตอนนี้เหมือนเราเป็นคนใช้ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตามก็มีแต่เราทำ เรามีน้องนะแต่ดันคนละพ่อ เวลาเราให้น้องช่วยทำงานบ้าน ทุกคนก็มีแต่บอกว่า ไม่ต้องใช้มันหรอกมันเป็นเด็กมันจะรู้อะไร ตอนนี้มันอยู่ ป.5 ส่วนตัวคิดว่ามันไม่เด้กแล้วนะ
มันควรที่จะช่วยงานเราบ้าง ถึงเราจะพูดยังไงออกไปสุดท้ายทุกอย่างเราต้องได้ทำเอง ตอนนี้คิดแต่ว่าตัวเองจะเกิดมาทำไมถ้าไม่มีคนรัก ถ้ารู้อย่างนีทำไมไม่ปล่อยให้ตายไปเลยล่ะไม่ต้องให้เกิดมาก็ได้นะบางที (จะร้องไห้)