เรามีชีวิตที่ข้องข้างสบายค่ะ ฐานะปานกลาง แม่เลิกกับพ่อตั้งแต่เราเกิด แม่ก็ย้ายมาอยู่กับป้า ป้ากับแฟนป้ารักเรามากค่ะ รักเหมือนลูก แต่พอเราเริ่มโตแฟนป้าเริ่มมาจับ เริ่มมาลูบ เราก็รู้น่ะค่ะว่าผิดปกติตอนนั้นประมาณ ป .6 ค่ะ เราไม่เคยบอกใครเลยเรื่อแฟนป้า เราเรียกเเฟนป้าว่าเตี่ยค่ะ จากนั้นไม่นานก็แยกกันอยู่ค่ะต่างคนต่างปลูกบ้าน แต่เราก็ยังต่อไปอยู่กับป้ากับเตี่ยตลอดๆค่ะ จากที่เตี่ยแค่ลูบ แค่จับ เค้าเริ่มมานอนกับเรา เริ่มอยากมีอะไรกับเราค่ะ ช่วงนั้นแย่มากค่ะ รู้สึกเหมือนเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ เวลาแม่ให้ไปบ้านป้าเราก็จะร้องไห้ตลอดค่ะ แต่แม่คงคิดว่าเราไม่อยากไปเฉยๆ แม่คงไม่ได้สังเกตดูอะไรค่ะ เราพยายามหลีกเลี่ยงเตี่ยมาโดยตลอดค่ะ ขู่ว่าจะบอกคนอื่นก็แล้ว ขู่ว่าจะไม่มาอีก พูดทุกอยากที่อยากให้เตี่ยหยุดทำ แต่เตี่ยก็บอกรักเราเหมือนเมีย เรารักเตี่ยนะค่ะ รักยิ่งกว่าพ่ออีก แต่พอโดนแบบนี้ เรากับกลัวที่จะแสดงออกว่ารักเพราะกลัวเค้าคิดเป็นอย่างอื่นค่ะ ผ่านมาไม่นานพอเริ่มขึ้น ม.3 เรามีแฟนค่ะ เรารู้อยู่แล้วว่าเตี่ยเป็นคนดุ เราเลยไม่กล้าบอกกลัวเค้าจะไปทำอะไรเเฟนเราน่ะค่ะ เราก็เลยตัดสินใจบอกแม่ แม่รู้ก็ตกใจค่ะ ตอนนั้นวันไหว้พอดี แม่ประกาศให้ทุกคนรู้หมดเลยค่ะว่าเตี่ยทำอะไรกับเราไว้บ้าง จากนั้น6 ปี เรามีลูกแล้วค่ะ ไม่เคยเจอเตี่ยอีกเลยค่ะเราคิดถึงมากค่ะ เหมือนคิดถึงพ่อคนนึงที่เคยเลี้ยงเรามาแต่เด็ก เรื่ิองเตี่ยแฟนเราก็รู้ค่ะ แต่เราก็
ไม่ค่อยกล้าคุยกับเค้าค่ะ กลัวเค้าจะเสียใจหรือรู้สึกแย่ เราอยากกับไปขอโทษสักครั้งที่ตลอด6ปีเราไปเคยขอโทดท่านเลย กับสิ่งที่เราทำ เพรากลัวท่านเกลียด ที่เราทำให้ท่านอับอาย อยากถามว่าถ้าคุณเป็นเตี่ย คุณจะเกลียดหนูมั้ยค่ะ