คือเรื่องเป็นเเบบนี้นะ
       ที่บ้านชอบเล่นบอร์ดเกม เเล้วมีวันนึงช่วงบ่ายๆน้องก็ชวนทุกคนไปเล่น เราก็เดินไปนอนข้างๆน้องเเล้วน้องก็บอกว่าให้เอื้อมมือไปหยิบเกมให้หน่อย เเต่เราบอกว่าไม่หยิบบบบบให้น้องไปหยิบเอง เเล้วก็โยนกันไปมาว่าใครอีกคนไปหยิบ เเล้วเถียงกันเสร็จน้องเริ่มลุกขึ้นนั่งเเล้วก็บอกให้เราไปหยิบเหมือนเดิม เราเลยบอกว่าน้องก็ไปหยิบสิ ก็ลุกขึ้นนั่งเเล้วไม่ใช่หรอ ตัวเองก็ไปหยิบสิ น้องบอกว่าน้องไม่ตลกนะ ไปหยิบเร็วๆ เราก็ยืนยันว่าไม่หยิบ น้องบอกว่าไม่งั้นก็ไม่ต้องเล่น เราเลยบอกว่าโอเคงั้นไม่เล่นละ เเล้วพอเสร็จเเล้วเราก็เลยลุกไปนั่งที่อื่น พี่คนโตเลยพูดขึ้นมาว่า ตัวเองชวนเค้าเล่นก็ไปหยิบสิเรื่องเเค่นี้จะหงุดหงิดทำไม เเล้วสุดท้ายทุกคนก็เเยกย้ายเเล้วก็ไม่ได้เล่น
      พอตกเย็นพ่อก็หงุดหงิดคือทำตัวไม่ปกติกับเราเเล้วก็พี่คนโต เเต่คุยกับน้องคนเล็กปกติ เราก็รู้อยู่เเล้วเเหละว่าเรื่องนี้เเน่ๆ เเล้วพี่ก็ถามพ่อว่าหงุดหงิดหรอ?? เเล้วโกรธอะไรพี่รึเปล่า? พ่อบอกใช่หงุดหงิดเเล้วก็โกรธพี่ด้วยส่วนนึง (อีกส่วนก็คือเราเองเเหละ) พี่เลยไปคุยกับพ่อว่าเเบบเป็นไร พ่อก็บอกว่าพี่ทำไมถึงเข้าข้างเราเเทนที่จะพูดให้เป็นกลาง ทำไมถึงเลือกจะบอกให้น้องคนเล็กไปหยิบ ทำไมไม่เรียกคนกลางไปหยิบ? เเบบนี้คือมันเลือกเข้าข้างฝั่งใดฝั่งหนึ่งนี่นา เเล้วเเทนที่จะพูดช่วยให้เล่นเกมด้วยกันได้อย่างมีความสุข….. (นี่คือสาเหตุที่พ่อโกรธพี่คนโตไปด้วย)
      ส่วนเราก็ยังไม่ได้ไปคุยกับพ่อ คือรู้ตั้งเเต่เเรกเเล้วอ่ะว่าพ่อโกรธเรื่องนี้ เเล้วคือเราก็คิดนะว่าทำไมเราไม่ไปหยิบมันก็จะได้จบๆ คือพ่อกับเเม่ชอบสอนตลอดอ่ะว่า อะไรที่ทำได้เเล้วมันไม่ยากเกินไปก็ทำๆยอมๆไปเถอะ จะทะเลาะกันทำไม เเต่เราก็เกิดคำถามนะว่าเเล้วทำไมเราต้องยอมตลอดอ่ะ คือรู้ว่าคิดเเบบนี้มันเห็นเเก่ตัวอ่ะ เเต่คือสรุปสุดท้ายก็คือคนอื่นก็คงถามเเหละว่า “ยอมๆไปเเล้วจะเป็นอะไรอ่ะ ???? “ เราก็คงเห็นเเก่ตัวอ่ะเเหละใช่ม้ะ? #หรือว่ายังเด็กอยู่

ทุกคนด่าเราได้เเต่อย่าเเรงมากเด้อ🙏🏻🙏🏻🙏🏻