อยากถามความเห็นครับ ว่า ร4 ตอนบวชจากวัดมหาธาตุแล้วไปบำเพ็ญที่วัดสมอราย ก่อนจะไปบวชซ้ำกับพระภิกษุชาวมอญ ก่อนกลับมา กทม แล้วเริ่มก่อตั้งคณะธรรมยุติ และก่อตั้งนิกาย ธรรมยุติ แยกตัวออกจากพระภิกษุ ถึงแม้ว่าจะเป็นการตั้งใจดีที่จะยกระดับข้อวัตรปฏิบัติของตนเอง แต่ถือว่าต้องอาบัติสังฆาทิเสสข้อ 11ไหมครับ?  ที่ว่าทำสงฆ์ให้แตกแยก เพราะแยกตัวออกเป็นนิกาย และไม่เข้าหมู่ลงปาฏิโมกข์ร่วมกันกับสงฆ์?  
เข้าใจว่าธรรมยุติกนิกายนั้นมีแนวทางนวามตั้งใจดีที่มาก พระภิกษุส่วนใหญ่ก็มีข้อวัตรปฎิบัติอันงามตามธรรมวินัย แต่อยากทราบที่มาว่า การมาซึ่งการแตกนิกายแบบนี้ถือว่าถูกตามธรรมวินัยไหมครับ. เพราะถ้าต่อไปอนาคตหากใช้แนวทางนี้ ศาสนาคงมีนิกายเพิ่มขึ้นไม่หยุดหย่อน ซึ่งขัดกับเจตนาที่พระพุทธองค์ทรงปรับอาบัติสังฆาทิเสสสำหรับผู้แยกตนออกจากสงฆ์แล้วทำให้แตกกัน